Vorig jaar introduceerde Nestlé in Europa YES!. Voor het bedrijf een nieuwe productlijn bestaande uit onder andere groenten-, fruit- en notenrepen. “Het voordeel van nieuwe producten is dat er nog geen smaak-benchmark is.” Een reep waarover de meningen over smaak, prijs en gezondheid overigens verdeeld zijn.
Nestlé blijkt zowel supermarkten als consumenten te adviseren en te informeren over gezondere keuzes. “We raden impuls-verkooppunten als benzinepompen aan geen 2-halen-1-betalen-aanbiedingen te doen met onze producten.” Een andere manier waarmee Nestlé de consument probeert te helpen is het aangeven van de portiegrootte op de verpakking. Daarnaast richt het voedingsconcern zich in zijn marketinguitingen alleen op volwassenen. “We hebben geen producten met kinderspeeltjes,” zegt Olijslagers “We proberen consumenten bewust te maken van wat ze kiezen. Al weten ze heus wel dat een reep chocolade geen appel is.”
Om consumenten mee te nemen in gezondere keuzes, moet reductie stap voor stap gebeurenSuiker is er niet alleen voor de zoete smaak
Sinds 2000 vermindert Nestlé de hoeveelheid suiker in zijn producten. “We hadden de ambitie om in 2014 en 2016 in al onze producten 10% suikerreductie te realiseren ten opzichte van 2000. Uiteindelijk is 8% gelukt. Naar 2020 toe willen we nog eens 5% suiker verminderen. Dat is lastig, want voor 3% minder suiker heb je bijvoorbeeld 25% meer melk en cacao nodig.” Olijslagers stipt aan dat suiker niet alleen voor een zoete smaak nodig is: “Denk aan knapperigheid. Om die bite te behouden, vervangen we suiker door bijvoorbeeld gepofte granen. We gaan met reductie zo ver als we kunnen. Smaakverandering gaat stap voor stap en heeft tijd nodig. Om consumenten mee te nemen in gezondere keuzes, moet reductie stap voor stap gebeuren. Door te veel verandering zouden we zo maar een grote groep kunnen kwijtraken.”
Als een suikerspin
“Onze onderzoekers in Zwitserland hebben een holle suiker ontwikkeld. Als je water, suiker en melk met kracht in warme lucht perst, ontstaat een gestructureerde suiker, met de structuur zoals een suikerspin. Op de tong proef en ervaar je suiker. Je consumeert minder calorieën; de kern ontbreekt. Met de holle suiker kunnen we tot een suikerreductie van 40% komen in een chocolaatje. Er is wel een nadeel: de holle suiker heeft een andere structuur dan de normale.” Daardoor kun je er niet zomaar gewone suiker mee vervangen.
Vorig jaar lanceerde Nestlé in Groot-Brittannië de Milkybar Wowsomes met deze holle suiker. “Dit product is goed ontvangen. We zijn nu aan het onderzoeken of we de holle suiker ook in andere producten kunnen toepassen. Een concrete introductie is op korte termijn niet te verwachten.”
Iedereen heeft een zorgplicht naar zijn medemens toe. Daar ligt een taak voor Nestlé op het gebied van ingrediënten, portiegrootte en een gebalanceerd dieetSamen
Een aanpak waarbij alle partijen hun verantwoordelijkheid nemen, is volgens Olijslagers belangrijk om het obesitasprobleem aan te pakken. “Iedere partij moet kijken wat-ie zelf kan doen om bij te dragen aan een oplossing. Nu voelt het alsof de industrie alles op zijn bordje krijgt. De overheid kan met regelgeving de ontwikkeling van een gezonder aanbod versnellen. De wetenschap onderzoekt wat gezond is en wat niet. Bedrijven moeten kindermarketing stoppen. We zijn met de branchevereniging VBZ bezig om concrete invulling te geven aan de gemaakte afspraken in het preventieakkoord. De industrie werkt hier samen aan de realisatie van dit akkoord.”
“We weten dat bij een obesitasaanpak educatie heel belangrijk is. Een deel van de consumenten vindt gezond kiezen lastig. Daarmee moeten en kunnen we hen helpen. Iedereen heeft een zorgplicht naar zijn medemens toe. Daar ligt een taak voor Nestlé op het gebied van ingrediënten, portiegrootte en een gebalanceerd dieet. Obesitas is niet alleen door herformulering op te lossen.”
Olijslagers weet dat het publiek achterdochtig is als Nestlé zegt dat het gezonde voeding maakt. “Zien consumenten Nestlé, dan denken ze ‘daar zit vast iets achter’. Dat proberen we op te vangen door altijd transparant te zijn. Bij Nestlé werken allemaal moeders en vaders die hun kinderen gezond willen laten opgroeien. We hebben niet als doel de maatschappij te vergiftigen. Ik ben heel trots op alles wat Nestlé doet; we zijn vaak voorloper. Er zullen altijd critici zijn, en dat is ook goed. Tegelijk moet er ruimte zijn voor de nuance. Die nuance kan je aanbrengen in open gesprekken en in een brede samenwerking tussen alle partijen, wetenschap, bedrijven en rijk.”
Tijdens het congres Gezonde Innovatie van vandaag voeren we het gesprek over gezondere voeding, leefstijl en omgeving. Wat is ervoor nodig om bestaande en nieuwe bedrijven meer gezond aanbod te laten realiseren? We brengen al die partijen bij elkaar om over deze uitdaging te praten. Je kunt nog net de laatste kaartjes kopen, naar Ede komen vandaag en meedoen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Kingsize Marsen met 'holle suikers':
De holle vaten van de snoep&suikerindustrie;.
In Engeland beginnen holle kiezen bij zeer jonge kinderen een groot probleem te worden.
Misschien kan Nestlé mevrouw Ivonne Rietjens van de WUR of zo'n andere ILSI-wetenschapper nog eens een leuk onafhankelijk onderzoekje laten doen?
Deed als voorzitter van de nepsuikercie van de EFSA zeer nuttig werk!
Je zou er kilo's van kunnen slikken zonder kanker of andere kwalen op te lopen, net zoals Pangasius!
Jammer alleen dat je de laatste tijd wat minder juichende verhalen hoort over die kunstsuikers.
En dat die verhalen over onschadelijke dagelijkse consumptie van bergen Pangasius ook al doorgeprikt zijn.
"iets lekkers kan er zijn en zal er zijn"
Ten eerst, het is merkwaardig dat er zo vaak, en hier ook, gedaan wordt alsof een gezond voedingspatroon niet lekker is. Het is werkelijk een valse tegenstelling, waar in feite enkel leveranciers van snoepgoed een argument mee denken te maken.
Ten tweede, hoezo 'zal' snoepgoed er zijn? Dat is helemaal niet van alle tijden, noch van alle culturen, zeker niet op de schaal waarop dat in Westerse landen gebeurt. Dus 'zal' is een (maatschappij brede) keuze, geen vaststaand gegeven. Door te framen als onontkoombaar lijkt het te worden goed gepraat dat er op industriële schaal (!) snoepgoed geproduceerd en verkocht wordt.
"We raden impuls-verkooppunten als benzinepompen aan geen 2-halen-1-betalen-aanbiedingen te doen met onze producten."
Dat had ook kunnen zijn: "we accepteren geen verkoop in impuls-verkooppunten", of i.p.v. "we raden aan" had daar kunnen staan "we staan niet toe dat". Producenten kunnen allerlei eisen stellen aan verkooppunten, daar zijn tal van voorbeelden van, zoals sommige kledingmerken die geen verkoop in outlets toestaan.
"...vervangen we suiker door bijvoorbeeld gepofte granen."
En dat is gezonder omdat...? Dit is gewoon van de regen in de drup. Wie hou je daarmee voor de gek, jezelf of de consument?
Ik zie hier druppels op een gloeiende plaat, terwijl daaronder het vuur gewoon telkens verder opgestookt wordt. De druppel-maatregelen lossen fundamentele opstook-probleem (een model van groei i.c.m. voeding dat als een 'gewoon' product wordt gezien waarbij alles gericht is op zoveel mogelijk verkopen) niet op. Ze verbloemen het zelfs en werken daarmee averechts. De intentie is nog steeds om flinke aantallen verkopen cq. omzet te draaien en de producten zullen zo aantrekkelijk mogelijk gemaakt blijven worden, terwijl de diepe menselijke neiging om daarvoor te vallen echt niet door rationele keuzes ("consumenten bewust maken van wat ze kiezen", "educatie") wordt tenietgedaan.
Suiker is een koolhydraat, niet altijd goed voor onze gezondheid. "we vervangen suiker door gepofte granen" Granen zijn ook koolhydraten.......niet altijd goed voor onze gezondheid..............
Er zal heus wel ruimte zijn voor iets lekkers, maar dan gewoon thuis 1x in de maand zelfgebakken pennekoeken door mama, gewoon met stroop, poedersuiker, jam of wat je dan ook lekker vindt. Dan is het een klein feestje ipv "nou dan eten we maar weer pannenkoeken want ik weet het niet meer".
Ik dacht gisteren dat het allerlei aardige gestes waren van Mevrouw Olieslagers en dat we het niet meteen moesten afserveren. Maar dat we het over 10 jaar eens moesten bekijken wat er allemaal van terechtgekomen is. Ik dacht gisteren dat ik dat vandaag zou schrijven.
Lees ik net Dennis #2 en denk dan "ja het is ook allemaal flauwekul".
Het is eigenlijk nog erger: "Wij hebben er alles aan gedaan, nu is het verder echt de eigen schuld".
Of zoals Barbara Ehrenreich zegt: "een manier om de aandacht af te leiden van
wat er scheef zit in het sociaal-economisch bestel en falen te reduceren
tot een persoonlijke verantwoordelijkheid. Zo leidt het kapitalisme de aandacht af van zijn donkere kanten".
>> Door te veel verandering zouden we zo maar een grote groep kunnen kwijtraken. <<