Vrijdag aanstaande begint de G20-wereldtop. Tien jaar geleden beloofden de G20-landen, de 20 belangrijkste economieën ter wereld, de subsidies aan fossiele brandstoffen uit te faseren. Sindsdien hebben onder meer Canada en Duitsland flinke stappen in het afbouwen van fossiel. Maar nog altijd subsidiëren de G20-landen steenkool, de fossiele brandstof die meer vervuilt dan olie en gas, met miljarden dollars per jaar. Dat maakte de denktank Overseas Development Institute bekend.
Tien jaar na Pittsburgh blijkt van de belofte om fossiele brandstoffen niet langer te subsidiëren bijna niets terecht gekomen te zijn. De subsidies aan kolencentrales - via ontwikkelingsprojecten en staatsondernemingen - zijn de afgelopen 3 jaar zelfs verdrievoudigd. Dat blijkt uit een nieuw rapport van de Britse denktank Overseas Development Institute (ODI).
De G20-landen zijn samen verantwoordelijk voor 79% van de wereldwijde CO2-uitstoot. De belangrijkste bron van CO2-uitstoot zijn kolengestookte elektriciteitscentrales. In het Klimaatakkoord van Parijs spraken de deelnemende landen met elkaar af het gebruik van fossiele energie voor 2030 te halveren en per 2050 te beëindigen. Sindsdien verloren private en publieke investeerders hun belangstelling om te investeren in nieuwe kolencentrales, rapporteerde het Internationaal Energie Agentschap (IEA) vorige maand. Maar regeringen blijken hun investeringen juist opgeschroefd te hebben.
Export van vervuilende kolencentrales
Volgens ODI daalden de directe subsidies van de G20 voor kolenwinning van 2014 tot 2017 van $22 naar $10 miljard. In diezelfde periode verhoogden de G20 hun subsidies voor de bouw van nieuwe kolencentrales van $17 naar $47 miljard. In totaal steken de G20 $64 miljard dollar per jaar in de productie en het verbruik van steenkool; driekwart wordt besteed aan kolengestookte centrales.
Grote kolenlanden als de VS en Australië investeren vooral in hun eigen land. Maar China en Japan investeren respectievelijk $10 en $5 miljard per jaar in kolencentrales in landen als Bangladesh, Indonesië, Pakistan en Vietnam. "Je ziet dat ze de vervuilende energiesystemen min of meer exporteren naar landen in een minder vergevorderd stadium van ontwikkeling," zegt hoofdauteur Ipek Gençsü in De Volkskrant. Als redenen daarvoor draagt hij aan politieke (kiezers)druk en de invloed van machtige kolenlobby's.
Rechtszaak
Dat het ook anders kan, bewezen de inwoners van het Australische dorpje Gloucester onlangs. Zij spanden een rechtszaak aan tegen de komst van een grote kolenmijn bij hun dorp en wonnen. De rechter toonde zich gevoelig voor hun argument dat de kolenmijn een te negatief effect zou hebben op het wereldwijde klimaat. Het was even wereldnieuws. Nog nooit eerder verbood een rechter een mijn vanwege het klimaat, schrijft het Financieele Dagblad. Het mijnbouwbedrijf legde zich bij het vonnis neer.
Dit artikel afdrukken
De G20-landen zijn samen verantwoordelijk voor 79% van de wereldwijde CO2-uitstoot. De belangrijkste bron van CO2-uitstoot zijn kolengestookte elektriciteitscentrales. In het Klimaatakkoord van Parijs spraken de deelnemende landen met elkaar af het gebruik van fossiele energie voor 2030 te halveren en per 2050 te beëindigen. Sindsdien verloren private en publieke investeerders hun belangstelling om te investeren in nieuwe kolencentrales, rapporteerde het Internationaal Energie Agentschap (IEA) vorige maand. Maar regeringen blijken hun investeringen juist opgeschroefd te hebben.
Export van vervuilende kolencentrales
Volgens ODI daalden de directe subsidies van de G20 voor kolenwinning van 2014 tot 2017 van $22 naar $10 miljard. In diezelfde periode verhoogden de G20 hun subsidies voor de bouw van nieuwe kolencentrales van $17 naar $47 miljard. In totaal steken de G20 $64 miljard dollar per jaar in de productie en het verbruik van steenkool; driekwart wordt besteed aan kolengestookte centrales.
Grote kolenlanden als de VS en Australië investeren vooral in hun eigen land. Maar China en Japan investeren respectievelijk $10 en $5 miljard per jaar in kolencentrales in landen als Bangladesh, Indonesië, Pakistan en Vietnam. "Je ziet dat ze de vervuilende energiesystemen min of meer exporteren naar landen in een minder vergevorderd stadium van ontwikkeling," zegt hoofdauteur Ipek Gençsü in De Volkskrant. Als redenen daarvoor draagt hij aan politieke (kiezers)druk en de invloed van machtige kolenlobby's.
Rechtszaak
Dat het ook anders kan, bewezen de inwoners van het Australische dorpje Gloucester onlangs. Zij spanden een rechtszaak aan tegen de komst van een grote kolenmijn bij hun dorp en wonnen. De rechter toonde zich gevoelig voor hun argument dat de kolenmijn een te negatief effect zou hebben op het wereldwijde klimaat. Het was even wereldnieuws. Nog nooit eerder verbood een rechter een mijn vanwege het klimaat, schrijft het Financieele Dagblad. Het mijnbouwbedrijf legde zich bij het vonnis neer.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik vermoed zelfs dat we die dingen niet eens aanschaffen om ons geweten te sussen...
We schroeven zonnepanelen op ons huis en kopen een peperdure Tesla of Jaguar E om ons geweten te sussen. Intussen kopen we meer dan vier miljard spullen bij de Action, en we bestellen er lustig op los bij Alibaba. De VVD kaartte vanmorgen aan dat die pakketjes bovendien onder kostprijs (met staatssteun) de wereld rond gaan. En dat is dan weer schadelijk voor onze nationale economie. Met de wetenschap dat China voor driekwart op kolen draait lijkt me dat nogal schadelijk voor een paar andere zaken ook, maar daar heeft de VVD het niet over. En de burger nog minder, als die zijn handel maar goedkoop binnen krijgt is het dik voor mekaar, hij verzamelt zijn afval immers gescheiden dus dan mag alles.
In plaats van steeds maar te hopen op de wonderbaarlijke oplossingen, moeten we ons wellicht realiseren dat die nog geen adequate uitweg bieden. Gisteren weer wat ophef over waterstof. We hopen en proberen van alles, maar het biedt niet voldoende soelaas. En dat laatste willen we maar niet horen, nogal wiedes, want als je je dat echt realiseert, betekent dat het afbouwen van luilekkerland en dat is wel het laatste wat we willen. We hebben nog tamelijk veel kolen, dus wat laten we zwaarder wegen? Voldoende energie of klimaat?
Milieu draait om financiële belangen. Belangen om gasloos te gaan en belangen om steenkolen te stoken. De rest zijn praatjes voor de vaak.