Een landbouw zonder chemie is mooi, maar we moeten eerst werk maken van een landbouw met minder chemie. Die boodschap had europarlementariër Bas Eickhout van GroenLinks donderdag 27 februari tijdens de derde editie van het congres Landbouw zonder Chemie - Hoe dan? "De afgelopen 10 jaar is er amper verbetering te zien in het middelengebruik in Europa."
De kanttekening die Eickhout daar direct bij plaatst, is dat er nauwelijks betrouwbare data voorhanden is als het gaat om het gebruik van synthetische gewasbeschermingsmiddelen. Hij moet het doen met een grafiek over de verkochte kilo’s in de afgelopen jaren. Maar één ding is duidelijk: die grafiek laat helaas geen dalende lijn zien. “Dáár moeten we eerst werk van maken.”
Geen harde eis
Belangrijke oorzaak volgens de Europarlementariër is het Europese landbouwbeleid (GLB) van de afgelopen jaren. “Daarin is geïntegreerde gewasbescherming (IPM) geen harde vergroeningseis geweest.” En dus is er volgens hem geen verbetering in het chemiegebruik te zien. “De vraag is hoe we dat gaan verbeteren? Ik heb het gevoel dat we allemaal hetzelfde willen, maar het nog niet eens zijn over hoe daar te komen.”
Daarmee nam Eickhout een voorsprong op de discussie die later tijdens het congres gevoerd zal worden over de vraag of de Europese Verordening Gewasbeschermingsmiddelen (1107) opengebroken moet worden. Dit om een versnelde toelating van groene middelen te bewerkstelligen.
Meer impulsen
Voor Eickhout geldt dat chemie een laatste redmiddel moet zijn. Maatregelen als gewasrotatie, monitoring en mechanisch bestrijding moeten voorrang krijgen. “Ik zou willen zien dat IPM echt vorm krijgt in Europa. En dat we daarmee het gebruik van chemie terugdringen. Het zou er tevens voor zorgen dat de vraag naar groene middelen daadwerkelijk toeneemt. Dan ontstaan er ook meer impulsen om het toelatingsbeleid te versoepelen.”
Het nieuwe landbouwbeleid (2020-2027) zoals dat nu is voorgesteld is volgens Eickhout nog te weinig ambitieus als het gaat om vergroening. Hij vreest een kloof met de ambities zoals gesteld in de Green Deal. “Er moeten duidelijke vereisten komen voor toepassing van IPM.”
In de maand maart zal Foodlog in een serie artikelen nader rapporteren over het congres en nadere uitwerkingen publiceren van daarin geagendeerde onderwerpen.
De tweets van Landbouw zonder chemie 2020 zijn te vinden via #LZCH20
Landbouwjournalist Jeannet Pennings schreef dit verslag van de openingssessie voor Boerenbusiness.
Dit artikel afdrukken
Geen harde eis
Belangrijke oorzaak volgens de Europarlementariër is het Europese landbouwbeleid (GLB) van de afgelopen jaren. “Daarin is geïntegreerde gewasbescherming (IPM) geen harde vergroeningseis geweest.” En dus is er volgens hem geen verbetering in het chemiegebruik te zien. “De vraag is hoe we dat gaan verbeteren? Ik heb het gevoel dat we allemaal hetzelfde willen, maar het nog niet eens zijn over hoe daar te komen.”
Daarmee nam Eickhout een voorsprong op de discussie die later tijdens het congres gevoerd zal worden over de vraag of de Europese Verordening Gewasbeschermingsmiddelen (1107) opengebroken moet worden. Dit om een versnelde toelating van groene middelen te bewerkstelligen.
Meer impulsen
Voor Eickhout geldt dat chemie een laatste redmiddel moet zijn. Maatregelen als gewasrotatie, monitoring en mechanisch bestrijding moeten voorrang krijgen. “Ik zou willen zien dat IPM echt vorm krijgt in Europa. En dat we daarmee het gebruik van chemie terugdringen. Het zou er tevens voor zorgen dat de vraag naar groene middelen daadwerkelijk toeneemt. Dan ontstaan er ook meer impulsen om het toelatingsbeleid te versoepelen.”
Het nieuwe landbouwbeleid (2020-2027) zoals dat nu is voorgesteld is volgens Eickhout nog te weinig ambitieus als het gaat om vergroening. Hij vreest een kloof met de ambities zoals gesteld in de Green Deal. “Er moeten duidelijke vereisten komen voor toepassing van IPM.”
In de maand maart zal Foodlog in een serie artikelen nader rapporteren over het congres en nadere uitwerkingen publiceren van daarin geagendeerde onderwerpen.
De tweets van Landbouw zonder chemie 2020 zijn te vinden via #LZCH20
Landbouwjournalist Jeannet Pennings schreef dit verslag van de openingssessie voor Boerenbusiness.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik mis iets in dit betoog: een fors budget van de EU voor de ontwikkeling van ecologische en biologische alternatieven, o.a. in de sfeer van het microbioom, natuurlijke antagonisten en strokenteelt.
De overheid moet zeker stap voor stap middelen verbieden, maar tegelijk de telers een uitweg bieden. Louter verbieden leidt tot frustraties en trekkerprotesten.
Ik heb Bas Eickhout hoog, maar hij lijkt het neoliberalisme nog niet geheel voorbij.
Wouter de productie factoren op orde brengen, de groei monitoren en daar lering uit trekken.
De politiek en de maatschappij moeten doelen stellen. De voedselproducerende sector moet resultaten aantonen, maar niet zoals jij nu doet de weg wijzen. Laat de sector maar laten zien hoe ze welk resultaat behaalt en of het past binnen de beoogde doelstellingen.
Het resultaat zou wel eens verbluffend kunnen zijn en sneller als binnen de huidige voorgestelde productie wijzen.
Maar de aanpak zal integraal moeten zijn, hoe krijgen we de markt, de consument mee?
Wouter, waarom mis je dat?
Ik sprak vandaag met een van de gasten tijdens het congres van gisteren. Het betreft iemand met veel kennis van registraties. Het probleem is dat je de wetten voor toelatingen niet van vandaag op morgen kunt aanpassen. Tegelijk zijn er wel mogelijkheden, betoogde Eickhout, om binnen de bestaande wetten het nodige te doen. Mijn contact bevestigt dat ook weer.
Onderwijl ontkennen noch Eickhout noch dat contact dat er op de langere termijn mogelijk nieuwe verordeningen nodig zijn. Het punt is echter: verzuim niet te doen, wat je nu kunt doen dan kunnen we ook aan de langere termijn werken. Dat is de politieke werkelijkheid.
Het vraagstuk zit overigens anders in elkaar dan je lijkt te veronderstellen. Volgens Eickhout zijn er geen incentives om IPM in de aanbodketen te belonen. In plaats daarvan zitten we met bijvoorbeeld Planet Proof, gesteund door nota bene Greenpeace. Dat is een weg om met minder bestrijdingsmiddelen te werken, maar het leidt niet tot de vormen van biomimicry waar IPM over zou moeten gaan. De industrie is volop bezig met bodemmicrobioom-uitvindingen. Weet je hoeveel biostimulanten er inmiddels op de markt zijn?
#1 Wouter, Deze week viel op Foodlog te lezen dat je ook niet bij Groenlinks terecht kunt.
Oftewel kan Groenlinks het neoliberalisme wel voorbij? Welke stemmers kiezen er dan (nog) voor om deze leider te volgen?
Ik denk enkel maar dat een deel van het landbouwcollectief heel prima hier terecht kan.
Over de alinea Geenharde eis:
Ik weet nog dat ik het vergroeningsbeleid eerste te zwaar op nam. Ik was in de veronderstelling dat binnen vergroening al reeds geen 'gewasbeschermingsmiddelen' gebruikt mochten gaan worden op (blijvend) grasland. Ik herinner mij nog een lichte paniek in mijn lijf omdat wij op de boerderij altijd in de strijd waren met Heermoes. En in die strijd geen ander middel kenden dan de inzet van chemie. Gelukkig beschikte ik in die tijd over contacten om te checken hoe het nu echt zat.
Enerzijds was ik blij, anderzijds vond ik dat met een hoop woorden er heel weinig inhoud in de omvorming naar vergroening zat.
Dick, waarom ik overheidsbudgetten voor ecologische plaagbeheersing mis?
Omdat de industrie alleen geïnteresseerd is in producten die ze kunnen verkopen en patenteren.
In een ecologische methode als strokenteelt zullen ze niet investeren zolang ze er niet aan kunnen verdienen. Dat snap ik wel, maar om die gaten te vullen hebben we nou net de overheid nodig.
Denk ook aan de boodschap van Mazzucato: grote technologische doorbraken, ook in ICT, zijn vaak begonnen met publiek gefinancierd onderzoek.