Het zeewater, de stranden en de zeebodem bij het historische Spaanse stadje Tarragona zijn met net zoveel microplastic vervuild als die bij een grote stad als Barcelona. Het merendeel van de microplastics (57%) blijkt te bestaan uit kledingvezels, afkomstig uit wasmachines. De kledingvezels spoelen via riolering en rivieren naar zee, waterzuiveringsinstallaties filteren ze maar deels uit het water.
Tot die conclusie komen onderzoekers van de Rovira i Virgili Universiteit. Ze onderzochten het zeewater en de stranden bij Tarragona op de aanwezigheid van deeltjes microplastic, schrijft EOS Wetenschap.
De meest voorkomende plasticdeeltjes waren van de plasticsoorten polypropyleen (42%), polystyreen (37%) en polyethyleen (16%). Deze kunststoffen worden veel gebruikt in alledaagse toepassingen zoals tasjes en allerlei soorten verpakkingen.
De onderzoekers waarschuwen dat de aanwezigheid van microplastic niet alleen een vervuilingsprobeem is, maar ook een potentieel gezondheidsrisico. Ze willen zich in vervolgonderzoek met name richten op nanoplastics, deeltjes van kleiner dan 1 millimeter. De vraag is of deze deeltjes celmembranen kunnen passeren en wat dat voor de menselijke gezondheid betekent.
Eos - Meer dan helft van plastic afval komt uit onze wasmachines
Tot die conclusie komen onderzoekers van de Rovira i Virgili Universiteit. Ze onderzochten het zeewater en de stranden bij Tarragona op de aanwezigheid van deeltjes microplastic, schrijft EOS Wetenschap.
De meest voorkomende plasticdeeltjes waren van de plasticsoorten polypropyleen (42%), polystyreen (37%) en polyethyleen (16%). Deze kunststoffen worden veel gebruikt in alledaagse toepassingen zoals tasjes en allerlei soorten verpakkingen.
De onderzoekers waarschuwen dat de aanwezigheid van microplastic niet alleen een vervuilingsprobeem is, maar ook een potentieel gezondheidsrisico. Ze willen zich in vervolgonderzoek met name richten op nanoplastics, deeltjes van kleiner dan 1 millimeter. De vraag is of deze deeltjes celmembranen kunnen passeren en wat dat voor de menselijke gezondheid betekent.
Nanodeeltjes zijn een aantal nullen kleiner.
'.....nanoplastics, deeltjes van kleiner dan 1 millimeter.'
Nanodeeltjes, deeltjes tussen 1-100 miljoenste millimeter. (wikipedia).
(Kleiner dan 1 mm is niet fout, kleiner dan 1 meter ook niet.)
Dat gaat best hard met die deeltjes die uit kleding 'slijten'.
Ik draag al jaren vrijwel dagelijks dezelfde werksokken. Die slijten maar heel langzaam. Afgelopen winter heb ik er een groot deel van gewogen uit nieuwsgierigheid. Ze vielen uiteen in 4 groepen (klopte met het aantal aankopen door de jaren heen). De oudste (5 jaar) the waren 10% lichter dan de nieuwe.
Persoonlijk draag ik het liefst katoen, en als 't kan bio-katoen. Of iets anders natuurlijks, zoals linnen. Ik vind synthetisch helemaal niet fijn aanvoelen, en word er bovendien ook nog eens regelmatig statisch van. Ik vraag me af hoe gezond het is om de hele tijd met plastic om je lijf te lopen. In ieder geval niet bepaald gezond voor het milieu, zo te lezen.
Jammer dat er steeds minder 100%-katoenen kleding te krijgen is. Ik heb bijv lang moeten zoeken voordat ik katoenen sportbroeken vond, terwijl ik daar 10 jaar geleden toch geen moeite voor heb hoeven doen: al m'n versleten katoenen sportbroeken zijn 100% katoen zonder daar specifiek naar gezocht te hebben toentertijd. Tegenwoordig allemaal synthetisch of met zo'n synthetische binnenlaag, ieuw..
Er zijn winkels waar je voor 3 euro 5 paar sokken kunt kopen. Dat is vragen om problemen. Elke keer als je in de douche gaat, een hoop pluizen aan je voeten. Wegwerpsokken dus. Meteen een verbod er a.u.b.
Mijn echtgenoot draagt altijd sokken die zijn moeder gebreid heeft. Zijn la met sokken zit nog vol genoeg en er ligt nog een zak met sokken op voorraad.