Het idee is niet nieuw: de afgelopen jaren zijn er onder meer in Duitsland en China al drijvende zonnepanelen geïnstalleerd op stilstaand water, zoals meren, drinkwaterreservoirs en ondergelopen mijnen, schrijft De Standaard. In Nederland oefende een consortium al op de Oosterschelde.

Een Belgische consortium bestaande uit de baggerbedrijven DEME en Jan De Nul, energiebedrijf Tractebel en fotovoltaïsche panelen-fabrikant Soltech wil de volle zee op. "De voornaamste uitdaging zijn de hoge golven," zegt projectleider Tine Boon in De Tijd. "Ze kunnen in de Noordzee tot tien meter hoog gaan. Die golven bedwingen is het innovatieve aan ons project." Het consortium denkt in 3 jaar voor het overzienbare bedrag van €2 miljoen een werkbaar model te kunnen ontwikkelen.

Naast de golfslag zijn de impact van zout water en vervuiling door meeuwenpoep nog te overwinnen obstakels. Ook de aanleg van verbindingskabels tussen de panelen en het vasteland is nog een flinke uitdaging.

De Universiteit van Gent kijkt mee om de milieu-impact op het ecosysteem te bewaken. Het is de bedoeling om de zonneparken te combineren met aquacultuur van mosselen of oesters aan de onderkant van de panelen.

De zonneparken op zee moeten een plek krijgen in windparken op zee. "Windmolens", zegt het consortium, "staan op zo'n vijf keer de diameter van hun wieken van elkaar. Er is dus veel plaats tussen." Wel moet er ruimte blijven voor de doortocht van onderhoudsboten. In theorie zou op de helft van de oppervlakte die windparken op zee innemen, ruimte moeten zijn voor de drijvende zonnepanelen.

Zou het consortium, naast de aquacultuur, ook de belangen van de Noordzeevisserij in overweging hebben genomen? Visserijnieuws schrijft: Alle hens aan dek, want de Noordzee dreigt met roekeloze snelheid volgezet te worden met windmolens. Overheden en natuurorganisaties kraaien het uit van enthousiasme. Meer, meer en nog eens meer, als het aan de energiereuzen ligt. En daarbovenop tal van ‘stekker-eilanden’. Vadertje staat betaalt wel, maar via de portemonnee van de burger; bedrijven staan dus in de rij. Visserijorganisaties (in de volle breedte) zitten sinds januari wekelijks aan tafel met diezelfde overheid, milieuorganisaties, windenergie en heel veel andere Noordzee gebruikers om te komen tot een Nederlands Noordzee-akkoord. Zo'n 25% van de Noordzee lijkt gebruikt te gaan worden voor duurzame energiewinning. Volgens directeur Pim Visser van VisNed dreigen zowel vissers als het Noordzeemilieu (de fauna boven en onder het water) het kind van de rekening te worden.
Dit artikel afdrukken