Nederlandse telers van vollegrondsgroenten, fruit en aardappelen tonen een afbrokkelend vertrouwen in het duurzaamheidskeurmerk On the way to PlanetProof. Dat blijkt uit een lezersonderzoek van boerenblad Nieuwe Oogst. Ruim 80 procent zegt de certificering niet nodig te hebben om te verduurzamen. Het gebrek aan waardering op de afzetmarkt blijkt demotiverend te werken.
Iets meer dan 64% van de deelnemende telers aan het keurmerk ziet er geen meerwaarde meer in. Bijna 83% van de telers die er niet in zijn gestapt zien die meerwaarde niet. Een ruime vijfde van de deelnemende telers denkt dat het keurmerk onderscheid biedt. Iets meer dan 6% van de niet-deelnemende telers denkt dat. Vooral het uitblijven van een betere opbrengstprijs voor de gecertificeerde producten blijkt ergernis te wekken. Bijna 75 procent van alle ondervraagden vindt een meerprijs van minimaal 10% noodzakelijk ter compensatie van hun meerkosten.
Na een campagne van Greenpeace, leggen de belangrijkste inkooporganisaties van Nederlandse supermarkten (bijna 70% van de markt: Superunie, Jumbo, Lidl en Aldi) sinds 2018 de voorwaarden van PlanetProof op aan hun toeleveranciers. Uitzondering vormt Albert Heijn. Het bedrijf zei destijds onmiddellijk 'door te gaan waar PlanetProof stopt'.
Nieuwe Oogst - Draagvlak PlanetProof brokkelt af
Iets meer dan 64% van de deelnemende telers aan het keurmerk ziet er geen meerwaarde meer in. Bijna 83% van de telers die er niet in zijn gestapt zien die meerwaarde niet. Een ruime vijfde van de deelnemende telers denkt dat het keurmerk onderscheid biedt. Iets meer dan 6% van de niet-deelnemende telers denkt dat. Vooral het uitblijven van een betere opbrengstprijs voor de gecertificeerde producten blijkt ergernis te wekken. Bijna 75 procent van alle ondervraagden vindt een meerprijs van minimaal 10% noodzakelijk ter compensatie van hun meerkosten.
Na een campagne van Greenpeace, leggen de belangrijkste inkooporganisaties van Nederlandse supermarkten (bijna 70% van de markt: Superunie, Jumbo, Lidl en Aldi) sinds 2018 de voorwaarden van PlanetProof op aan hun toeleveranciers. Uitzondering vormt Albert Heijn. Het bedrijf zei destijds onmiddellijk 'door te gaan waar PlanetProof stopt'.
- “..tonen een afbrokkelend vertrouwen in het duurzaamheidskeurmerk ‘On the way to PlanetProof’
- “Bijna 83% van de telers die er niet in zijn gestapt zien die meerwaarde niet.,
- “Vooral het uitblijven van een betere opbrengstprijs voor de gecertificeerde producten blijkt ergernis te wekken.”
Allereerst. Wie heeft er een label te eisen ? En wie kan er een label voorstellen en wie afdwingen ? Duurzaamheids-labels zijn een wildgroei geworden, die geclaimd wordt vanuit serieuze tot en met dubieuze instellingen.
Moet kwaliteit standaardisering niet door (semi-)overheden bepaald worden i.p.v. opportunistische activisten en super-kruideniers die het hanteren om als oneigenlijk drukmiddel of puur om commercieel gewin ?
Je mag het onbegrijpelijk noemen dat dat zootje supers na een campagne van Greenpeace boeren de les leest.
Bang voor huisvredebreuk (een beproefd drukmiddel) door Greenpeace ? Of voor markt-profilering met hogere prijzen ?
Het lijkt mij primair een taak voor overheden of geautoriseerde ngo’s om te voorkomen dat boeren door de handel en oneigenlijk activisme tegen elkaar uitgespeeld worden en op kosten gejaagd worden.
Dat laatste gijzelt juist producenten ten gunste van de tussenhandel. Vanuit de donkerste middeleeuwen.. De gilden waren er een reactie op.
Terug naar ‘het Label’, in dit geval het ‘Beter leven label’
Voor het eerst in ons leven 2 hele kipjes gekocht bij A.H. omdat de grens met ons geliefde Vlaanderen op slot zit. Ook voor familie weerzijden is die grens al 9 weken dicht..
Twee hele ‘Beter Leven Scharrelkippen Naturel'
1. Naturel ? Wat betekent dat ? Moet de consument zelf bij elkaar fantaseren ? Wat is er naturel aan ?
2. Scharrel ? Ken de benaming, maar vroeg gisteren aan bekenden wat volgens hen (!) een ‘scharrelkip’ is: “Da’s een kip die buiten scharrelt natuurlijk”. Mis, dat is een kip die iets meer ruimte binnen krijgt. Niets mis mee, maar informatief suggestief.
3. Onder ‘scharrelkip’ staat: “Vrijer leven met meer ruimte”. Vergroot de cel van een gedetineerde met een kwart m2 en zeg: Proficiat meneer, wij zijn blij dat we u een “vrijer leven’ kunnen aanbieden. Vrijer ?
4. De kip is ‘naturel’ maar krijgt tot twee maal toe het dwingend advies “breng de kip op smaak met (kip)kruiden. Biedt een ‘Beter Leven’-kip dan geen goede ‘Naturel’ smaak, als die gewoon met boter, beetje peper en zout gebraden wordt ? Tot op de achterzijde wordt geadviseerd de kip van buiten en van binnen (?) toch zeker met (kip)kruiden in te smeren.
Waarom die smaakvervormers. Zit er anders geen smaak aan aan deze dure kip ?
5. Prijs voor een kipje van 1,2 kilo is € 8,08. Het kipje vrat haar hele leven niet meer dan voor ca. een kwartje plus boeren-overhead, waar boeren schuld voor maken. Blijft over slachten, distributie en lachen voor AH.
Nu komt het wat ons verraste:
In de winkel onder niet natuurlijk licht viel op dat de kip er beter uitzag dan de vale magere kipjes van vroeger bij AH. Er is maar een summier aanbod. De verhouding hele kip tot kipdelen schat ik op 1:30 qua ruimte in de winkel. Ze liggen in een hoekje helemaal onderaan.
Thuis toonde de kip een gelige kleur, die niet kenners positief moet verrassen. Parelhoenders, gezonde hanen die goed te vreten krijgen, b.v. een Mechelse koekoek, en nog wat rassen, kenmerken zich door een donkerder vel en rood vlees.
De kleur van de AH-vrijer levende scharrelkip lijkt absoluut op een kunstmatiger geel. Zouden ze een beetje geverfd zijn ? De kleur is van een wat harder geel met een zeer lichte oranje toets er in…
We hakken de kip in twee en controleren het stuk vet dat binnen aan het kontflap zit. Zelfde vreemde gele kleur. Dat is voor een stalkipje een beetje vreemd. Hoeft kwalitatief niets te betekenen. Met caroteen (?), mais en mogelijk andere voeding kun je vlees een kleurtje geven. Gebeurt wel meer. Wederom suggestief en toch naturel ? Niet nieuw: kleuren vonden de uitvinders van de zalmforel ook al uit.
Vraag:
Waarom staat er naast dat lulverhaal van een kip die een ‘beter’ naturel (?) en vrijer (?) leven heeft, op de verpakking niet bij waaruit de voeding bestaat. Als er iets essentieel is voor zo'n tweepotig wonder ! En de eventueel artificiële toevoegingen. Zoals op alle gemanipuleerde voedingswaren.
Ik protesteer tegen de volksverlakkerij van het ‘Beter Leven’ label, waarbij (in mijn optiek) hypocriete activisten en een ethisch dubieuze supermarkt misbruik maken van boeren en consumenten voor hun eigen doelen.
Resumé:
Relativerend: De niet ‘natuurlijke’, opgehokte kip, die in Nederland op een wijze gefokt wordt, voldoet aan de streng eisen die minimaal gesteld mogen worden om te komen tot een gezond product, dat ook productiegewijs aan een logistiek voldoet, om voor de EU-bevolking te komen tot een voldoende gezonde diversiteit in vlees. Zelfde geldt voor fruit en andere landbouwproducten.
Producenten in de agrarische sector en consumenten verdienen beter dan gepiepeld te worden door louche tussenhandel en opportunistisch activisme en een domme chaos van geforceerde duurzaamheidslabeltjes.
One way to Planet Proof ?
Als dat de weg moet zijn, zijn er betere en ethischer paden te bewandelen.
ps. Moet in dit verband denken aan een uitspraak van Henric Kaput "Irreführung der Laien",
of wel de 'leek bedonderen"..
Steeds meer eisen en minder respect en inkomen voor de agrarische ondernemer. Alle eisen worden niet goedgemaakt door een hogere prijs. De hogere melkprijs voor on the way to planet proof melk komt niet uit de markt maar wordt betaald door gangbare boeren middels een lagere melkprijs voor hen. En dan denken sommige politici ( Schouten, de Groot etc. ) dat het met kringloopboeren wel goed komt. Dat gaat dezelfde richting uit.
Steeds meer eisen en minder inkomen dat is de race to the bottem en zeker met het ongelijke speelveld t.o.v. het buitenland( Oekraïne eieren en vlees).
In afwijking van wat de activistische clubs denken kiest de consument op basis van prijs .
Niet veel woorden over vuil maken. Het beste is misschien doorgaan waar Planetproof stopt vanuit vrijwilligheid met een duidelijk eerlijk gemakkelijk begrijpbaar verhaal. Duidelijk iets maatschappelijk toevoegt, milieu, gezondheid economie en op het sociale vlak.
#1 Hans,
Bij die hele kip van AH staat op de site van AH:
De Franse scharrelkip groeit op in de Bretagne, deze regio kenmerkt zich door het milde zeeklimaat. Hierdoor kunnen de kippen buiten in de weides scharrelen.
Het goede Franse buitenleven komt terug in de smaak van het vlees.
De scharrelkippen kunnen dagelijks gedurende minimaal 8 uur naar buiten.
Gevoed met 100% plantaardig voer, waarvan 70% granen
Deze scharrelkip krijgt twee sterren van de dierenbescherming.
Zo te zien hebben die kippen dus wel degelijk buiten gescharreld.
#4 Syske, die van jou heeft een Frans paspoort , maar deze die we kochten niet .
Zoals je ziet komt de tekst op de verpakking overeen met wat ik letterlijk schreef...
De Franse dame wordt geadviseerd zich te kruiden als volgt:
"Verwijder de folie. Bestrooi de hele kip met (kip)kruiden aan buiten- en binnenzijde. Vul eventueel de hele kip met knoflook, citroen en rozemarijn."
Of er dan nog iets qua smaak over blijft van het volgende 'karakter" geleuter, lijkt me sterk gekruid:-
"In Frankrijk kiezen de liefhebbers vaak voor een hele kip. Waarom? De smaak en de structuur komt bij de hele kip het beste naar voren. Elk gedeelte van de kip heeft zijn eigen karakter."
Coq au vin, daaarentegen wordt qua smaak wel eenzijdig gericht; dat doe je niet met kip, maar met een haan. Bij voorkeur een haantje dat langer op moet staan, want wat peziger is door zijn specifieke arbeid als haremhaan.. Hier een gemarineerde, klaar voor de pan. In het Vlaams noemen wij het hier lokaal ook wel een 'poeper'.
Hier ligt er een die zijn hoofd verloor. Niet door de liefde maar een bijltje.
En wie het lef heeft om een Poulet de Bresse op de AH-manier te verkrachten met kruiden van binnen en buiten, verdient een jaar cel.
ps. Mijn lieve mama zaliger was een Vlaamse boerendochter. Kookte fantastisch. Had geen zin in boerenarbeid, en werkte in een hotel restaurant voor de oorlog in Knokke, en werd, niet uniek in die tijd - gevraagd om te komen koken in een Haagse keuken van een beter gesitueerde familie. Dat was 'en vogue' in die tijd. Een Vlaamse kookster. Ze kon er niet aarden. Raar volk, die 'Ollanders'...