In de luwte van de klimaatcrisis, smeltende permafrost, stijgende CO2-uitstoot en de stikstofproblematiek, komt nog een andere crisis met rasse schreden naderbij. Het einde van de fosfaatvoorraden raakt in zicht.
Op Foodlog is het al tien jaar een onderwerp van belang. In de algemene pers groeit de belangstelling vanwege de macht die landen kunnen ontlenen aan de toegang tot fosfaat.
Fosfaat is een essentieel mineraal voor alle leven op aarde. Zonder fosfaat kunnen planten niet groeien en is er geen voedselketen. Zonder fosfor kan geen enkel organisme zich repliceren en zouden soorten ophouden te bestaan.
The Guardian schrijft dat we zonder toevoeging van uit mijnen gedolven fosfaat niet de helft van alle voedsel dat we nu produceren, kunnen maken. De afgelopen 50 jaar is het gebruik van fosfaat in de landbouw wereldwijd verviervoudigd. Verreweg het meeste fosfaat ter wereld bevindt zich in Marokko en de door Marokko bezette Westelijke Sahara. China, Algerije, Syrië en Brazilië beschikken ook over aanzienlijke voorraden, maar die vallen in het niet vergeleken met Marokko.
In een nieuwe studie luiden onderzoekers van Rothamsted Research, het bekende Britse landbouwonderzoekscentrum, de alarmbel. De voedselvoorziening van de nog altijd groeiende wereldbevolking staat op het spel, voorspelt Martin Blackwell van het centrum. "Over een paar jaar kan het een geopolitieke kwestie worden, als een paar landen in feite de voedselproductie beheersen doordat zij de fosfaatvoorraden in handen hebben. We zouden er veel harder aan moeten trekken om hier op voorbereid te zijn. We moeten wakker worden. Het gaat om één van de belangrijkste vraagstukken van nu."
The Guardian - Phosphate fertiliser 'crisis' threatens world food supply | Farming | The Guardian
Op Foodlog is het al tien jaar een onderwerp van belang. In de algemene pers groeit de belangstelling vanwege de macht die landen kunnen ontlenen aan de toegang tot fosfaat.
Fosfaat is een essentieel mineraal voor alle leven op aarde. Zonder fosfaat kunnen planten niet groeien en is er geen voedselketen. Zonder fosfor kan geen enkel organisme zich repliceren en zouden soorten ophouden te bestaan.
The Guardian schrijft dat we zonder toevoeging van uit mijnen gedolven fosfaat niet de helft van alle voedsel dat we nu produceren, kunnen maken. De afgelopen 50 jaar is het gebruik van fosfaat in de landbouw wereldwijd verviervoudigd. Verreweg het meeste fosfaat ter wereld bevindt zich in Marokko en de door Marokko bezette Westelijke Sahara. China, Algerije, Syrië en Brazilië beschikken ook over aanzienlijke voorraden, maar die vallen in het niet vergeleken met Marokko.
In een nieuwe studie luiden onderzoekers van Rothamsted Research, het bekende Britse landbouwonderzoekscentrum, de alarmbel. De voedselvoorziening van de nog altijd groeiende wereldbevolking staat op het spel, voorspelt Martin Blackwell van het centrum. "Over een paar jaar kan het een geopolitieke kwestie worden, als een paar landen in feite de voedselproductie beheersen doordat zij de fosfaatvoorraden in handen hebben. We zouden er veel harder aan moeten trekken om hier op voorbereid te zijn. We moeten wakker worden. Het gaat om één van de belangrijkste vraagstukken van nu."
Misschien moeten we ons mestoverschot voor lief nemen en de mest opslaan in plaats van het te exporteren of verbranden, maar dit is vloeken in de milieukerk.
#1 , Jordi, pleit je hiermee voor de verplichting om drijfmest af te schaffen en alle mest te gaan scheiden naar dikke en dunne fractie.
Drijfmest (water) opslaan lijkt me niet verstandig, wat jij?
#1, ik denk dat het stoppen met mestverbranden met zekerheid géén vloek is in de milieukerk. Ik ken je scherper, Jordi.
Maar laten we bij het onderwerp blijven: zonder fosfaat, geen leven, geen eten, wij dood. Een opkomend risico waar op het mondiale politieke toneel geen aandacht voor is. We horen er zelfs de presidenten Macron, Xi Jinping en Poetin - de leiders van onze wereld - niet over.
Wouter v.d. Weijden (die zich al jaren met het onderwerp bezighoudt), wat zijn jouw laatste indicaties over de urgentie die dit onderwerp politiek heeft?
Het zal politiek wel niet goed uitkomen, maar je kunt het ook opslaan in de bodem. Gewoon de uitrijd normen wat hoger, dan hoeven we ook geen roofbouw meer te plegen op de bodem. (goede mais levert 90 kg fosfaat per hectare, terwijl de gift op zand rond de 55 kg mag liggen.) Hartstikke achterlijk als je bovenstaand artikel tot je door laat dringen.
#4 Google geeft mij een ander inzicht:
Fosfaat uit kunstmest effectiever
Opvallend resultaat was dat kunstmestfosfaat in de rij vele malen meer bijdraagt aan de drogestofopbrengst dan volvelds uitgereden drijfmest. Een hogere vruchtbaarheidstoestand van de grond geeft ook hogere ds-opbrengsten. Voorbeeld gewasgericht advies rijenbemesting fosfaat in maïs
Elders lees ik: Een goed snijmaïsgewas onttrekt ongeveer 75 kg fosfaat aan de bodem.
Heb jij een bron bij de genoemde 95kg fosfaat ontrekking. En op welke grond(en) dit gerealiseerd wordt. Zoals ik zie spreken we beide wel in dezelfde eenheid P2O5 en niet in het fosfaation (PO43-)
Deze bron toont wel 90kg
Dit artikel uit 2017 kwam ik ook tegen: opbrengst mais goed schatten
en voor lange termijn kijken i.p.v. een topjaar, hoe verreken je vorig jaar? In het voorjaar is ongetwijfeld bemest voor een gewoon goed jaar?