Sinds de Sint Maartenskliniek en ziekenhuis Gelderse Vallei een jaar of tien geleden lekker ziekenhuiseten introduceerden, is een ware voedselrevolutie in hospitalen ontstaan. Ook het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis (ETZ) in Tilburg en Waalwijk stelt voor patiënten een menu samen met verse, gezonde en lekker gekruide gerechten. Geen pakjes, zakjes en poedertjes meer. Maar van alleen lekker en gezond eten worden patiënten niet beter. Opstaan en bewegen horen er ook bij.
Het klinkt vanzelfsprekend: gezond eten is belangrijk en al helemaal in ziekenhuizen met patiënten die volwaardige voeding nodig hebben om snel te herstellen. Toch lijkt maar bij een klein aantal ziekenhuizen het belletje te rinkelen. In het Radboud UMC in Nijmegen eten de patiënten 6 keer per dag à la carte. In ziekenhuis Gelderse Vallei in Ede hebben patiënten roomservice tot hun beschikking.
Het ETZ serveert onder meer huisgestampte raapstelen met een kalfssaucijsje in uienjus of een kikkererwtencurry met asperge, schrijft het AD.
Bed sneller vrij
Smakelijk ziekenhuiseten maken is een uitdaging. Koks koken elke dag voor honderden mensen tegelijk. Deze maaltijden mogen niet te duur zijn, niet te veel tijd kosten, tot wel 3 dagen goed blijven en weinig tot geen zout bevatten. Maak daar maar eens iets smakelijks van. Maar verse, adequate en smakelijke voeding scheelt wel 1 opnamedag per patiënt, volgens het ETZ. Patiënten genezen sneller en voelen zich fitter. Dat betekent dat er eerder bedden vrijkomen en meer mensen behandeld kunnen worden. Een ander pluspunt is dat het ziekenhuis geen pakjes en zakjes meer gebruikt, wat een hoop plastic afval bespaart.
En dus gingen koks in het ETZ lekkere, eiwitrijke maaltijden maken om de wondgenezing en de spieropbouw bij patiënten te bevorderen. De koks moesten bovendien rekening houden met voedselproducten of kruiden die de werking van medicijnen remmen. Het ziekenhuis maakte daarom een top-20 van de meest gebruikte medicijnen met daarnaast een lijst met ingrediënten die effect hebben op die medicatie. Dat resulteerde in de Eten & Medicijnwijzer.
Beweegbord
Dat de ziekenhuispatiënten lekkerder en gezonder kunnen eten is fijn, maar niet genoeg om beter te worden. Om te herstellen moeten patiënten actiever zijn. “Niemand is ooit liggend beter geworden,” zegt fysiotherapeut Bram van der Buijs.
Een week in het ziekenhuis kost je al gauw een kilo aan spiermassa. De eiwitten in die smakelijke voeding gaan namelijk pas hun werk doen als patiënten gaan bewegen. Om patiënten daarbij te helpen hangt er in het ETZ boven elk ziekenhuisbed een zogenaamd beweegbord waar precies op staat hoe je uit je bed komt.
Dit artikel afdrukken
Het ETZ serveert onder meer huisgestampte raapstelen met een kalfssaucijsje in uienjus of een kikkererwtencurry met asperge, schrijft het AD.
Bed sneller vrij
Smakelijk ziekenhuiseten maken is een uitdaging. Koks koken elke dag voor honderden mensen tegelijk. Deze maaltijden mogen niet te duur zijn, niet te veel tijd kosten, tot wel 3 dagen goed blijven en weinig tot geen zout bevatten. Maak daar maar eens iets smakelijks van. Maar verse, adequate en smakelijke voeding scheelt wel 1 opnamedag per patiënt, volgens het ETZ. Patiënten genezen sneller en voelen zich fitter. Dat betekent dat er eerder bedden vrijkomen en meer mensen behandeld kunnen worden. Een ander pluspunt is dat het ziekenhuis geen pakjes en zakjes meer gebruikt, wat een hoop plastic afval bespaart.
En dus gingen koks in het ETZ lekkere, eiwitrijke maaltijden maken om de wondgenezing en de spieropbouw bij patiënten te bevorderen. De koks moesten bovendien rekening houden met voedselproducten of kruiden die de werking van medicijnen remmen. Het ziekenhuis maakte daarom een top-20 van de meest gebruikte medicijnen met daarnaast een lijst met ingrediënten die effect hebben op die medicatie. Dat resulteerde in de Eten & Medicijnwijzer.
Beweegbord
Dat de ziekenhuispatiënten lekkerder en gezonder kunnen eten is fijn, maar niet genoeg om beter te worden. Om te herstellen moeten patiënten actiever zijn. “Niemand is ooit liggend beter geworden,” zegt fysiotherapeut Bram van der Buijs.
Een week in het ziekenhuis kost je al gauw een kilo aan spiermassa. De eiwitten in die smakelijke voeding gaan namelijk pas hun werk doen als patiënten gaan bewegen. Om patiënten daarbij te helpen hangt er in het ETZ boven elk ziekenhuisbed een zogenaamd beweegbord waar precies op staat hoe je uit je bed komt.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ziekenhuis Gelderse Vallei heeft een menukaart waarin staat aangegeven welke items extra eiwit bevatten. Want eiwit is heel belangrijk voor herstel van weefsels en organen en om spierverlies tegen te gaan (naast voldoende beweging, maar dat is niet voor alle patiënten even gemakkelijk).
Nu pas? Arnold, de Maartenskliniek en het ziekenhuis in Ede doen het al vele jaren (zie de inleiding). Bij mijn weten was de Maartenskliniek de eerste die er bekendheid mee verwierf.
Waarom komt dit nu pas naar buiten?
Dit realiseren we met een aantal ziekenhuizen, verzorgingshuizen en een revalidatie centrum al 4 jaar, en nog beter.
Wij zijn in staat inhoudelijk beter voedsel voor dezelfde prijs aan te bieden.
Alleen heb bij de genoemde ziekenhuizen gevraagd of zij de definitie van gezond voedsel kenden en het konden beoordelen. Heb nooit een antwoord op gekregen sterker nog ze hoefden het niet te kunnen beoordelen was de reactie.
Er is een ware voedsel revolutie ontstaan, goede verantwoorde en ook nog lekkere kost en toch rinkelt het belletje maar bij een klein aantal ziekenhuizen en de patiënt staat 1 dag eerder buiten. Zo ongeveer samengevat. Die ‘revolutie’ blijft helaas beperkt tot te weinig hospitalen, en dat is jammer want je gaat wel 1 dag eerder en ook fitter de straat weer op.
Zijn het de hogere kosten voor beter voedsel? Is een bed dat eerder vrijkomt en misschien langer leeg blijft de reden? Goed voor verzekeraar en patiënt maar niet voor ziekenhuizen, vooral zij die er slecht voor staan.