Nederland kán helemaal niet 'van het gas'. Dat zeggen de Nederlandse netbeheerders. Ze pleiten voor het behoud van het huidige aardgasleidingnet om er groen gas en waterstof door te kunnen leveren. In Zeeland is het pleit beslecht, daar hóeft geen huis verplicht van het gas af, als het aan de gedeputeerde ligt.
Vier op de 10 woningen in Nederland zijn onvoldoende geïsoleerd. Dat maakt het vrijwel onmogelijk in die huizen - van voor 1980 - op koude dagen zonder cv-installatie of stadsverwarming een behaaglijk klimaat te scheppen. Nieuwere huizen - vanaf het jaar 2000 - zijn prima elektrisch te verwarmen, bijvoorbeeld met een warmtepomp of via een aansluiting op een warmtenet. "Maar 40 tot 50 procent van de woningen is wat ouder en ligt wat verder uit elkaar. Wij zijn ervan overtuigd dat een gasnet daar ook in de toekomst nodig blijft," zegt Hans Slootweg van netbeheerder Enexis, tevens hoogleraar aan de TU Eindhoven in het Algemeen Dagblad. Het is bovendien niet haalbaar om overal een zwaar elektriciteitsnetwerk aan te leggen.
Groen gas en waterstof
Netbeheerders Enexis, Liander en Stedin geloven dan ook niet dat 'helemaal van het gas' mogelijk is. Ze pleiten voor handhaven van het huidige gasleidingennetwerk en de toepassing van groen gas en groene waterstof. Groen gas, uit biomassa, gft-afval of mest, kan nu al zonder problemen verstookt worden in bestaande cv-ketels en gasfornuizen. Ook is het 125.300 kilometer lange leidingnet in de bodem van zodanige kwaliteit dat er waterstof doorheen kan, de groene brandstof van de toekomst. Netbeheerder Stedin rekende uit dat €700 miljoen kost om alle gasaansluitingen geschikt te maken voor waterstof (waterstofmoleculen zijn kleiner dan de koolstofmoleculen van aard- en groen gas). Aan de productie van waterstof komt nu nog aardolie te pas, maar het kan ook 'groen' geproduceerd worden door elektrolyse, met door windmolens en zonnepanelen opgewekte elektriciteit. Dat is CO2-neutraal en extra aantrekkelijk omdat bij de verbranding alleen waterdamp ontstaat.
Nederland moet over 30 jaar 'fossielvrij' zijn en de energietransitie afgerond hebben. Bij nieuwbouwwoningen wordt daarom nu al geen gasaansluiting meer aangelegd. Huiseigenaren leggen zonnepanelen op hun dak of schaffen een warmtepomp aan. Veel gemeenten maken per wijk een keuze hoe deze verwarmd zal worden. Slootweg: "Wie in zijn wijk of dorp groen gas krijgt, hoeft niets te doen. Dan blijft de bestaande ketel gewoon werken. Gemeenten zouden moeten zeggen wat de plannen zijn."
De eerste Regionale Energiestrategie van Nederland
In Zeeland gaat in ieder geval 'niemand gedwongen van het gas af', schrijft de NRC vandaag. De provincie presenteerde vandaag als eerste energieregio zijn Regionale Energiestrategie (RES). In het 100 pagina's tellende rapport zegt de provincie in 2030 100% van zijn energie duurzaam te produceren. Ondanks een breinbreker als de toeristenstroom: van de 17 miljoen toeristenovernachtingen verwacht een steeds groter deel zijn elektrische of hybride auto wel te kunnen opladen.
Aan windmolens hoeft Zeeland niet heel veel extra capaciteit te investeren: het huidige windmolenpark heeft een opgesteld vermogen van 570 MW, dat naar 700 MW moet groeien. De opbrengst uit zonnepanelen moet in 10 jaar verdrievoudigen. "Ik ben ervan overtuigd dat we voldoende ruimte op daken hebben,” zegt Jo-Annes de Bat (CDA), de Zeeuwse gedeputeerde die energie in portefeuille heeft. Zonneparken op (agrarische) grond ligt gevoelig.
En hoe doet Zeeland het met de warmtetransitie? Isoleren natuurlijk, om te beginnen. Verder is het aan de gemeenten. Die moeten volgend jaar concrete warmteplannen voor hun wijken hebben. De Bat: "En dan komt het moeilijkste, dan ga je echt het gesprek met de burger voeren. Eén ding wat ik vanaf het begin roep: we gaan in Zeeland niemand verplichten van het gas af te gaan.”
Dit artikel afdrukken
Groen gas en waterstof
Netbeheerders Enexis, Liander en Stedin geloven dan ook niet dat 'helemaal van het gas' mogelijk is. Ze pleiten voor handhaven van het huidige gasleidingennetwerk en de toepassing van groen gas en groene waterstof. Groen gas, uit biomassa, gft-afval of mest, kan nu al zonder problemen verstookt worden in bestaande cv-ketels en gasfornuizen. Ook is het 125.300 kilometer lange leidingnet in de bodem van zodanige kwaliteit dat er waterstof doorheen kan, de groene brandstof van de toekomst. Netbeheerder Stedin rekende uit dat €700 miljoen kost om alle gasaansluitingen geschikt te maken voor waterstof (waterstofmoleculen zijn kleiner dan de koolstofmoleculen van aard- en groen gas). Aan de productie van waterstof komt nu nog aardolie te pas, maar het kan ook 'groen' geproduceerd worden door elektrolyse, met door windmolens en zonnepanelen opgewekte elektriciteit. Dat is CO2-neutraal en extra aantrekkelijk omdat bij de verbranding alleen waterdamp ontstaat.
Nederland moet over 30 jaar 'fossielvrij' zijn en de energietransitie afgerond hebben. Bij nieuwbouwwoningen wordt daarom nu al geen gasaansluiting meer aangelegd. Huiseigenaren leggen zonnepanelen op hun dak of schaffen een warmtepomp aan. Veel gemeenten maken per wijk een keuze hoe deze verwarmd zal worden. Slootweg: "Wie in zijn wijk of dorp groen gas krijgt, hoeft niets te doen. Dan blijft de bestaande ketel gewoon werken. Gemeenten zouden moeten zeggen wat de plannen zijn."
De eerste Regionale Energiestrategie van Nederland
In Zeeland gaat in ieder geval 'niemand gedwongen van het gas af', schrijft de NRC vandaag. De provincie presenteerde vandaag als eerste energieregio zijn Regionale Energiestrategie (RES). In het 100 pagina's tellende rapport zegt de provincie in 2030 100% van zijn energie duurzaam te produceren. Ondanks een breinbreker als de toeristenstroom: van de 17 miljoen toeristenovernachtingen verwacht een steeds groter deel zijn elektrische of hybride auto wel te kunnen opladen.
Aan windmolens hoeft Zeeland niet heel veel extra capaciteit te investeren: het huidige windmolenpark heeft een opgesteld vermogen van 570 MW, dat naar 700 MW moet groeien. De opbrengst uit zonnepanelen moet in 10 jaar verdrievoudigen. "Ik ben ervan overtuigd dat we voldoende ruimte op daken hebben,” zegt Jo-Annes de Bat (CDA), de Zeeuwse gedeputeerde die energie in portefeuille heeft. Zonneparken op (agrarische) grond ligt gevoelig.
En hoe doet Zeeland het met de warmtetransitie? Isoleren natuurlijk, om te beginnen. Verder is het aan de gemeenten. Die moeten volgend jaar concrete warmteplannen voor hun wijken hebben. De Bat: "En dan komt het moeilijkste, dan ga je echt het gesprek met de burger voeren. Eén ding wat ik vanaf het begin roep: we gaan in Zeeland niemand verplichten van het gas af te gaan.”
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dit stuk kon beter!
Hendrik, kun je ook uitleggen waarom?
Of bedoel je dit: ‘All electric’ is niet duurzaam en milieutechnisch onnodig
Natuurlijk moeten we ons gasnet houden. Van het gas af, is een beetje .. dom. Wellicht iets minder gas uit Groningen (want nog meer aardbevingen en kapotte huizen hoeft niet). Maar gas blijven we nodig hebben. Zeker om zomer-winter verschillen op te gaan vangen.
Mooi.
Openbaar maken, dat we door massahysterie op verkeerde paarden wedden kan dus nog.
Hoewel er ook bewoners van gasloze wijken zijn die aan den lijve moeten ervaren dat ze nul rechten hebben om iets te houden wat hen 20 jaar tevoren als de meest rendabele manier van energie conversie naar warmte is verkocht.
De vraag is waar het gas dan wel vandaan moet komen. Deze studie, De verslechterende vooruitzichten voor Nederlandse kleine aardgasvelden, verwacht dat het Nederlandse aardgasverbruik de komende tien jaar nog relatief constant zal zijn waardoor de invoer van gas drastisch zal toenemen. Binnen de EU wordt Nederlands gas vervangen door Russisch pijpleidinggas en LNG-import. De totale uitstoot van broeikasgassen voor geïmporteerd aardgas is ongeveer 30% hoger dan die van Nederlands gas (door methaanlekkages en de energie die nodig is om gas over lange afstanden te transporteren). Op wereldschaal wordt hiermee alle vooruitgang tenietgedaan die momenteel wordt geboekt door het vergroten van het aandeel van zon en wind in de Nederlandse energiemix.
De cynische troost is dat de extra emissies in het buitenland plaatsvinden en niet bij de nationale emissies worden meegeteld.