Een groeiend aantal boeren overweegt hun bedrijf in Nederland te verkopen om in het buitenland opnieuw te beginnen. Zeker door de recente stikstofproblemen vragen ze zich af of hun toekomst nog wel in Nederland ligt. Agrarisch makelaar Interfarms zegt te merken dat meer boeren zich oriënteren op de mogelijkheid om te emigreren. Komende week worden er informatieavonden georganiseerd waar naar verwachting honderden, vooral jonge agrariërs op af zullen komen.
Dat schrijft de NOS. Er zou sprake zijn van een 'duidelijke toename' van boeren die overwegen hun bedrijf in het buitenland voort te zetten omdat er in Nederland geen ruimte meer is voor de manier van boeren waar zij in geloven.
De NOS laat de Groningse melkveehouder Lennert de Haan aan het woord. Hij heeft zijn boerderij verkocht en vertrekt naar Canada. De Haan emigreert omdat hij de overheid onbetrouwbaar vindt. De politiek noemt hij "grillig" en ondernemen voor een boer in Nederland vergelijkt hij met "Russische roulette".
Boeren investeren op lange termijn en moeten kunnen uitgaan van een regelgevend kader dat over een termijn van twee decennia niet al ingrijpend verandert. Nu de Nederlandse overheid, op zoek naar 'het nieuwe boeren' en het oplossen van problemen met 'het oude boeren', onderweg voortdurend de spelregels verandert, is boeren in Nederland te risicovol geworden.
NOS - 'Duidelijke toename' van boeren die stap naar het buitenland overwegen
| NOS
Dat schrijft de NOS. Er zou sprake zijn van een 'duidelijke toename' van boeren die overwegen hun bedrijf in het buitenland voort te zetten omdat er in Nederland geen ruimte meer is voor de manier van boeren waar zij in geloven.
De NOS laat de Groningse melkveehouder Lennert de Haan aan het woord. Hij heeft zijn boerderij verkocht en vertrekt naar Canada. De Haan emigreert omdat hij de overheid onbetrouwbaar vindt. De politiek noemt hij "grillig" en ondernemen voor een boer in Nederland vergelijkt hij met "Russische roulette".
Boeren investeren op lange termijn en moeten kunnen uitgaan van een regelgevend kader dat over een termijn van twee decennia niet al ingrijpend verandert. Nu de Nederlandse overheid, op zoek naar 'het nieuwe boeren' en het oplossen van problemen met 'het oude boeren', onderweg voortdurend de spelregels verandert, is boeren in Nederland te risicovol geworden.
Ik heb al drie adressen in Sierra Leone (citroengrasproductie en landbouw voor eco/agrotoerisme), Senegal (opzetten tomatenkweek) en Burundi (aardappelteelt) , waar een Nederlandse boer of duo (als ze elke zes maanden elkaar afwisselen) zeer welkom is als partner van een coöperatie.
Heb je ook al geïnteresseerden?
#2 Nog niet, gisteren wel een paar inspirerende suggesties gehad van Erik Terwisscha van Scheltinga. Misschien moeten we niet de route volgen, van plek zoekt boer, maar gescreende plek(ken) door NGO's zoals Oxfam Novib, PUM Senior Experts, Agriterra in veilige regio's met fondsen voor de warme sanering in partnerships met lokale coöperaties inrichten met duurzame boerderijen. Nederlandse boeren zouden daar op proef of roulerend 6 maanden op en af of uiteindelijk permanent kunnen vestigen. Met ondersteuning vanuit WUR en hoge scholen, neem HAS, VHL. Internationale Master studenten van Kees van Veluw resp. PUM Senior Experts hebben voor een gebied in Sierra Leone een heel mooi ontwerp afgeleverd voor een ecologisch ontwerp voor citroengrasproductie en als onderdeel van een groter plan voor ecotoerisme.
Een zuur verhaal. Waarom de emigratiewens niet wat positiever benaderd? Recent kreeg boer De Haan meer dan een miljoen euro van de overheid cadeau in de vorm van productierechten en zijn grond brengt hier een veel hogere prijs op dan de landbouwwaarde. Dus heel goed te begrijpen dat hij overweegt te verkopen en te vertrekken naar een land waar hij met eenzelfde investering een veel groter bedrijf kan beginnen.
Bij de afweging wel of niet vertrekken betrok De Haan natuurlijk ook het jaarlijks verlies van enige tientallen duizenden euro's aan overheidsteun en het voordeel van het wonen in dichtbevolkt gebied: alle voorzieningen dichtbij.
En voor de Nederlandse landbouw is vertrek prima. We hebben een overschot aan boeren, waardoor de bedrijven te klein zijn en ze elkaar het leven zuur maken door de noodzaak tot groei. Elke boer hier minder is daarom een zegen voor de blijvers.
De steeds herhaalde kreet over de domme, onbetrouwbare overheid, die de spelregels steeds verandert, zou ik wel eens onderbouwd willen zien. Dus antwoord op de vraag: wat is er de laatste 10 jaar in de wetgeving veranderd en hoe onterecht, onverwacht of lastig was dit? En laat fosfaat buiten beschouwing. De overheid heeft vooraf nadrukkelijk aangegeven dat ze hard in zou grijpen, met kortingen, als de sector er niet in slaagde de door haar gewenste afspraak na te komen dat ze er zelf voor zou zorgen de fosfaatexcretie onder het plafond te houden.
En omdat boer De Haan zijn boerderij al verkocht heeft en de koeien weg zijn kan de stikstofkwestie bij zijn beslissing nog geen rol hebben gespeeld.
#4 Misschien ook een oplossing voor het file probleem je zegt gewoon tegen de automobilisten dat het binnen drie jaar uit moet zijn met de file's en daarna geef je iedere automobilist een kilometer-recht om die vervolgens af te romen om op het gewenste niveau van autogebruik te komen. Je zou zelfs de mensen die bewust ver van hun werk gaan wonen nog wat extra kunnen afromen das wel zo eerlijk en ze moeten niet zeuren want als we de rechten verhandelbaar maken krijgen ze een zak geld cadeau.