Lees ook
De regeringsleiders van de EU-lidstaten kwamen gisteren zonder grote tegenstand overeen dat de EU in 2050 klimaatneutraal moet zijn. Voor Polen, dat voor elektriciteit sterk afhankelijk is van kolencentrales, wordt een uitzondering gemaakt. Het land kan zich vinden in het doel, maar wil eerst in het eigen parlement bespreken of de doelen realistisch en haalbaar zijn. Polen laat in 2020 weten of het land zich verbindt aan de doelen van de Unie. Verder mag ieder land zijn eigen energiemix bepalen en is er geen bezwaar tegen het gebruik en zelfs niet tegen de ontwikkeling van kernenergie.

De voorzitter van de nieuwe Europese Raad, de Belgische oud-premier Charles Michel toonde zich tevreden met de stemming over de ambitieuze plannen van Frans Timmermans die afgelopen woensdag persoonlijk door Ursula von der Leyen, de voorzitter van de nieuwe Europese Commissie, aan de pers en het Europese Parlement werden voorgesteld als het 21e eeuwse Apollo-project van het oude continent Europa.


Michel realiseerde met een 'Belgische oplossing' het akkoord van zijn eerste Europese Raad: Polen deelt de klimaatambitie, maar weet nog niet of ze die ook gaat vervullen. Voor de buitenwereld was daarmee de het Groene project van de Unie gered, terwijl het vrijlaten van kernenergie een oplossing was geweest om Hongarije en Tsjechië aan boord te houden.

Afgelopen donderdag was ik in Brussel bij een gesprek tussen Europarlementariërs, vertegenwoordigers van de Europese Commissie, boeren en lobbyisten over de aanpak van pesticiden. Aanvankelijk zoemde in de media het geluid dat er een reductie met 50% van het gebruik van chemische gewasbeschermingsmiddelen zou moeten plaatsvinden. Bij de presentatie van de Green Deal bleek dat cijfer verdwenen. Had het er ooit in gestaan? Ik vroeg het mensen die het konden weten. Ja, was het antwoord. Waarom was het verdwenen? Op die vraag kreeg ik slechts vermoedens te horen. Met cijfers houd je de EU-landen niet bij elkaar op dit moment. Daarom ligt er een prachtige ambitie, maar ontbreken de cijfers of weg erheen.

Het toont een tweede voorbeeld van boterzacht dromen van een mooie toekomst. Die constatering slaat om in een grimlach bij wie zich vanmorgen realiseerde dat 67 miljoen Britten ondanks een soap van jaren brexitten nog steeds, en heel democratisch, weg willen uit de Europese Unie. De EU valt uiteen en heeft een beperkt draagvlak.

De Franse president Macron zei donderdagochtend even helder als altijd waar het op staat in de nieuwe EU zonder de Britten: proberen de rangen gesloten te krijgen rond een mooie agenda van voedselsoevereiniteit en energie-eisen aan producten van buiten de Unie (zie de onderste video hieronder; alleen in het Frans helaas). Michel sprak mooie woorden, eerst in moeizaam Engels en daarna gewoon in het Frans, de taal van de nieuwe Commissie. Fransen zetten eerst doelen; daarna kijken ze of die ook te realiseren zijn en of het toch niet maar beter moet zoals het gaat in plaats van zoals het eigenlijk moest. De Britse premier Johnson sloot aan het einde van vanmiddag de rangen in zijn land en sloeg een verzoenende toon aan naar de EU. Hij wil er niet bijhoren, maar er wel als een goed familielid mee wandelen en zelfs handelen. Ook de Franse president begroef de strijdbijl nadat de Britten gisteren definitief de deur in het EU-slot smeten.

Dit artikel afdrukken