Kaasmerk Beemster eindigt bovenaan in de Kaaswijzer van de transparantiemaker Questionmark. Opvallende conclusie: kaas met een keurmerk is geen garantie voor een duurzaam product. Beemster is wars van keurmerken, maar blijkt het duurzaamst.
Beemster dat Goudse kaas maakt in Noord-Holland, heeft geen enkel keurmerk. Toch is de kaas volgens Questionmark de duurzaamste in de markt omdat de makers transparant zijn over hun duurzaamheidsbeleid. Dat beleid gaat verder dan de eisen van bestaande keurmerken.
De consumentenorganisatie vergeleek in de Kaaswijzer 24 jonge kazen uit Nederlandse supermarkten. De duurzaamheidsaspecten milieu, dierenwelzijn en mensenrechten werden gescoord. Ook de hoeveelheid zout woog mee in de beoordeling.
Beemster en het merk Zuiver Zuivel blijken de meest transparante kaasmakers als het gaat om het productieproces. Jumbo en Ok€, de achterblijvers in de test, geven geen informatie over de duurzaamheid van hun kaasproductie. Daarom is het volgens Questionmark voor consumenten onmogelijk om te beoordelen hoe duurzaam deze jonge kazen zijn.
Questionmark nam ook de gezondheid van de kazen onder de loep. Volgens het Voedingscentrum zijn het vet- en zoutgehalte bij kaas de gezondheidheidsaspecten waar je op moet letten. Omdat alle onderzochte kazen volvet waren, bleef zout over als onderscheidend kenmerk. Alle kazen bevatten minder dan 2,05 gram zout per 100 gram; de jonge kazen van Plus Klaverland (1,37 gram), Wapenaer (1,37 gram/100 gram) en Onze Trots (1,37 gram) bevatten het minste zout. Beemster en Zuiver Zuivel bevatten 1,8 gram per 100 gram kaas.
Opvallende conclusies van Questionmark:
Volgens Charlotte Linnebank, directeur van Questionmark, is inzicht in de duurzaamheidsrisico’s van het productieproces de eerste stap richting verduurzaming. “Stap 2 is transparantie hierover naar de buitenwereld,” aldus Linnebank.
UPDATE, 12 juli, 11:00 uur: lees reactie #1 van Otto Rood die een aantal belangrijke punten maakt naar aanleiding van de kaasscore van Questionmark.
Dit artikel afdrukken
De consumentenorganisatie vergeleek in de Kaaswijzer 24 jonge kazen uit Nederlandse supermarkten. De duurzaamheidsaspecten milieu, dierenwelzijn en mensenrechten werden gescoord. Ook de hoeveelheid zout woog mee in de beoordeling.
Beemster en het merk Zuiver Zuivel blijken de meest transparante kaasmakers als het gaat om het productieproces. Jumbo en Ok€, de achterblijvers in de test, geven geen informatie over de duurzaamheid van hun kaasproductie. Daarom is het volgens Questionmark voor consumenten onmogelijk om te beoordelen hoe duurzaam deze jonge kazen zijn.
Questionmark nam ook de gezondheid van de kazen onder de loep. Volgens het Voedingscentrum zijn het vet- en zoutgehalte bij kaas de gezondheidheidsaspecten waar je op moet letten. Omdat alle onderzochte kazen volvet waren, bleef zout over als onderscheidend kenmerk. Alle kazen bevatten minder dan 2,05 gram zout per 100 gram; de jonge kazen van Plus Klaverland (1,37 gram), Wapenaer (1,37 gram/100 gram) en Onze Trots (1,37 gram) bevatten het minste zout. Beemster en Zuiver Zuivel bevatten 1,8 gram per 100 gram kaas.
Opvallende conclusies van Questionmark:
- De verschillen tussen kaasproducten op het gebied van duurzaamheid zijn groot;
- Op gebied van gezondheid voldoen alle onderzochte kazen aan de richtlijnen van de Schijf van Vijf;
- Het is moeilijk om op basis van publiek beschikbare informatie de verschillen tussen de kazen uit het Nederlandse supermarktschap te ontwaren;
- De Nederlandse zuivelsector kent diverse verplichte en vrijwillige monitoringssystemen voor duurzaamheid en dierenwelzijn, bijvoorbeeld Koekompas en de Kringloopwijzer. Kaasmerken kunnen met de cijfers uit die systemen meer openheid geven over hun beleid;
- Keurmerken zijn niet bepalend in het kaasschap. Er zijn kazen zonder keurmerk die hoog in de vergelijking eindigen en er zijn kazen mét keurmerk die weinig transparant zijn over zaken die buiten de eisen van het keurmerk vallen.
Volgens Charlotte Linnebank, directeur van Questionmark, is inzicht in de duurzaamheidsrisico’s van het productieproces de eerste stap richting verduurzaming. “Stap 2 is transparantie hierover naar de buitenwereld,” aldus Linnebank.
UPDATE, 12 juli, 11:00 uur: lees reactie #1 van Otto Rood die een aantal belangrijke punten maakt naar aanleiding van de kaasscore van Questionmark.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Vanwaar noemen ze het onderdeel 'zoutgehalte' niet 'zoutgehalte' maar 'gezondheid'? De hoeveelheid zout bepaalt of een product gezond is of niet, is dat de boodschap die men wil uitdragen? Hebben ze niet gemeten hoeveel vitamines erin zitten in die verschillende kazen, hoeveel omega-3, CLA's etc? Maakt dat allemaal niet uit, alleen de hoeveel zout? Reductionisme much?
Als je op 'Meer over de gezondheid van dit product' bij zo'n kaas klikt in die Kaaswijzer, worden alle getesten kazen aangeduid als 'minst gezond'. Reden: teveel zout, teveel verzadigd vet, teveel calorieën, daarom maximaal 3x per week eten. Hoeveel per keer staat er dan weer niet bij, echter het Voedingscentrum geeft aan dat voor mij 40 gram een portie is. Dus niet meer dan 120 gram kaas per week. Sodeju wat weinig! Slechts 17 gram per dag als maximum! Edit: toch even gemeten, kon 't niet laten. Met mijn kaasschaaf is dat krap twee plakjes. Da's niet genoeg om een boterham te beleggen, al zou ik 'm dubbel kunnen klappen natuurlijk.
Trouwens, wat maakt het dan nog uit of de kaas 1,37gram zout bevat per 100 gram (maximaal aantal punten) of 2 gram (0 punten)? Als je maar 120 gram kaas per week mag, scheelt dat welgeteld en naar boven afgerond 0,76 gram zout per week. Of 0,11 gram zout per dag op een maximum aanbevolen hoeveelheid van 6 gram. Gaan ze daar dan de kazen op beoordelen en er weet-ik-hoeveel-euro's tegenaan gooien om dat in zo'n Kaaswijzer te melden, terwijl dat in de praktijk nauwelijks iets scheelt? Laat staan dat zo'n beetje ook maar enige (meetbare) invloed gaat hebben op de 'gezondheid' waar zo zwaar aan getild wordt? Serieus? Echt waar? Zit er niemand ergens een geintje uit te halen? Want dit moet toch wel een grap zijn?
PS: In het artikel staat "Deze kazen bevatten met minder dan 2,05 gram zout per 100 gram het minste zout." Daar klopt iets niet. Alle kazen die 2 of meer gram zout/100 gram bevatten krijgen een 0 als score, zo slecht voor de gezondheid zou dat zijn.
PPS: Beemster, heerlijk kaasje. Al 18 jaar mijn favoriet in de winkel. Al vind ik Remeker van de markt nog steeds onovertroffen: intense (rauwmelkse) smaak, iets minder zout en de boterkorst eet ik er ook bij op.
#1 Otto, Questionmark gebruikte de Richtlijnen Schijf van Vijf, opgesteld door het Voedingscentrum, om de kaas te vergelijken op gezondheid. Vetgehalte en zoutgehalte zijn daarin bepalend. Het zijn allemaal volvette kazen, vandaar dat zout overbleef als onderscheidend aspect. Vitamines of vetzuursamenstelling dus niet.
In de totale vergelijking telde 'gezondheid' voor 20% mee, milieu voor 53%, dierenwelzijn voor 20% en mensenrechten voor 7%.
Ik paste de tekst aan waar die net te veel simplificeerde. Dank!
#1 Otto,
Ik vraag met af of er veel mensen zijn die nu gaan doen wat jij hebt gedaan.
Consumenten kopen toch de kaas waarvan ze weten dat ze juist die soort lekker vinden?
Idem geldt voor jonge, belegen of oude kaas.
Die stappen vanwege deze Kaaswijzer toch echt niet over op een ander merk of andere soort.
Otto in #1, ik ben je heel dankbaar, want je deed het werk van een goede en zelfs uitstekende journalist!
En je doet natuurlijk nog iets belangrijkst door deze vraag op te werpen: hoe relevant is het om in termen stofjes te blijven denken over levensmiddelen?
Technologen uit de kaaswereld hebben inmiddels enorme vragen bij het verbannen van zout uit kaas tot onder niveaus die levensmiddelentechnisch nog verantwoord zijn (bederf en kunstgrepen die nodig zijn om dat weer tegen te gaan in een product dat mensen als duizenden jaren maken en eten). Eea terwijl we ons steeds nadrukkelijker de vraag beginnen te stellen in de voedingswetenschappen of we niet eens veel dringender naar het voedingspatroon in plaats van de individuele producten moeten gaan kijken.
Elders op Foodlog vindt een even pijnlijke als boeiende discussie plaats over de vraag of Nutri-Score de samenleving op dat punt wel gaat helpen, cq.of we niet in een collectieve psychose van denkbeelden en papieren werkelijkheden over voeding zijn beland. In die discussie neem ik maar even de rol van advocaat van de duivel pro-Nutri-Score omdat iemand het hier moet doen en iedereen een advocaat verdient zolang zaken onduidelijk zijn.
Een vraag aan Tiny van Boekel (levensmiddelentechnoloog) en/of Harry Wichers (levensmiddelenimmunoloog): wat vinden jullie van de criteria voor gezondheid die in dit onderzoek gebruik worden voor kaas?