Sancties bleven uit. Volgens vrijwel alle betrokkenen schiet de controle op de afspraken met garnalenvissers tekort. Bij toezichthouder NVWA (Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit) werken veel te weinig mensen om goed te kunnen controleren. Er is gezocht naar oplossingen. Vissers moesten elkaar gaan controleren met technische hulpmiddelen, maar dat bleek een illusie.
Minister Schouten van Landbouw en Voedselveiligheid erkent dat er veel te veel is gevist. Ze zegt in een reactie dat het ministerie daar te laat achter kwam en nu geen boetes meer kan uitdelen. Ze wil de overtredingen vanaf dit jaar wel aanpakken met eerst waarschuwingen en dan boetes. "Als dan nog niet wordt geluisterd, kunnen we ook gebieden voor de visserij afsluiten." Dat meldt de NOS
De kop boven dit bericht zegt iets anders dan het bericht zelf. Te veel uren vissen is iets ander dan teveel vangen. De vangst van garnalen kan enorm fluctueren.
Schokkend te horen dat er niet eens meer onderzoek gedaan kan worden doordat er geen plekje 'beschermd' water meer te vinden is dat niet bevist is...
Wat betekent dat 'beschermd' dan nog?
En klopt het dat afgesproken zou zijn dat de vissers zichzelf zouden controleren, en dat de (GPS?)'controle'apparatuur al jaren niet functioneert?
Het zoveelste lijk uit de Rutte landbouw&visserij;-kast...
Je broek zakt ervan af.
#1, Wouter, daar heb je gelijk in. Er stond 'Te veel garnalen opgevist', dat weten we niet. Er is alleen maar ruim 50% over de tijdslimiet heen gevist. Aangepast.
Vraag: wil je suggereren dat ze doorvisten om aan hun vangst te komen? Er geldt slechts een urenquotum en geen vangstquotum. Ik herinner me dit bericht: terwijl in België garnalenschaarste heerste, leken onze vissers door te gaan. Waar lag dat toch aan, vroeg jij je toen ook af
Dick Veerman, dat weet ik niet. Ik weet alleen dat garnalenvissers soms na uren vissen nog bijna niets in hun netten vinden en soms na twee trekken genoeg om weer naar huis te gaan.
Voor garnalen is geen quotum vast gesteld, wel is het aantal vangsturen beperkt. Waarom er in 2018 zoveel meer uren gevist werd is een raadsel, de vangsten waren buitengewoon hoog, 24 miljoen kilo, tegenover de 10 miljoen kilo die tot 2009 jaarlijks opgevist werd. Het effect op de prijzen laat zich raden: € 17 per kilo in 2017 (vangst 12 miljoen kilo), 2018 € 3 per kilo. In 2019 zijn de uren verder beperkt (vrijwillig door de sector?) om de prijzen weer een beetje in de benen te krijgen.
Tekort aan garnalen kan voor 2018 moeilijk als reden aangevoerd worden om vangsturen te overschrijden.