"Doe maar een spa rood", is een veelgehoorde reactie op de vraag wat een gespreksgenoot wil drinken op een van de vele nieuwjaarsborrels die deze maand rijk is. Waaraan vaak direct wordt toegevoegd: "Ik doe mee aan Dry January". Niet eens bij wijze van excuus, het komt er eigenlijk meestal wel trots uit. Alsof de spreker wil zeggen ‘Ik leef gezond en bewust, ik let op mijn lichaam’.
Ik ben Jochem Hoogenboom, op Instagram ook wel bekend als @wijnjochie. Ook ik doe mee aan Dry January. En ondanks dat de maand op het moment van schrijven nog maar net halverwege is, brengt het veel teweeg.
'Ongelooflijk gangbaar'
Het valt me op hoe ongelooflijk gangbaar alcohol is. Hoe het onderdeel is van ons alledaagse leven. Zeker in deze maand van nieuwjaarsborrels overkomt het me keer op keer dat ik een ruimte inloop en een penetrante alcoholgeur opsnuif. Nog voordat je de eerste hand hebt geschud, krijg je een dienblad met bubbelwijn onder je neus. ‘Lekker!’ Oh nee…
Opgegroeid in een calvinistisch gezin waar sporadisch gedronken werd, ontdekte ik als student de bourgondische geneugten van het leven. Ik raakte in de ban van de wereld van wijn en kwam te werken in wijnwinkels. Talloze proeverijen geschiedden onder mijn leiding. Voor vele feestjes, borrels en diners adviseerde ik liefhebbers welke wijn ze konden schenken. Warme herinneringen koester ik aan de borrels met collega’s na een lange dag werken of een intensieve proeverij. Die liepen standaard uit de hand en leverden verhalen op die nog steeds graag verteld worden. "Wijn verheugt het hart des mensen," aldus de bijbel - om nog even in die calvinistische sferen te blijven.
Al heel lang reis ik iedere vakantie die ik heb, af naar een wijngebied. Om wijnboeren te ontmoeten en hun magische samenspel met de natuur te ontleden. Even mee te doen aan hun onbevangen genieten van het moois dat het leven te bieden heeft. Een lange tafel, rijke maaltijd, gul uitgeschonken wijn, mooie gesprekken. Waarom maken wij het onszelf zo moeilijk?
Het is 2020. Tijden veranderen. Vroeger stonden op verjaardagen glazen met sigaretten op tafel. Nu is het achtervoegsel -schaamte het woord van het jaar. We maken ons druk over of we niet te weinig sporten of juist te veel vliegen en vlees eten. En dus zijn we ook kritisch op ons alcoholgebruik.
Bewustwording
Dry January is in mijn ogen een goede manier om je bewust te worden van de rol die alcohol in je leven speelt.
En verder maakt een ieder, net als bij dat vliegen, vlees eten, de keuze voor een type auto en alles waar -schaamte achter past, zijn of haar eigen keuze. Gelukkig komt er iedere week een nieuw acceptabel alcoholvrij alternatief op de markt, signaleerden zelfs de economen van de ABN AMRO.
Cheers op 2020!
Dit artikel afdrukken
'Ongelooflijk gangbaar'
Het valt me op hoe ongelooflijk gangbaar alcohol is. Hoe het onderdeel is van ons alledaagse leven. Zeker in deze maand van nieuwjaarsborrels overkomt het me keer op keer dat ik een ruimte inloop en een penetrante alcoholgeur opsnuif. Nog voordat je de eerste hand hebt geschud, krijg je een dienblad met bubbelwijn onder je neus. ‘Lekker!’ Oh nee…
Opgegroeid in een calvinistisch gezin waar sporadisch gedronken werd, ontdekte ik als student de bourgondische geneugten van het leven. Ik raakte in de ban van de wereld van wijn en kwam te werken in wijnwinkels. Talloze proeverijen geschiedden onder mijn leiding. Voor vele feestjes, borrels en diners adviseerde ik liefhebbers welke wijn ze konden schenken. Warme herinneringen koester ik aan de borrels met collega’s na een lange dag werken of een intensieve proeverij. Die liepen standaard uit de hand en leverden verhalen op die nog steeds graag verteld worden. "Wijn verheugt het hart des mensen," aldus de bijbel - om nog even in die calvinistische sferen te blijven.
Nog voordat je de eerste hand hebt geschud, krijg je een dienblad met bubbelwijn onder je neusOnbevangen genieten
Al heel lang reis ik iedere vakantie die ik heb, af naar een wijngebied. Om wijnboeren te ontmoeten en hun magische samenspel met de natuur te ontleden. Even mee te doen aan hun onbevangen genieten van het moois dat het leven te bieden heeft. Een lange tafel, rijke maaltijd, gul uitgeschonken wijn, mooie gesprekken. Waarom maken wij het onszelf zo moeilijk?
Het is 2020. Tijden veranderen. Vroeger stonden op verjaardagen glazen met sigaretten op tafel. Nu is het achtervoegsel -schaamte het woord van het jaar. We maken ons druk over of we niet te weinig sporten of juist te veel vliegen en vlees eten. En dus zijn we ook kritisch op ons alcoholgebruik.
Bewustwording
Dry January is in mijn ogen een goede manier om je bewust te worden van de rol die alcohol in je leven speelt.
En verder maakt een ieder, net als bij dat vliegen, vlees eten, de keuze voor een type auto en alles waar -schaamte achter past, zijn of haar eigen keuze. Gelukkig komt er iedere week een nieuw acceptabel alcoholvrij alternatief op de markt, signaleerden zelfs de economen van de ABN AMRO.
Cheers op 2020!
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Zouden mensen na januari dan weer vervallen in oude patronen of draagt een maand van bewustwording ook echt bij aan structurele verandering?
Er is structurele verandering: er is meer bewustzijn op het verschil tussen wel alcohol en geen alcohol. Er is een lagere consumptie. Het aantal toegenomenen alcoholvrije dagen groeit.
Ik merk dat als ik alleen ben totaal geen behoefte aan alcohol heb. In ieder geval is de behoefte niet dwingend. Het lijkt wel een sociale, met elkaar verslaving. En die is overal. En die is lastig te weerstaan.
Dry january is een statement waar je je prettig achter kan verschuiven. De respons daar op is: "Wat goed." De respons op 'ik drink niet' is: ' Wat ongezellig."
#1 Wellicht is de bewustwording voor velen een reden om lekker weer te gaan drinken in februari.
Voor echt afkicken is een maand te kort. Dat kost je 3-4 maanden is mijn ervaring, inschatting voor een ieder.
Verder heel, HEEL erg eens met Jan Peter zijn 3de alinea. Je wordt sociaal buitengesloten want een bewuste onthouder in het gezelschap confronteert de rest met de keuze. En daar gaat dat glas wijn zwaarder van voelen in de hand. Het is opeens zo dichtbij dat het niet hoeft....