Echte veganisten eten niet alleen geen producten van dierlijke herkomst, ze vermijden ook kleren of accessoires waar dieren aan te pas zijn gekomen. Geen wollen trui of leren laarzen dus. En ook geen geitenwollen sokken.
Aan de tegenovergestelde kant van het spectrum van de vegan activisten zetten influencers, filmsterren en personalities de toon voor een vegan lifestyle. Dat betekent dat ook de luxe modelabels in toenemende mate zelfs hun eigen diervriendelijke krokodillenleer links laten liggen.
Zelfs kweekleer is voor vegans not done, want uit dierlijke grondstoffen gekweekt. Fashionable leer is nepleer van plantaardige grondstoffen.
Plantaardig nepleer
Een aantal grote modehuizen, zoals Stella McCartney (zelf veganist) en ook de Zweedse kledingketen H&M hebben zo'n diervriendelijk en natuurlijk nepleer ontdekt: Piñatex, gemaakt van de vezels van het groen van de ananasplant, dat anders toch wordt weggegooid.
Het idee van 'leer' uit afval is bepaald niet nieuw. Er zijn al hippe schoenen van melk, gemaakt van restafval. Maar ja, ook melk is dierlijk.
Een andere optie is leer maken uit fruitafval. Rotterdamse studenten ontwikkelden fruitleer van marktafval en hebben inmiddels een aardige collectie 'leer' op de markt. Een op afvalvermindering gerichte startup kwam met ketchupleer op de proppen. En in België loopt het 2-jarige onderzoeksproject Appeal van de Limburgse hogeschool (UCLL), dat een recyclebaar en leerachtig materiaal uit fruitafval - appels en peren die de winkelschappen niet halen - moet opleveren.
Moeilijk? Welnee. Hoofdonderzoeker Evert Vanecht, zegt het zo: “We mixen het afval, koken dat om bacteriën te doden, smeren het uit en stoppen het in de oven. Uiteindelijk krijg je zo een stevige, droge laag waarmee je aan de slag kunt”.
Zouden de onderzoekers ook nagedacht hebben over de ecofootprint van hun circulaire nepleer zonder dierenleed en met afvalvermindering? Machines en de energie die nodig is voor de bewerkingen kunnen immers niet alleen financieel, maar ook ecologisch nogal in de papieren lopen. Dat wil overigens niet zeggen dat we maar beter met nog meer dieren en hun leer moeten doorgaan. Minder gebruiken is immers de allergrootste stap om ecologisch en klimatologisch verstandig bezig te zijn.
Dit artikel afdrukken
Zelfs kweekleer is voor vegans not done, want uit dierlijke grondstoffen gekweekt. Fashionable leer is nepleer van plantaardige grondstoffen.
Plantaardig nepleer
Een aantal grote modehuizen, zoals Stella McCartney (zelf veganist) en ook de Zweedse kledingketen H&M hebben zo'n diervriendelijk en natuurlijk nepleer ontdekt: Piñatex, gemaakt van de vezels van het groen van de ananasplant, dat anders toch wordt weggegooid.
Het idee van 'leer' uit afval is bepaald niet nieuw. Er zijn al hippe schoenen van melk, gemaakt van restafval. Maar ja, ook melk is dierlijk.
Een andere optie is leer maken uit fruitafval. Rotterdamse studenten ontwikkelden fruitleer van marktafval en hebben inmiddels een aardige collectie 'leer' op de markt. Een op afvalvermindering gerichte startup kwam met ketchupleer op de proppen. En in België loopt het 2-jarige onderzoeksproject Appeal van de Limburgse hogeschool (UCLL), dat een recyclebaar en leerachtig materiaal uit fruitafval - appels en peren die de winkelschappen niet halen - moet opleveren.
Moeilijk? Welnee. Hoofdonderzoeker Evert Vanecht, zegt het zo: “We mixen het afval, koken dat om bacteriën te doden, smeren het uit en stoppen het in de oven. Uiteindelijk krijg je zo een stevige, droge laag waarmee je aan de slag kunt”.
Zouden de onderzoekers ook nagedacht hebben over de ecofootprint van hun circulaire nepleer zonder dierenleed en met afvalvermindering? Machines en de energie die nodig is voor de bewerkingen kunnen immers niet alleen financieel, maar ook ecologisch nogal in de papieren lopen. Dat wil overigens niet zeggen dat we maar beter met nog meer dieren en hun leer moeten doorgaan. Minder gebruiken is immers de allergrootste stap om ecologisch en klimatologisch verstandig bezig te zijn.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Leer heeft ook veel chemische behandelingen nodig. Dit is wat de producent van het ananasleer erover schrijft
Ik ben in principe tegen het gebruik van voedsel om gebruiksvoorwerpen van te maken. Ik vind dat net zo moreel verwerpelijk als veganisten het gebruiken van dieren voor voedsel en gebruiksvoorwerpen vinden.
#2 men gebruikt afval
#3 maar dat is meestal lang niet oneetbaar en is dus voedselverspilling.
We moeten af van het idee dat alles wat van akkerland af komt en niet gegeten wordt "dus" afval is. Dat is broodnodig om terug onder te werken, om te helpen de vruchtbaarheid in stand te houden.
Neem nou die ananasvezel. Die zit in de bladeren. Een ananasplant is een meerjarig gewas, en lijkt wel wat op een bromelia, de kamerplant. Is er ook familie van. Ananas wordt geplant d.m.v. scheuten, die van onderaan de plant ("suckers") of tussen de bladeren ("slips') groeien. Een gewas begint na zo'n twee jaar te bloeien en vrucht te zetten, en kan een aantal jaren mee. Hier bloeit het twee keer per jaar, maar in andere streken is het soms eens per jaar. De vruchten worden geleidelijk kleiner, en als ze te klein worden voor de verkoop wordt het zaakje ondergewerkt en begint men weer opnieuw.
Er komt dus maar eens per zoveel jaar blad beschikbaar. Maar ananas concurreert niet best met andere planten, en wordt dus i.h.a. brandschoon gehouden. Gevolg: grote teruggang in organische stof in de bodem. Dat blad moet dus echt terug!
Als je piña-vezel wilt moet je het toch echt speciaal verbouwen. Ook al vanwege de kwaliteit.