Onlangs gaf D66-politicus Tjeerd de Groot de Nederlandse supermarkten ongenadig op hun kop: waarom leggen ze buitenlandse aardappelen in het schap terwijl de Nederlandse aardappelen onverkoopbaar zijn en met staatssteun als diervoeder moeten worden opgeruimd?
Een ander geval is boerin Astrid Francis, aardappelteler uit Noord-Holland. Ze teelt het bijzondere aardappelras BeemsterValery. Zij levert haar aardappelen onder andere aan de Noord-Hollandse super Deen. Volgens de super waren de aardappelen op en niet meer leverbaar. Daarom bestelde de super nieuwe aardappelen in Israël. Net als van het eiland Malta, komen daar in deze tijd van het jaar vers geoogste aardappelen vandaan. Omdat boerin Francis nog genoeg voorraad had van de oogst van vorig jaar, was dat tegen haar zere been. Ze klom op de tractor en dumpte de voorraad aardappelen gisteren bij Deen op de stoep (die ze - heel sportief - heeft ingekocht).
Het publiek denkt inmiddels dat supermarkten de boer pesten. Waarom immers buitenlandse aardappelen kopen, terwijl Nederland bulkt van de onverkochte aardappelen als gevolg van de coronacrisis?
Dat zit zo: de ene aardappel is de andere niet. De onverkoopbare aardappelen van Tjeerd zijn speciaal geteelde knoepers van aardappelen voor de fritesindustrie die ze vooral verkoopt naar bedrijven als McDonald's, de Burger King, snackbar, Van der Valk en je vertrouwde maar nu ook gesloten eetcafé. Het zijn geen aardappelen om bij de spinazie en speklap te eten.
En waarom bestelt Deen in Israël? Omdat de consument graag zijn wat duurdere aardappelen het liefst vers geoogst wil. Vroege verse aardappelen komen van maart tot juni uit het Middellandse Zeegebied. Pas in juni komen de eerste nieuwe aardappelen van Nederlandse bodem in de schappen.
De echte vraag die gesteld moeten worden, is een heel andere. Willen we in Nederland, Vlaanderen en Noord-Frankrijk de fritesaardappelen voor de hele wereld telen? Bij ieder pijntje dat de logistiek op slot zet, zit je dan immers al snel met schuren vol onverkoopbaar product die aan de dieren moeten worden gevoerd. Bovendien verzamel je alle teeltdruk op het milieu in een klein gebied. Die zou je wellicht beter kunnen spreiden.
En die nieuwe/oude aardappelenkwestie van boerin Francis dan? Je kunt je afvragen of je niet eerst de lokale oude moet opeten voor je begint aan de nieuwe uit streken waar de verse oogst 2 tot 3 maanden eerder beschikbaar is. Maar - zegt de super - 'consumenten willen het'. Gewoon niet meer inkopen en pas vanaf juni weer met nieuwe komen, kan natuurlijk best. Maar is dat reden om zo tekeer te gaan tegen supers die de coronacrisis aan hun laars zouden lappen?
Wij, consumenten, willen graag de allerverste aardappelen zodra die ergens te krijgen zijn. Verwende krengen zijn we natuurlijk, maar de supermarkt maakt het ons graag naar de zin.
Dit jaar zijn de eerste verse aardappelen in gerooid op 1 mei in Nedersaksen; uitzonderlijk vroeg. Slechte prijs? Welnee, bijna twee keer zo duur als biologische.
Dit artikel afdrukken
Een ander geval is boerin Astrid Francis, aardappelteler uit Noord-Holland. Ze teelt het bijzondere aardappelras BeemsterValery. Zij levert haar aardappelen onder andere aan de Noord-Hollandse super Deen. Volgens de super waren de aardappelen op en niet meer leverbaar. Daarom bestelde de super nieuwe aardappelen in Israël. Net als van het eiland Malta, komen daar in deze tijd van het jaar vers geoogste aardappelen vandaan. Omdat boerin Francis nog genoeg voorraad had van de oogst van vorig jaar, was dat tegen haar zere been. Ze klom op de tractor en dumpte de voorraad aardappelen gisteren bij Deen op de stoep (die ze - heel sportief - heeft ingekocht).
Het publiek denkt inmiddels dat supermarkten de boer pesten. Waarom immers buitenlandse aardappelen kopen, terwijl Nederland bulkt van de onverkochte aardappelen als gevolg van de coronacrisis?
Dat zit zo: de ene aardappel is de andere niet. De onverkoopbare aardappelen van Tjeerd zijn speciaal geteelde knoepers van aardappelen voor de fritesindustrie die ze vooral verkoopt naar bedrijven als McDonald's, de Burger King, snackbar, Van der Valk en je vertrouwde maar nu ook gesloten eetcafé. Het zijn geen aardappelen om bij de spinazie en speklap te eten.
En waarom bestelt Deen in Israël? Omdat de consument graag zijn wat duurdere aardappelen het liefst vers geoogst wil. Vroege verse aardappelen komen van maart tot juni uit het Middellandse Zeegebied. Pas in juni komen de eerste nieuwe aardappelen van Nederlandse bodem in de schappen.
De echte vraag die gesteld moeten worden, is een heel andere. Willen we in Nederland, Vlaanderen en Noord-Frankrijk de fritesaardappelen voor de hele wereld telen? Bij ieder pijntje dat de logistiek op slot zet, zit je dan immers al snel met schuren vol onverkoopbaar product die aan de dieren moeten worden gevoerd. Bovendien verzamel je alle teeltdruk op het milieu in een klein gebied. Die zou je wellicht beter kunnen spreiden.
En die nieuwe/oude aardappelenkwestie van boerin Francis dan? Je kunt je afvragen of je niet eerst de lokale oude moet opeten voor je begint aan de nieuwe uit streken waar de verse oogst 2 tot 3 maanden eerder beschikbaar is. Maar - zegt de super - 'consumenten willen het'. Gewoon niet meer inkopen en pas vanaf juni weer met nieuwe komen, kan natuurlijk best. Maar is dat reden om zo tekeer te gaan tegen supers die de coronacrisis aan hun laars zouden lappen?
Wij, consumenten, willen graag de allerverste aardappelen zodra die ergens te krijgen zijn. Verwende krengen zijn we natuurlijk, maar de supermarkt maakt het ons graag naar de zin.
Dit jaar zijn de eerste verse aardappelen in gerooid op 1 mei in Nedersaksen; uitzonderlijk vroeg. Slechte prijs? Welnee, bijna twee keer zo duur als biologische.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Farm to Fork
Kringloop Landbouw
Voedsel verspilling
Grondwater verbruik
Markt = plaats waar vraag en aanbod bij elkaar komen.
Dit komt allemaal erg aan de oppervlakte.
Als teler is een opbrengst van 80 - 120 % normaal. Dus de prijs schommelt.
Als je 7 jaar aardappels teelt zijn er 2 winstgevend 2 verlies en 3 kostendekkend.
De wisselende prijs werkt als een krik.
De consumenten prijs stijgt maar daalt nooit meer.
De boeren prijs zakt steeds terug naar het niveau van 1980.
Tja, van liefde kan je niet leven, maar zonder liefde ook niet.
Hier het vervolg op #124 . Een rij van 270 auto's voor een gratis zak aardappelen. Daar haal je de SUV wel even voor uit de schuur.
#116 ja daar was ik ook. Ik heb er zelfs mede aan bij gedragen dat deze avond heeft plaatsgevonden denk ik, maar dat terzijde. Jazeker de fritesindustrie zit ook scheef, wat betreft risico, maar die zijn er wel meer in deze crisis. De strijd zal daar nu weer oplaaien na een aantal goede jaren. Nu hun vraagmarkt een aanbodsmarkt is geworden, wordt het weer dringen. Ik ben ook benieuwd wat dit gaat betekenen. Trouwens Piet jouw interpretatie van de regeling is anders dan wat mij ter ore is gekomen. Verrekenen geldt zoals mij verteld alleen bij voorverkochte aardappelen, omdat deze contractafkoop als andere steun wordt gezien. Dus bij de vrije geldt die maximering alleen voor de steun, al hangt het straks allemaal af van de interpretatie bij de afhandeling denk ik. Er is te veel ruis.
#122 een mooie paradox ligt hierin besloten. Liefde voor het vak en passie voor dit prachtige product, maar hoe ver gaat deze liefde en passie? Want het zijn vooral de kostprijsbewuste boeren, die goed kunnen rekenen en ruilen de liefde en passie voor het boerenvak net zo snel om in liefde en passie voor wind- of zon. En ondertussen roepen dat we de wereld moeten voeden. Het is volgens mij vooral een goede ondernemer en geef hem groot gelijk, maar hij legt tevens de vinger op de zere plek deze Prinsenlander.
#124 Jopie, niet meer als 25kg per busje/auto. Tsja dan kun je wel drie regio’s West Brabant, Zuid Holland en Zeeland gaan noemen. Met 50.000 busjes, is dan nog steeds de schuur niet leeg.
En wederom het prijsvergelijk met nieuwe tafelaardappelen in het schap.
Alle kosten, derving en milieubelasting toe berekent is die €1,25 per kg in het schap hoogstwaarschijnlijk een betere deal als het gratis aanbod van Erik....
Het is een beetje “Astrid, het Vervolg”.