1 min
In de jaarlijkse supermarktprijspeiling onderzocht de Consumentenbond de prijzen van A-merken en huismerken bij 15 supermarktketens. De bond vulde een winkelkar met 90 dagelijkse boodschappen. De kar met A-merken kostte gemiddeld €177, een wagentje met soortgelijke huismerkproducten €105. Een prijsverschil van ruim 40%; vorig jaar lag het nog op 36% in 2015 bleef het nog steken op 31%.
Voor wie vooral aanbiedingen koopt zal het prijsverschil kleiner zijn, omdat A-merken vaker in de aanbieding zijn dan huismerken.
Uit de supermarktprijspeiling blijkt dat vooral A-merken in een jaar tijd een stuk duurder werden, schrijft de bond.
Ze zijn meer in prijs gestegen dan de per 1 januari geldende btw-verhoging van 6% naar 9%. Komo huisvuilzakken werden bijvoorbeeld gemiddeld 29% duurder, de Unox stevige erwtensoep uit blik 30% en de Blue Band voor koken, bakken en braden 48%. De btw-verhoging, duurdere grondstoffen, verbeterde kwaliteit en hogere transportkosten zijn redenen die supermarkten en fabrikanten geven voor de verhoogde prijzen. Volgens de bond waren er vrijwel geen huismerkproducten die ook zo'n sterke prijsstijging lieten zien.
De online supermarkt Picnic en sommige winkels van Hoogvliet en Jumbo zijn de goedkoopste supermarkten voor A-merken, berekende de bond. Zij zijn gemiddeld 5% goedkoper. Voor huismerken is Picnic juist weer duurder dan gemiddeld. Daar zijn Aldi en Lidl het goedkoopst in; bij de twee discounters ben je volgens de Consumentenbond gemiddeld 15% minder kwijt.
In april kwamen Aldi en Lidl nog als duurste en Dirk als goedkoopste supermarkt uit de bus in het boodschappenmandje-onderzoek van Kassa. In de periode na de uitzending daalden de rapportcijfers van consumenten voor beide Duitse discounters. Aldi hekelde de methodiek van Kassa en dreigde met juridische stappen. Het tv-programma nam 27 basisproducten onder de loep, waarbij alleen de goedkoopste variant telde.
Voor wie vooral aanbiedingen koopt zal het prijsverschil kleiner zijn, omdat A-merken vaker in de aanbieding zijn dan huismerken.
Uit de supermarktprijspeiling blijkt dat vooral A-merken in een jaar tijd een stuk duurder werden, schrijft de bond.
Ze zijn meer in prijs gestegen dan de per 1 januari geldende btw-verhoging van 6% naar 9%. Komo huisvuilzakken werden bijvoorbeeld gemiddeld 29% duurder, de Unox stevige erwtensoep uit blik 30% en de Blue Band voor koken, bakken en braden 48%. De btw-verhoging, duurdere grondstoffen, verbeterde kwaliteit en hogere transportkosten zijn redenen die supermarkten en fabrikanten geven voor de verhoogde prijzen. Volgens de bond waren er vrijwel geen huismerkproducten die ook zo'n sterke prijsstijging lieten zien.
De online supermarkt Picnic en sommige winkels van Hoogvliet en Jumbo zijn de goedkoopste supermarkten voor A-merken, berekende de bond. Zij zijn gemiddeld 5% goedkoper. Voor huismerken is Picnic juist weer duurder dan gemiddeld. Daar zijn Aldi en Lidl het goedkoopst in; bij de twee discounters ben je volgens de Consumentenbond gemiddeld 15% minder kwijt.
In april kwamen Aldi en Lidl nog als duurste en Dirk als goedkoopste supermarkt uit de bus in het boodschappenmandje-onderzoek van Kassa. In de periode na de uitzending daalden de rapportcijfers van consumenten voor beide Duitse discounters. Aldi hekelde de methodiek van Kassa en dreigde met juridische stappen. Het tv-programma nam 27 basisproducten onder de loep, waarbij alleen de goedkoopste variant telde.
Fotocredits: 'Prijspeiling supermarkten 2019', Consumentenbond
Aldi en Lidl juichen bij de uitkomsten, meldt Distrifood.
Aldi pakt uit met een paginagrote advertentie in de dagbladen met een tjokvol winkelmandje vol Aldimerken: 'Tot 40 procent goedkoper'. Revanche voor de Kassa-test, zullen we maar zeggen.
Lidl stuurde meteen een nieuwsbrief uit en kondigt een 'megacampagne' aan. Motto: ‘Écht de goedkóópste’.
Ook Lidl deelt een sneer uit naar de test van VARA's Kassa en hoe andere supermarkten daarmee om zijn gegaan: "In deze test [door de Consumentenbond, CJ] worden kwalitatief vergelijkbare producten meegenomen. Dit in tegenstelling tot testresultaten die eerder gecommuniceerd zijn door andere supermarkten."
Het prijsimago van Aldi en Lidl had daaronder te lijden.
voldoende over wasmiddel denk Hans.
Dan toch wel een aanvulling op je tot slot opmerking rond automotive industrie. Mij is dat van motoren bekend. Zeker in trekker (tractor) land wisten we al wie nog wel eigen motors bouwde en wie niet, tot aan versnellingsbakken aan toe.
Kan de link niet vinden van de commercial van Bosch actueel. Wel zegt die reclame als je auto toch al vol zit met onderdelen van ons, waarom kom je dan niet bij ons in de garage voor auto onderhoud?
De wereld is een dorp geworden en data-driven via internet onthuld alle 'geheimen'. Kwestie van goed googlen* vandaag de dag, bij voorkeur in het Engels. ( Spaans beheers ik niet (helaas soms))
*althans Europa is zekers google en wereldwijd is het ook wel Google. Rusland heeft ? Yandex ? maar ik spreek geen Russisch, China heeft Baidu toch, doe ik ook niets mee, maar om aan te geven dat informatie heel wijd verspreid vindbaar is.
#12 Jeroen, bedankt voor de link. Als eerder opgemerkt was mijn voorbeeld minder goed, mogelijk door eerder nog een grotere toenemende diversiteit. Lidl opereert zeer aggresief. Ik refereerde eigenlijk aan Hoechst zaliger in het Sloegebied, die producent was van een aantal zeer bekende merken, die allemaal witter dan wit wasten.
Wat me op je site verwondert is het volgende:
1. Over de gradatie waarop de wasmiddelen belastend zijn voor het milieu lees je niets. tenzij ik het miste.
2. Als wij kamperen (op natuurcampings) gebruiken we gecertificeerd was- en afwas-middel van Colruyt, geschikt voor septic tanks.
Vele malen sterker ontvettend, en bijna agressief schoonmakend. Dat komt dus niet overeen met wat de consumentenbond stelt. Zelfs zo sterk dat we het als vlekkenmiddel gebruiken omdat het de vezels niet aantast. (??)
Tot slot: het uitwisselen van onderdelen en motoren in de automobielproductie is bekend. Waar men in autobladen niets over leest. Zo reed ik jaren rond in een Mondeo 2,4 liter diesel, en kwam er pas later achter dat het een Peugeot motor betrof.
Wat Jan-Peter stelt onder #14 klopt. Ik voeg er aan toe dat beiden altijd ingegeven worden door marktverlies en/of winst-optimalisatie en marktcontrole, en in heel veel gevallen de consument om de tuin geleid wordt.
Zwakke A merken maken soms private labels uit productie overwegingen.
Sterke A merken maken heel soms private labels uit strategische overwegingen.
Voordat het hier alle kanten opgaat:
1. er zijn fabrieken die voor private labels (huismerken) werken
2. er zijn fabrieken die voor private labels en merken werken
3. er zijn merken die zelf fabrieken hebben (zoals Wouter al aangaf: inmiddels meer uitzondering dan regel; het werk van merkfabrikanten is m.n. het merk in de aandacht van consumenten en detaillisten houden)
4. er zijn (nauwelijks) fabrieken van merken die ook huismerken maken
Een mooi voorbeeld van 4 is de voormalige Unox-fabriek. Die maakte de Hema-worst ook al toen die nog eigendom van Unilever was; inmiddels is de fabriek 'merkloos' want eigendom geworden van Zwanenberg. Zwanenberg maakt nu als private labelproducent worst voor Unilever, Hema (maar andere dan voor Unilever, niettemin een merkicoon) en andere merken. Zwanenberg (uit het verleden bekend van de Kips-merkleverworst waarmee het op radio en TV adverteerde met de beroemde commercial-klassieker: 'liever Kips leverworst dan gewone leverworst') concentreert zich op een productiestrategie omdat merken onderhouden een vak apart is.
Je kunt het ook zo zeggen: het onderhouden van merken is een duur vak (communicatie) omdat de markt zo competitief is (te veel aanbod); veel materiële waarde voegt het niet toe.