1 min
In arme landen is gezonde voeding in verhouding nog duurder dan in rijke landen. Die hoge prijzen dragen bij aan ondervoeding, kinderen met groeiproblemen én volwassenen met overgewicht. Ook als arme bevolkingen wat rijker worden, verandert daar weinig tot niets aan.
Dat zeggen onderzoekers van het Internationaal Onderzoeksinstituut Voor Voedselbeleid (Ifpri).
Ze trekken hun conclusies uit het eerste wereldwijde onderzoek naar de betaalbaarheid van zowel gezonde als ongezonde voedingsmiddelen en hoe deze kunnen bijdragen aan ondervoeding en obesitas. Ze verzamelden de prijzen van 657 gestandaardiseerde voedingsproducten in 176 landen.
De betaalbaarheid van zowel gezonde als ongezonde voeding varieert systematisch in verschillende regio’s en ontwikkelingsniveaus.
Gezonde voedingsmiddelen zijn in armere landen vaak extreem duur. Denk bijvoorbeeld aan dierlijke producten die effectief kunnen zijn bij groeiachterstanden. Eieren en verse melk zijn bijvoorbeeld vaak 10 keer duurder dan zetmeelrijke basisvoedingsmiddelen. Speciale verrijkte kindergraanproducten zijn soms 30 keer duurder dan traditionele graanproducten.
De prijsverschillen maken internationale verschillen in voedingspatronen, groeiachterstanden en overgewicht bij volwassenen beter te verklaren, aldus de onderzoekers.
“We wisten al dat de armste kinderen ter wereld niet genoeg voedzame voedingsmiddelen binnenkrijgen voor een gezonde groei en hersenontwikkeling”, zegt co-auteur Derek Headey. Het ligt niet alleen aan een beperkte voedingskennis maar ook aan de context waarin zij leven en de middelen die hun ouders ter beschikking hebben. “Arme mensen leven ook in slechte voedselsystemen [..] dat betekent dat ze simpelweg niet genoeg nutriëntrijke voedingsmiddelen kunnen kopen en eten.”
Verbeterende economische omstandigheden maken gezond voedsel weliswaar betaalbaarder, maar tegelijk maken ze ongezond voedsel goedkoper. Daardoor blijft ongezond eten de voorkeur houden en nemen slechte voeding en zwaarlijvigheid eerder toe dan af.
Dit artikel afdrukken
Ze trekken hun conclusies uit het eerste wereldwijde onderzoek naar de betaalbaarheid van zowel gezonde als ongezonde voedingsmiddelen en hoe deze kunnen bijdragen aan ondervoeding en obesitas. Ze verzamelden de prijzen van 657 gestandaardiseerde voedingsproducten in 176 landen.
De betaalbaarheid van zowel gezonde als ongezonde voeding varieert systematisch in verschillende regio’s en ontwikkelingsniveaus.
Gezonde voedingsmiddelen zijn in armere landen vaak extreem duur. Denk bijvoorbeeld aan dierlijke producten die effectief kunnen zijn bij groeiachterstanden. Eieren en verse melk zijn bijvoorbeeld vaak 10 keer duurder dan zetmeelrijke basisvoedingsmiddelen. Speciale verrijkte kindergraanproducten zijn soms 30 keer duurder dan traditionele graanproducten.
De prijsverschillen maken internationale verschillen in voedingspatronen, groeiachterstanden en overgewicht bij volwassenen beter te verklaren, aldus de onderzoekers.
“We wisten al dat de armste kinderen ter wereld niet genoeg voedzame voedingsmiddelen binnenkrijgen voor een gezonde groei en hersenontwikkeling”, zegt co-auteur Derek Headey. Het ligt niet alleen aan een beperkte voedingskennis maar ook aan de context waarin zij leven en de middelen die hun ouders ter beschikking hebben. “Arme mensen leven ook in slechte voedselsystemen [..] dat betekent dat ze simpelweg niet genoeg nutriëntrijke voedingsmiddelen kunnen kopen en eten.”
Verbeterende economische omstandigheden maken gezond voedsel weliswaar betaalbaarder, maar tegelijk maken ze ongezond voedsel goedkoper. Daardoor blijft ongezond eten de voorkeur houden en nemen slechte voeding en zwaarlijvigheid eerder toe dan af.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Als er voldoende (betaalbare) natuurlijke voeding verkrijgbaar is wordt die blijkbaar verdrongen door 'veramerikanisering'. Herkenbaar plaatje... dat hier ook speelt. Ook het fameuze gezonde Griekse dieet is op veel plekken in Griekenland verdwenen. De bepalende factoren hierin? Gebrek aan voedingsbewustzijn, kunnen/ leren genieten van natuurlijke voeding, educatie speelt een rol. Dominantie van marktpartijen…. reclames… industriële producten... nieuwe gewoontes die oude gewoontes vervangen... tradities losgelaten... zogenaamd 'gemak'. En veel meer.
Ook in ons land is voedingsonderwijs nog steeds geen deel van de maatschappij. Leren genieten, weten hoe en wat... wel is de promotie van junkfood/ drinks en industriële voeding enorm. Zelfs al kunnen we veel goedkoper uit zijn door terug te gaan naar de 'basics'.
Toch zijn er ook grote gebieden in wereld waar dat natuurlijke consumeren wel voorop staat in het dagelijkse dieet. Bij mijn visites aan Turkije viel het me op, dat het ontbijt vaak bepaald werd door salades (met ook olijven, balsamico, 'feta') yoghurt, ei, relatief weinig brood (en vlakbij ook veel peulvruchten, falafel). Traditionele groentegerechten, soepen, thee, vaak een belangrijke rol spelen. Sappig smaakvol fruit op straat te koop (die perziken kon ik niet vanaf blijven). Hetzelfde verhaal in bijv. Georgië (waar groentesoep bij het ontbijt ook heerlijke vaste gewoonte is). Met iedereen genietend daarvan. Hoe komt dat zo anders? (door die visites is mijn eigen ontbijt/ diner - al langer geleden - enorm veranderd)
Maar op veel (arme) plekken ter wereld is er ook gebrek aan verantwoorde voeding. Zoals in India. Is geprivatiseerde drink(kook)water zo duur dat Cola om in te koken bijna net zo een optie is. Of is dusdanig vervuild, dat mensen toch maar kiezen voor andere opties. Zijn de kosten voor verse AGF enorm gestegen. Is er groot gebrek.
En ja... als je geen geld hebt voor dagelijks Cola zet je thee... maar is dat inferieur? Ik vind dat veel lekkerder.
Het is allemaal enorm complex... die wereldvoedselvoorziening en bewustzijn. Daar kan veel in veranderd worden. Gestimuleerd wordt het voedingsbewustzijn/ genieten/ ontwikkeling veel te weinig. Met al die tegenfactoren. (een klein voorbeeld ook het jaarlijkse 'Koninklijke Unilever Ontbijt' in ons land waar wij ons aan moeten zouden spiegelen)
Alice, je loopt wat achter. Ik heb het over Eswatini/Swaziland, waar the fertility rate (aantal geboorten per vrouw) terug liep van 7 in 1960 to 3 in 2011, en nu nog iets lager. In Africa als geheel liep het van rond 6,8 tussen 1970 en 1975 naar rond de 4 nu, en het wordt naar verwachting rond de 3 in 2025-’30. https://www.populationconnection.org/africa-globaldev/. Ook in Ethiopie is de fertility rate teruggelopen van rond de 7,4 in 1985 naar 4,5 nu, zoals je kunt zien in diezelfde tabel die je linkt.
Maar daar hebben we het hier niet over. Her gaat over de kosten van gezonde vs ongezonde voedingsmiddelen, en de keuze die mensen maken als ze meer besteedbaar inkomen krijgen. En het kinderaantal loopt overal terug als het inkomen omhoog gaat.
De grootste oorzaak van ondervoede kinderen in bv Afrika is: omdat er te veel kinderen zijn.
Omdat gemiddeld per vrouw 6 kinderen heeft.
Als de inkomsten omhoog gaan, gaan ook het aantal kinderen omhoog.
Ethiopië heeft nu 110 miljoen mensen. In 1985 met die hongersnood, waren er 40 miljoen.
https://www.worldometers.info/world-population/ethiopia-population
Een deel van wat Jur schrijft is ook in Eswatini herkenbaar, een ander deel heeft toch een typisch Afrikaanse inval. Amerikaanse fast-food is er hier niet zo, eigenlijk alleen KFC. En ik heb me laten vertellen dat die de receptuur ook aan moesten passen aan de Afrikaanse smaak. Hoe precies is me niet bekend. McDonalds is er wel bij de buren in Zuid Afrika,maar daar mikken ze bewust op een meer upmarket segment. En daar zijn er hier niet genoeg klanten in te vinden... Het relatieve gebrek aan deze ketens heeft volgens mij veel te maken met het Amerika-beeld wat de gemiddelde Afrikaan heeft. Het is helemaal niet zo’n nastrevenswaardig ideaal, en zeker niet zo erg als in Centraal-Amerika. Afrikanen begrijpen “de Amerikaan” en Amerika niet, en wat ze ervan weten staat ze helemaal niet zo aan.
Maar er is ook nog een heel aardig scala aan zuidafrikaanse fastfood ketens die makkelijk de grens over wippen. Dus de opkomende middenklasse heeft keus genoeg in fast food. KFC heeft veel lokale imitaties, sommige met een interessante twist, zoals Nando’s, die gegrilde kip met een sterk Portugese smaakbeleving serveren. En dan een scala aan steak-, burger- en barbeque variaties, en zelfs nog een zeebanket-keten.
Maar dan. Die relatie tussen inkomen en verkeerde voeding. Dat lijkt in Afrika iets gecompliceerder te liggen dan in het verhaal van IFPRI. In dit artikel van onderzoekers aan de universiteit van Tampere in Finland en Gold Coast in Ghana wordt aan de hand van cijfers uit 32 Afrikaanse landen aangetoond dat de aanwezigheid van overgewicht en obesitas sterk gecorreleerd is aan betere opleiding, hoger inkomen, en meer stedelijke lokatie. De arme, laaggeschoolde en rurale bevolking heeft er veel minder last van. Dit effect was het meest uitgesproken in Eswatini/Swaziland. En hier kan dan niet de mogelijke verklaring opgaan dat die arme rurale bevolking geen toegang heeft tot spotgoedkope industriële zetmeel-en-suiker producten, want dankzij de korte afstanden in dit kleine landje is er nauwelijks verschil in het productenscala dat verkrijgbaar is in stadse supermarkten of kleine plattelandswinkeltjes. Het is dus niet zo dat de armere bevolkingsklassen dik worden van junk food of laagwaardige goedkope pakjes-en-zakjes producten. Het zijn juist degenen die meer te besteden hebben, en hoe meer hoe dikker.
Er is nog een ander aspect wat de aandacht vraagt. En dat is de enorme voorkeur van de Afrikaan voor vlees. Vlees is relatief goedkoop in Afrika, vergeleken met “het Westen”. En men eet ook echt alles van het dier, inclusief hoeven en koppen!* Dat drukt de gemiddelde prijs dus ook heel wat. Het doorsnee-dieet is dan ook zwaar in vlees en zetmeel (maismeelgerechten), en behoorlijk laag in groente en fruit. Dagelijkse kost wordt gedomineerd door maispap of –gries of andere bereidingswijzen, met een beetje bonen of pompoen. Bij speciale gelegenheden wordt er geslacht, en dan is het bijkans een orgie van vlees eten. En betere opleiding voor vrouwen heeft daar maar heel weinig invloed op: het zijn juist vaak zij die het vlugste dik worden.
* Koppen en poten van kippen, en dan dus het onderste, kale deel van de poten, worden hier als regel samen verkocht. Liggen in pakken in de diepvries. Een olijke reclamesnuiter kwam eens met het merk "Walkie-talkies"!
#1 Dit kan ik bevestigen. Toen ik in San Jose was, ben ik verbaasd over de veramerikanisering. Ik wist toen niet wat black friday was, en de buschauffeur probeerde ons het hotel in te loodsen wat boven een drukke winkelstraat gevestigd was. Nou, ik weet het nu wel hoor! Maar zodra de je de stad verlaat ziet het er toch weer heel anders uit in zo'n land.
Wat ook opviel, dat was toen in in Ethiopië was, de relatie tussen armoede en vervuiling. In de allerarmste gebieden hebben mensen minder/géén geld om voorverpakte producten te kopen. Dus kan je die verpakkingen ook niet op straat dumpen. Kom je in een wat rijker gebied, dan is het veelal een grote bende op straat. Overigens viel het mij ook op dat Ethiopië zo arm is dat er moeilijk tot niet te "snaaien/snoepen"valt. Het is er gewoon in heel veel plaatsen niet!