Reden voor het Franse Agence nationale de sécurité sanitaire (Anses) en het ministerie van Volksgezondheid een waarschuwing met 10 aandachtspunten uit te sturen. Wat moet je doen en vooral niet doen als paddenstoelenplukker?
Alleen paddenstoelen meenemen die je met 100% zekerheid herkent, en zodra je ook maar de minste twijfel hebt, de geplukte champignon door een specialist laten controleren. In Frankrijk kan dat bij de apotheek, of bij een paddenstoelenvereniging. Pluk alleen hele en gave exemplaren. Stop ze niet in een plastic zak (dat versnelt het bederf). Was je handen na het plukken. Bewaar ze in een kistje of doos in de koelkast en eet ze binnen 2 dagen op. Nooit rauw, natuurlijk, en laat er ook geen jonge kinderen van eten.
Gaat het dan toch nog mis, krijg je buikpijn, diarree, moet je overgeven, ga je trillen, word je duizelig of ga je dubbel zien, bel onmiddellijk het noodnummer of het gifmeldpunt in je regio. Vergeet niet te vertellen dat je wilde paddenstoelen hebt gegeten. Nog beter: maak een foto van je wildpluk voor deze de pan in gaat. Dan kan de specialist hopelijk nog op tijd zien welke toch-niet-eetbare paddenstoel je voor de gek gehouden heeft.
Ook in Nederland meer paddenstoelenvergiftigingen dan vorig jaar. Al dat onervaren wildplukken. Tsss. https://t.co/SVga7j4b7c
— Lizet Kruyff (@Spinazieacademi) October 29, 2019
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Onze zoon kreeg op de basisschool les in paddestoelen herkennen. Dit staat al een tijdje niet meer verplicht in het curriculum maar de leerkracht vond het belangrijk deze kennis en traditie op het platteland levend te houden.
Zo gaat onze zoon er elke herfsvakantie (en ook in de zomer) er een paar middagen met vriendjes op uit om paddestoelen te plukken. Gelukkig is dit nog steeds spannender dan Fortnite spelen. Zo eten wij de komende tijd maaltijden met Cèpes en Coulemelles (eekhoorntjesbrood en grote parasolzwam) verwerkt in omeletten en sausjes. Lekker met veel sjalotjes en knoflook.
De boer van wie wij het bedrijf hebben overgenomen ziet de paddestoelen als een welkome aanvulling op zijn pensioen. Vorig jaar plukte hij 100 kilo bij elkaar die op de markt werden verkocht voor 15 euro per kilo. Op het journaal zag ik een paar dagen geleden zelfs een gepensioneerde die zijn bos irrigeerde om ondanks de droogte toch een goede oogst te krijgen.
Juni dit jaar in de Corrèze op een natuurcamping (7 hectaren; 9 vrije plaatsen) vond de eigenaar niet ver van onze tent een loeier van een weidechampignon. We kregen hem. In stukken gesneden met ui en knoflook gefruit in olijfolie (paddenstoelen zuigen zich vol met boter of olie..), en geserveerd met een kwartje citroen er bij.
Vermoedelijk is de kweek van grote paddenstoelen moeilijk (?) om de originele natuurlijke smaak te krijgen, maar als je nu echt iets vegetarisch wil eten, wat een vleesstructuur heeft, dan is het dit ..
Tja, het platteland van Frankrijk is een paddenstoelen-eldorado. Op de cèpes is iedereen gek, maar wij zijn vooral van het eekhoorntjesbrood en de champignon de Paris met roze onderkant. Vooral eekhoorntjesbrood hadden we meer dan normaal dit jaar, en ook bekerzwammen stonden er veel en zeer groot. De herkenning blijft een heikel punt en we hebben toch altijd wel enige twijfel over ons beoordelingsvermogen. De Fransen doen er luchtig over, maar een paar happen van een of andere foute knolamaniet of de veel voorkomende parasolzwammen en je organen worden onherstelbaar beschadigd of erger. Lekker is het wel, althans de goede soorten. De Fransen plukken in een middag al snel 5 kilo bij elkaar (wij niet...) en dat is best veel want paddenstoelen wegen niet veel. Invriezen gaat prima, al worden ze daar niet fraaier van, maar dat is een kwestie van wennen. Voor de zekerheid vragen we aan de buurman altijd maar even of we geen potentiële lever- en nierbeschadiging in ons tasje hebben.
Nu is het beslist niet zo dat er alleen in Frankrijk veel paddenstoelen groeien, met het juiste beheer kun je in Nederland ook wel wat. Zo hebben wij hier, naast de gebruikelijke soorten, elk jaar een nest reuzenbovisten, witte paddenstoelen zo groot als een voetbal. Aardappelbovisten, zwartwordende wasplaat, krulzwammen en de bloemaardster zijn ook elk jaar van de partij. Maar voor de culinaire geneugten moet je toch in Frankrijk zijn, met de zwarte truffel op eenzame hoogte als het om aroma en smaak gaat.
Voor de paddenstoelenliefhebber is er nog een land waar je met veel nattigheid in de vroege herfst veel bijzonders kunt waarnemen; Schotland. Daar liep ik in september nog door een veld met honderden rood-met-witte-stippen vliegenzwammen, niet om te eten, wel mooi om naar te kijken.
In september lagen de markten vol met Cèpes, Girolles en andere paddenstoelen. De Cèpes de Lozère deden 29,95 per kilo, de Girolles 9 euro per 500g. Meestal voorzien van vraat plekjes (slakken?) zodat de supermarkten ze gelukkig links laten liggen. Je kunt ze bovendien niet op bestelling krijgen want het zijn wildpluk producten. De supermarkten verkopen liever 'Champignons de Paris' uit Polen, verpakt in een plastic doosje.
Joep, weet je zeker dat je het over Franse cèpes hebt? Daar rekenen ze zomaar dik €40 voor op de markt in St Chinian en langs de weg in de Montagne Noire waar wij ze af en toe kopen; Poolse komen op de markt voor net boven de €20.