1 min
De wereld is in de ban van de sterfte- en besmettingscijfers van wat niet het Wuhan of Chinese Coronavirus mag worden genoemd. Terecht, want het discrimineert en leidt tot racisme. Ook tot voor kort nette mensen, denken bij het zien van iemand met een Chinees of Aziatisch uiterlijk onwillekeurig dat ze die moeten mijden als een pest. Minder nette mensen schelden Chinezen en Aziaten uit of wensen hen zelfs dood.
Wie politiek correct wil zijn en rekening houdt met de donkere kanten van mensen die bang worden van andere mensen met mogelijke kwalen, spreekt van 2019-nCoV en laat iedere verwijzing naar China achterwege.
Maar er is een nieuw probleem.
De betrouwbaarheid van de officiële cijfers over het virus in China wordt internationaal in twijfel getrokken. Het klinkt alsof de Chinezen iets achterhouden en ons bedotten. Dat nieuws gaat gepaard met het nieuws in bijvoorbeeld The Washington Post dat mensen zoals de burgerjournalist Chen Qiushi mogelijk door de Chinese overheid tot zwijgen worden gebracht. Ook de overleden arts die als eerste alarm sloeg over de uitbraak van het nieuwe coronavirus, Li Wenliang, werd getroffen door censuur.
Belazeren de Chinezen de wereld? Wij gaan het denken door onze vrije berichtgeving. Maar stel je nu eens voor dat je rust nastreeft en niet de hele wereld wilt meeslepen in wat nu al kan leiden tot een economische crisis van wereldformaat in een toch al gespannen geopolitieke context. Het kan een onrust en zelfs oorlog losmaken, vrezen politiek en zakelijk waarnemers al hier en daar.
Misschien zijn de Chinezen die de paniek bij het publiek weg willen houden deep down wijs en zijn de media het probleem. Een Frans berichtje sprak van de ’infodemie rond de epidemie’, zeg maar de infopandemie. Natuurlijk is die niet te vermijden in een wereld waarin Westerse vrije waarden een belangrijke rol spelen. Hoe gevaarlijk die ook kunnen zijn in bange tijden, we zullen ermee moeten leren leven.
Don't panic, zegt de Rotterdamse virologe prof. Marion Koopmans bij voortduring, maar het helpt geen fluit. Dankzij de vrije pers leiden we aan paniek en verspreidde onze Chinezenhaat zich vanuit het niets zowel snel als breed. Tel je knopen, want het is iets om even doodstil bij te staan.
Officiële besmettings- en dodentallen, 11 feb 00:43 uur
Dit artikel afdrukken
Wie politiek correct wil zijn en rekening houdt met de donkere kanten van mensen die bang worden van andere mensen met mogelijke kwalen, spreekt van 2019-nCoV en laat iedere verwijzing naar China achterwege.
Maar er is een nieuw probleem.
De betrouwbaarheid van de officiële cijfers over het virus in China wordt internationaal in twijfel getrokken. Het klinkt alsof de Chinezen iets achterhouden en ons bedotten. Dat nieuws gaat gepaard met het nieuws in bijvoorbeeld The Washington Post dat mensen zoals de burgerjournalist Chen Qiushi mogelijk door de Chinese overheid tot zwijgen worden gebracht. Ook de overleden arts die als eerste alarm sloeg over de uitbraak van het nieuwe coronavirus, Li Wenliang, werd getroffen door censuur.
Dankzij de vrije pers leiden we aan paniek en verspreidde onze Chinezenhaat zich vanuit het niets zowel snel als breedHet is heel goed denkbaar dat de cijfers niet kloppen, dat er meer mensen besmet zijn en dat er meer doden zijn. Daardoor kunnen we de ontwikkeling van het virus rekenkundig niet goed volgen en de ernst er niet goed van inschatten. Dat komt omdat er een gebrek aan testsets en testfaciliteiten is. In zo'n situatie valt het aantal Corona-besmettingen en -doden niet meer adequaat te tellen en kunnen we geen risico-inschattingen meer maken over de verdere verspreiding. Maar, zeggen de critici, China slaat het aanbod van buitenlandse hulp grotendeels af. Ze willen de crisis in eigen hand houden.
Belazeren de Chinezen de wereld? Wij gaan het denken door onze vrije berichtgeving. Maar stel je nu eens voor dat je rust nastreeft en niet de hele wereld wilt meeslepen in wat nu al kan leiden tot een economische crisis van wereldformaat in een toch al gespannen geopolitieke context. Het kan een onrust en zelfs oorlog losmaken, vrezen politiek en zakelijk waarnemers al hier en daar.
Misschien zijn de Chinezen die de paniek bij het publiek weg willen houden deep down wijs en zijn de media het probleem. Een Frans berichtje sprak van de ’infodemie rond de epidemie’, zeg maar de infopandemie. Natuurlijk is die niet te vermijden in een wereld waarin Westerse vrije waarden een belangrijke rol spelen. Hoe gevaarlijk die ook kunnen zijn in bange tijden, we zullen ermee moeten leren leven.
Don't panic, zegt de Rotterdamse virologe prof. Marion Koopmans bij voortduring, maar het helpt geen fluit. Dankzij de vrije pers leiden we aan paniek en verspreidde onze Chinezenhaat zich vanuit het niets zowel snel als breed. Tel je knopen, want het is iets om even doodstil bij te staan.
Officiële besmettings- en dodentallen, 11 feb 00:43 uur
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Waarheid leidt niet tot oorlog, leugens wel.
Mooie volzin. Daar kan niemand het mee oneens zijn. Maar hoe onderscheid je nou in de praktijk de waarheid van de leugen? Of - nog ingewikkelder - van de bestwil achter leugens.
Dat is heel moeilijk te onderscheiden voor de 'aanhoorder' van de waarheid of de leugen. Maar de 'verteller' weet het wel. Of hij weet niet zeker of het waar is (wat niet hetzelfde is als een leugen) en vertelt dat ook.
Leugentjes om bestwil? Bestwil voor de 'aanhoorder' of voor de 'verteller'? Meestal de laatste.
Er ontstaat trouwens alleen maar een infopandemie als men het niet weet (wat normaal is), maar men zegt dat men het wel weet.
De NRC interviewde de Chinese auteur Hu Fayun (uit Wuhan): Heeft China geleerd van SARS? Deze schrijver uit Wuhan denkt van niet
Hij schreef een boek over SARS dat verboden werd door de autoriteiten: Such is this world.
Betrouwbare informatie over de toestand in Wuhan is schaars, ook voor bewoners. Tegenover een handvol onafhankelijke verslaggevers staan 300 journalisten die door het Propaganda-departement zijn gestuurd. Dat schrijft de NRC vanavond.