"De hoogbejaarde La Mama heeft 170 biggetjes gekregen bij varkensvermeerderaar Edwin Snoek uit Heerhugowaard. Toen ze in 2009 met pensioen ging naar Het Beloofde Varkensland, gaf hij haar een cheque van 1281 euro mee, haar werknummer.
Ook mocht 1281 haar laatstgeboren biggetje meenemen, Edwin (vernoemd naar). Edwin is inmiddels ook bejaard.
Het leven van La Mama is momenteel te volgen op VIPS," schrijft Westerhof.
Treurigmakend
Het mooie verhaal van La Mama staat in schril contrast tot wat er momenteel met de varkens in Boxtel gebeurt. Daar drong een grote groep jonge mensen binnen die meende goed te doen. Dafne mag gelden als een van de eerste voorvechters van dierenwelzijn in Nederland. Wat vindt zij van de bezetting?
Westerhof: "Boxtel vind ik heel treurigmakend. Niet alleen huisvredebreuk voor het boerengezin, maar ook voor de moedervarkens en hun biggetjes. Vergeet niet dat de kraamkooi hun enige eigen territorium is. En dan zo'n plotselinge invasie van mensen, terwijl ze anders nooit bezoek krijgen. De hooggevoelige varkens pikken alle spanningen en stemmingen op. Wat zullen die moeders zenuwachtig geweest zijn en hoe angstig hun biggetjes."
Om uit te leggen wat het betekent voor een varken als haar ruimte wordt belaagd, geeft Westerhof een voorbeeld: "Ik sprak eens een boer die was overgestapt op een nieuw huisvestingssysteem (pro dromi) waarin zijn zeugen meer ruimte kregen. Hij was afgestapt van de kraamkooi. Zijn moedervarkens hebben nu wat bewegingsvrijheid en ze kunnen echt contact maken en samen zijn met hun biggetjes. Een feest! Die boer zei: "Ik stap nu nooit meer zomaar hun ruimte in. Die is van de zeugen en hun biggen en die moet ik respecteren." Ik kon die boer wel zoenen. Die heeft het zo goed begrepen."
Bloedtappen
Westerhof betreurt de consequenties van de bezetting in Boxtel. Niet alleen is het bedrijf nu 3 weken 'op slot' en mag er geen varken meer in of uit. Maar veel erger nog: "Nu moet er getest worden op besmettelijke ziektes die mogelijk mee de stal in gekomen zijn. Dat betekent bloedtappen voor onderzoek. Je wilt niet weten hoe dat gebeurt. Arme varkens. Verschrikkelijk."
Zie je de haren op La Mama? Als je weleens in een varkensstal bent geweest, weet je dat de varkens daar doorgaans weinig haar hebben. Varkens die ouder worden én naar buiten gaan, zetten een vachtje aan.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik vroeg het elders eerder, maar hoe zie je angst en stress bij varkens? Op de videos die ik zie/zag, komen de biggetjes nieuwschierig naar de activisten toe of liggen ze gewoon rustig alsof er niets gebeurt...
Annechien ten Have-Mellema of Jos van Vonderen, willen jullie dat René uitleggen?
#1 René, het is onrustig als er heel veel mensen in een stal komen. Dat zijn de varkens niet gewend. In een kraamstal telt dat des te meer. De zeugen willen hun biggen beschermen en dat is lastig als er zoveel mensen in een stal komen. En ook heel moeilijk als je als zeug tussen stangen zit. Die stangen zijn er om de biggen te beschermen tegen het platdrukken van de zeug. Als er veel mensen in de stal komen en het er onrustig is en de boer is er niet om op te passen, is er meer kans dat een zeug op een biggetje gaat liggen. Wat hier nog meer telt is dat er naar wat ik hoorde ook geen voer verstrekt kon worden. Dat geeft enorme stress.
Ik denk dat na een aantal uren de varkens wel gewend zijn aan een grote groep mensen. Als ze tenminste rustig doen en daar leek het mij wel op.
Los van onrust of niet. Er wordt in een stal ingebroken en dat is een overtreding van de wet en de stal wordt bezet door meer dan 100 mensen. Ik vergelijk dat met stel dat je woonhuis wordt ingenomen door 50 mensen en je hebt niets meer te zeggen. Wat denk en voel je dan als bewoner?
#3 Dank voor je antwoord. Ik had elders al afstand genomen van de actie/inbraak.
Annechien ten Have-Mellema, dank voor je uitleg!