Nederlanders die verhuizen naar een ander land, nemen vaak de Nederlandse taal, cultuur en eetgewoonten gewoon mee. Dat blijkt uit onderzoek in opdracht van de Taalunie.
Voor de meerderheid van de deelnemers in dit onderzoek is het Nederlands nog steeds een van de meest gebruikte talen in het vestigingsland: 97% van de deelnemers spreekt wekelijks Nederlands.
Naast de taal worden ook Nederlandse culturele gewoontes meegenomen over de grens. Maar liefst 97,6%, van de deelnemers maakt, koopt of eet wel eens typisch Nederlandse of Vlaamse lekkernijen. De top 10 meest genoemde lekkernijen bestond uit stroopwafel, drop, hagelslag, kroket, kaas, speculaas, friet/patat, pindakaas, mayonaise en appeltaart.
Deelnemers vertellen dat zij producten laten opsturen vanuit Nederland of België, de producten zelf inkopen als ze op familiebezoek zijn, of dat ze die kopen in speciale Hollandse winkels in het buitenland. Ze kunnen ook terecht in online ‘heimweewinkels’ of ‘Dutch Expat Shops’ waar Nederlandse producten kunnen worden besteld.
Ook Nederlandse en Vlaamse feest- en gedenkdagen worden door 63,4% van de deelnemers in het buitenland gevierd. De meest genoemde feestdagen die in het buitenland worden gevierd zijn Sinterklaas en Koningsdag.
Nieuwsberichten | Taalunieversum
Voor de meerderheid van de deelnemers in dit onderzoek is het Nederlands nog steeds een van de meest gebruikte talen in het vestigingsland: 97% van de deelnemers spreekt wekelijks Nederlands.
Naast de taal worden ook Nederlandse culturele gewoontes meegenomen over de grens. Maar liefst 97,6%, van de deelnemers maakt, koopt of eet wel eens typisch Nederlandse of Vlaamse lekkernijen. De top 10 meest genoemde lekkernijen bestond uit stroopwafel, drop, hagelslag, kroket, kaas, speculaas, friet/patat, pindakaas, mayonaise en appeltaart.
Deelnemers vertellen dat zij producten laten opsturen vanuit Nederland of België, de producten zelf inkopen als ze op familiebezoek zijn, of dat ze die kopen in speciale Hollandse winkels in het buitenland. Ze kunnen ook terecht in online ‘heimweewinkels’ of ‘Dutch Expat Shops’ waar Nederlandse producten kunnen worden besteld.
Ook Nederlandse en Vlaamse feest- en gedenkdagen worden door 63,4% van de deelnemers in het buitenland gevierd. De meest genoemde feestdagen die in het buitenland worden gevierd zijn Sinterklaas en Koningsdag.
Daarin staan de Nederlanders niet alleen en dit is niets bijzonders. Voor het digitale communicatietijdperk werd het NL nieuws ook al gevolgd. Bijvoorbeeld in Canada met De Nederlandse Courant die ook nu nog steeds afzet vindt. En daar en elders eerder met de uitzendingen van de wereldomroep. Veel steden hebben ethnic radio en tv-stations.
Dutch grocery- and speciality stores zijn niet uniek. Van ieder land zijn er wel winkels te vinden. In veel immigratielanden zijn zelfs Little Italy’s in Toronto, Vancouver, San Francisco, Buenos Aires, Sidney, Melbourne. En little China’s (China town) in Vancouver, Los Angeles, San Francisco, Lima. Little Germany in New York en zo kan ik nog uren doorgaan.
Poolse, Turkse, Chinese, Surinaamse zaken in ons land zijn ook niet bijzonder. Hier praten die mensen onderling ook in hun eigen taal. Diversiteit.
Nou en ? ?
Al sinds 1994 neem ik stroopwafels, filterkoffie, peper- (of zijn het kruid-)noten, marsepein, en chocoladeletters mee naar Thailand. Voor NL-ers als Thai's. Zelfs een Thai in Hindelopener klompen laten lopen. Ik moet het bij ieder bezoek horen...al 23 jaar... hoe zeer zijn voeten deden... met schater van ALLE aanwezigen.
Je denkt in NL al aan een apart relatie-cadeau voor je gastgever(s)… zelfs als het een schater wordt voor alle ANDERE aanwezigen. ( wat minder voor het "slachtoffer")
( weet u, waarom de NL-ers op klompen liepen ? Simpel, zijn als wapen te gebruiken en.. en stuk moeilijker om op je hakken te trappen )
En als ik af mid nov bij Greenwood - BKK ( een NL travel agency aldaar ) kom... staan er kruid-/pepernoten of stukjes marsepein. Idem bij menig "Kaaskop" aldaar.
Hagelslag, dropjes, stroopwafels ea koekjes (bokkepoten), appelstroop en gewone stroop, ketjap, en nog wat dingen. Yep.
Heel gewoon. Ik heb ooit eens gelezen dat het laatste wat verdwijnt bij assimilatie in een ander land, de eetgewoontes zijn. Ook al heeft men nauwelijk nog een band met ehet land van oorsprong. De viering van ramadan zal langer meegaan dan de Islam zelf. In mijn familie is al generaties geen sprake meer van christendom, maar we houden wel nog een kerstfeest.
Maar als andere ethniën in NL of B vast houden aan hun eetgewoontes, dan heten ze "slecht ingeburgerd" of onaangepast.
Vasthouden aan stroopwafels e.d. klinkt alsof de Nederlandse emigranten niet zonder kunnen. Wanneer ik voor mijzelf spreek is het niet zozeer vasthouden maar eerder dat ik wanneer ik de kans krijg Nederlandse lekkernijen nuttig. Verder hebben wij een moestuintje speciaal voor de boerenkool. Dat wordt hier niet verkocht in de supermarkten maar staat wel vaak als sierplant in de bloembakken van omringende gemeentes. Die planten nuttigen is ook zo wat dus vandaar de huisteelt.
Aanpassen aan de Franse eetgewoontes is een ander verhaal. Als ontbijt een flinke bak muesli geeft mij een betere bodem dan een kop koffie met een stokbroodje. 's Middags eten we net als de meeste Fransen een warme maaltijd en afhankelijk van wel of geen franse mee-eters wordt die maaltijd wel of niet uitgebreid met een voorafje en een kaasplankje. 's Avonds worden de restjes van de middag opgegeten en eventueel aangevuld met stokbrood.
Integratie van de Franse keuken stopt bij gésiers, escargots en andouillettes.