Morgen verkrijgbaar, vandaag proeven. Uit een van de emmertjes die een paar dagen eerder werden geleverd en nu rustig staan te ontdooien en door te rijpen, kreeg ik een mooie van Jack. Dat was de lekkerste haring die ik in lange tijd gegeten heb. Niet alleen de lekkerste Nieuwe, maar de lekkerste van allemaal. Precies vet genoeg, met een lichte fermentatiesmaak (ik blief ze niet te sterk), met die geheime combinatie van zilt en zout, en medium-zacht van bite. Te savoureren zonder ui uiteraard, anders proef je ui en geen haring.

Zelffelicitatie
Ik mag er jaarlijks ook graag aan meedoen, dat overdrijven van hoe goed hij dit jaar is, beter dan vorig jaar. Martin Bril heeft eens geanalyseerd waarom haringeters dat zeggen, dat hij beter is dan vorig jaar. Eigenlijk zeg je daarmee, aldus Bril, dat het met jòu beter gaat. Het is de jaarlijkse rituele zelffelicitatie aan de haringkar, die eerste Hollandse Nieuwe.

Dat verhaal van Bril, dat vertel ik ook elk jaar. En dan mis ik mijn oude collega weer. Dat doet haring: stilstaan bij hoe mooi oude, volkse, eigen, kleine gebruiken zijn. Rituelen zijn belangrijk.

Het eerste vaatje Hollandse Nieuwe wordt dit jaar niet geveild voor een goed doel, maar direct uitgedeeld onder de frontsoldaten van het zorgpersoneel
Maar er is een verschil tussen de rituelenbelevingsindustrie van tegenwoordig en de transcendente kracht van de Hollandse Nieuwe. Waarom willen al die hipsters en millennials die je al beledigt door ze zo te noemen niet begrijpen hoe belangrijk dat verschil is? OK, boomer. Wanneer begrijpen de jongere generaties nou eens dat bij het eten van haring gezondheid, traditie en identiteit hand in hand gaan? Iedereen wil toch lokaal, duurzaam, artisanaal, puur, mooi eten tegenwoordig? Het zou de haringhandel erg helpen als dat door drong.

Frontsoldaten
Het eerste vaatje Hollandse Nieuwe wordt dit jaar niet geveild voor een goed doel, maar direct uitgedeeld onder de frontsoldaten van het zorgpersoneel. Een mooi gebaar en terecht. Je kan je afvragen hoe dat gaat op de steriele IC, een haring aan het staartje weghappen, maar daar weten ze ook vast wel iets op te verzinnen. Ook vind ik dat er bij elke antiracisme-demonstratie een haringkar moet staan.

(Nou vergat ik nog te vertellen waarom de haring zo vroeg zo goed is dit jaar: het uitzonderlijk zonnige voorjaar, waardoor de plankton in de Noordzee bijna explodeerde en de haring zich daaraan zo snel vet kon eten. Hoe zou dat komen, dat hete voorjaar? Mooi onderwerp voor volgend jaar.)
Dit artikel afdrukken