Hondenbezitters weten het zeker: hun hond houdt van hen. Katten zouden veel onafhankelijker en afstandelijker zijn en zich minder aan hun baasje hechten. Of toch niet?
Met een simpel experiment, dat eerder ook met honden en met baby's is uitgevoerd, lijken Amerikaanse onderzoekers te bevestigen dat de sociaal-cognitieve eigenschappen van katten onderschat zijn. Voor het experiment werd een kat samen met zijn mens 2 minuten in een nieuwe omgeving gebracht. De mens liet de kat na 2 minuten alleen en kwam 2 minuten later weer binnen.
Net als bij mensen blijken ook katten die zich veilig en gehecht voelen bij hun mens vrolijk verder te spelen en te onderzoeken. Onzekere baby's en katten klampen zich vast aan de verzorger of kruipen weg. "Bij mensen blijkt 65% van de baby's gehecht te zijn aan hun verzorgers," aldus Krystyn Vitale. "Huiskatten zitten op hetzelfde niveau. Ook bij katten en kittens is 65% 'gehecht' aan hun verzorger."
In de Volkskrant plaatsen andere onderzoekers kanttekeningen bij het onderzoek. Het grootste bezwaar: "Ze hebben niet gecontroleerd of de katten niet net zo reageren op een vreemdeling. Maar het maakt nogal uit of mijn kat van mij houdt, of dat hij van iedereen houdt," zegt de Britse hoogleraar veterinaire gedragskunde Daniel Mills.
Desgevraagd zegt Vitale dat het wellicht beter was geweest ter controle ook een wildvreemde bij de kat naar binnen te sturen. "Maar wat telt, is de reactie van de kat, die lijkt precies op die van kinderen. En bij een kind gebruiken we het bindingsgedrag naar vreemden ook niet als bewijs dat ze niet gebonden zouden zijn aan hun ouder." Je zou die uitspraak als volgt kunnen lezen: we weten eigenlijk niet of kind wel van zijn ouders houdt.
Dit artikel afdrukken
Net als bij mensen blijken ook katten die zich veilig en gehecht voelen bij hun mens vrolijk verder te spelen en te onderzoeken. Onzekere baby's en katten klampen zich vast aan de verzorger of kruipen weg. "Bij mensen blijkt 65% van de baby's gehecht te zijn aan hun verzorgers," aldus Krystyn Vitale. "Huiskatten zitten op hetzelfde niveau. Ook bij katten en kittens is 65% 'gehecht' aan hun verzorger."
In de Volkskrant plaatsen andere onderzoekers kanttekeningen bij het onderzoek. Het grootste bezwaar: "Ze hebben niet gecontroleerd of de katten niet net zo reageren op een vreemdeling. Maar het maakt nogal uit of mijn kat van mij houdt, of dat hij van iedereen houdt," zegt de Britse hoogleraar veterinaire gedragskunde Daniel Mills.
Desgevraagd zegt Vitale dat het wellicht beter was geweest ter controle ook een wildvreemde bij de kat naar binnen te sturen. "Maar wat telt, is de reactie van de kat, die lijkt precies op die van kinderen. En bij een kind gebruiken we het bindingsgedrag naar vreemden ook niet als bewijs dat ze niet gebonden zouden zijn aan hun ouder." Je zou die uitspraak als volgt kunnen lezen: we weten eigenlijk niet of kind wel van zijn ouders houdt.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Heel wat keren gezien, dat een kat blij was baasje of vrouwtje weer te zien, en voor kopjes en aai kwam. Bij mijn zoon kwam Gijs de kat juist enkel naar hem toe. En met hem een vreemd huis/tuin enz. ingaan: o.k., maar met anderen lang niet zo gemakkelijk. Jarenlang.
Katten, prachtige dieren.
Ik had een kat die echt aan mij gebonden was. Ook een kat gehad die de keuken uitging als ik keuken in ging. Ook een kat gehad die mij altijd soort van aanviel om te spelen (, oké, ik had hem beetje vals gemaakt van heel kleins af aan, teveel te intens mee gespeeld toen tie nog geen nagels had en kleine bek om mee te bijten). Naar mijn vader deed hij het nooit, dat was echt heel opvallend.
Jeroen, moet je er nog 2 hebben?
Zijn niet buiten te krijgen wat ik ook doe.
"Mijn kat houdt wel/niet van mij" is ook helemaal niet de vraag! Het leidt alleen maar af.
Een kat is wanneer ie volwassen is een solitair wezen. Duld geen tegenspraak en stelt alleen maar eisen.
Vandaar de uitspraak: een hond heeft een baasje en een kat een bediende.
Waar mijn kat van gelukkig wordt?
#3 Jos, nee geen katten voor mij.
De boerderij is in zijn geheel verkocht, inclusief laatste achtergebleven kat overigens.
Ik woon nu in appartement of bovenwoning. Dat is geen leefplek voor een kat wiens baasje 5 dagen 10uur+ per dag van huis is. Kattenluikje vind ik geen optie en kat buiten gooien binnen bebouwde kom vind ik niet kunnen.
Op de boerderij sliepen de katten overigens buiten en meeste mochten niet alleen binnen zijn. Gingen ze op de aanrecht enzo en dat is een nogo voor mij. Net als kat op de slaapkamer.
Alhoewel sommige vrouwen waren te leuk om aan dat principe vast te houden ;-). Wel had die kat pech want tja dan sliep ik een nachtje aan andere zijde van tweepersoons bed. Ik herinner me nog een kat die menig maal van bed gevallen, van het dekbedovertrek af gegleden, omdat ik me omdraaide in bed. Ze als in de kat ;-). Die kat was ook niet echt fan van mij..
#allen
Het leuke van katten is dat het top-opportunisten zijn. Houden ze van je ?. Nee, natuurlijk niet. Ook een baby gaat instinctief op warmte en moeder(melk)geur af en opent het bekje.
Dat heet niet moederliefde maar overlevingsinstinct.
Maar katten herkennen de plaats waar warmte en vreten en vooral veiligheid is, en waar ze achter op hun rug gekrauwd worden en in hun nek. En waar domme mensen blijkbaar begrijpen, dat iets, wat ze niet meer in de natuur te pakken krijgen, vis b.v., die domme mensen in een bakje voor hen zetten.
Paar jaar gelden kwam de overbuurvrouw klagen dat onze kat bij hen inde keuken ook uit het bakje at. "Tja, buurvrouw.. Het is een slim (*) beest.. Hij vind jou, maar vooral dat bakje heel leuk.. Je mag een kannetje water op hem gooien, maar hem geen pijn doen.."
Ik ben voor een verbod op het houden van katten, die nooit zelfstandig naar buiten mogen en het houden van honden, die nooit eens vrij in de natuur mogen rondstruinen .
Ik hield zoveel van onze katten, dat, als ze schuimbekkend (vergif van een duivenmelker) binnen kwamen strompelen, ik ze zelf liefdevol doodde. Op de meest snelle en efficiënte wijze. En er niet mee ging rond sleuren.
Dan wordt dierenliefde een vorm van snelle compassie.
Zonder uitzondering waren onze (opeenvolgende) katten 'boerderijkatten'.
Het meest gezonde 'ras'.
Hoe zou dat nu komen..
Een werd 20 jaar.