Boeren klagen over de mensen die klagen over boeren. Er is zelfs sprake van een trend: boeren gaan er met gestrekt been in. Niet doen, zegt boerencoach Paulien Hogenkamp, die klagers zijn juist een kans.
De agrarische sector ligt onder het vergrootglas van de maatschappij. Als agrarisch ondernemer word je daar niet blij van. De keuzevrijheid die hoort bij je ondernemerschap komt er door onder druk te staan.
Bij ondernemerschap hoort echter ook anticiperen op veranderingen. Gelukkig zie ik dat bij veel agrariërs gewoon gebeuren. Zij investeren in zichzelf en maken daardoor bewuste keuzes voor zichzelf en het bedrijf. Er is helaas ook een grote groep die maar blijft roepen dat de maatschappij respect voor hen moet hebben. Respect krijg je niet door erom te vragen en ook niet door jezelf in een slachtofferrol te positioneren. Respect dwing je af door de wijze waarop je je gedraagt.
Respect ervaren, lukt alleen als er voldoende zelfrespect is. Zelfrespect ontwikkel je door zelfreflectie. Iedere keer weer opnieuw bij jezelf te rade gaan hoe je in het leven staat, hoe je omgaat met je omgeving, je dieren en het milieu. Als je jezelf recht in de ogen kan kijken, doet de mening van de 4% relschoppers er niet meer toe. Critici komen we in iedere sector tegen, in iedere bevolkingsgroep en in ieder milieu.
Nu is het makkelijk om te zeggen, richt je op die overige 96%. Die groep is oprecht geïnteresseerd in onze mooie sector, dus voorzie die groep vooral van antwoorden op de vragen die er leven. Maar zonder de 4% relschoppers zou de sector tot stilstand komen. De kritische minderheid zorgt ervoor dat de sector doorontwikkelt qua innovatie, milieu- en dierwelzijn. Zonder kritiek krijgen mensen last van hoogmoedswaanzin en worden ze blind voor de ontwikkelingen om hen heen. Het gevolg zou zijn dat andere landen doorontwikkelen en Nederland stil blijft staan, vanuit de gedachte dat we toch de beste zijn.
Filter dus de berichten van de critici tot de werkelijke boodschap, zonder je er aan te ergeren. Als een kleine groep iets roept, moet je er van uitgaan, dat zij de uitvergrote versie vertalen van de rest. Kijk vervolgens naar je eigen bedrijf en inventariseer wat er nodig is om je bedrijf en de zorg voor je dieren te blijven optimaliseren. Het is de enige manier om op een toekomstwaardige wijze een bedrijf te runnen. Mocht je dit niet kunnen of willen, kijk dan vooral naar jezelf en stel jezelf de vraag, waar je wel blij van wordt, goed in bent en geld mee kunt verdienen en anticipeer dáár op.
Stop met de verkeerde aandacht trekken
Gek genoeg is dezelfde groep mensen die roept dat de maatschappij respect voor ze moet hebben, ook de groep, die ieder negatief bericht via social media deelt met de begeleidende tekst: “Kijk, wat ze nu weer over ons schrijven, hoe durven ze!”. Alles wat aandacht krijgt groeit, stop dus met het delen en verder verspreiden van alle negatieve berichtgeving over de agrarische sector.
“Alles wat aandacht krijgt groeit” geldt gelukkig ook voor het goede. Dus zorg dat je trots op je zelf kunt zijn, door met een kritisch oog naar jezelf en je bedrijf te blijven kijken. Ergens tegen vechten kost energie; ergens vóór vechten geeft energie. Boer, waar kiest u voor?
Paulien Hogenkamp coacht agrarisch ondernemers en bemant de vertrouwenslijn voor de agrarische sector. Zij vertelt over wat zij meemaakt onder boeren die zij bijstaat in hun gang naar de 21e eeuw.
Dit artikel afdrukken
Bij ondernemerschap hoort echter ook anticiperen op veranderingen. Gelukkig zie ik dat bij veel agrariërs gewoon gebeuren. Zij investeren in zichzelf en maken daardoor bewuste keuzes voor zichzelf en het bedrijf. Er is helaas ook een grote groep die maar blijft roepen dat de maatschappij respect voor hen moet hebben. Respect krijg je niet door erom te vragen en ook niet door jezelf in een slachtofferrol te positioneren. Respect dwing je af door de wijze waarop je je gedraagt.
Respect ervaren, lukt alleen als er voldoende zelfrespect is. Zelfrespect ontwikkel je door zelfreflectie. Iedere keer weer opnieuw bij jezelf te rade gaan hoe je in het leven staat, hoe je omgaat met je omgeving, je dieren en het milieu. Als je jezelf recht in de ogen kan kijken, doet de mening van de 4% relschoppers er niet meer toe. Critici komen we in iedere sector tegen, in iedere bevolkingsgroep en in ieder milieu.
Als een kleine groep iets roept, moet je er van uitgaan, dat zij de uitvergrote versie vertalen van de restStilstand zonder de relschoppers
Nu is het makkelijk om te zeggen, richt je op die overige 96%. Die groep is oprecht geïnteresseerd in onze mooie sector, dus voorzie die groep vooral van antwoorden op de vragen die er leven. Maar zonder de 4% relschoppers zou de sector tot stilstand komen. De kritische minderheid zorgt ervoor dat de sector doorontwikkelt qua innovatie, milieu- en dierwelzijn. Zonder kritiek krijgen mensen last van hoogmoedswaanzin en worden ze blind voor de ontwikkelingen om hen heen. Het gevolg zou zijn dat andere landen doorontwikkelen en Nederland stil blijft staan, vanuit de gedachte dat we toch de beste zijn.
Filter dus de berichten van de critici tot de werkelijke boodschap, zonder je er aan te ergeren. Als een kleine groep iets roept, moet je er van uitgaan, dat zij de uitvergrote versie vertalen van de rest. Kijk vervolgens naar je eigen bedrijf en inventariseer wat er nodig is om je bedrijf en de zorg voor je dieren te blijven optimaliseren. Het is de enige manier om op een toekomstwaardige wijze een bedrijf te runnen. Mocht je dit niet kunnen of willen, kijk dan vooral naar jezelf en stel jezelf de vraag, waar je wel blij van wordt, goed in bent en geld mee kunt verdienen en anticipeer dáár op.
Stop met de verkeerde aandacht trekken
Gek genoeg is dezelfde groep mensen die roept dat de maatschappij respect voor ze moet hebben, ook de groep, die ieder negatief bericht via social media deelt met de begeleidende tekst: “Kijk, wat ze nu weer over ons schrijven, hoe durven ze!”. Alles wat aandacht krijgt groeit, stop dus met het delen en verder verspreiden van alle negatieve berichtgeving over de agrarische sector.
“Alles wat aandacht krijgt groeit” geldt gelukkig ook voor het goede. Dus zorg dat je trots op je zelf kunt zijn, door met een kritisch oog naar jezelf en je bedrijf te blijven kijken. Ergens tegen vechten kost energie; ergens vóór vechten geeft energie. Boer, waar kiest u voor?
Paulien Hogenkamp coacht agrarisch ondernemers en bemant de vertrouwenslijn voor de agrarische sector. Zij vertelt over wat zij meemaakt onder boeren die zij bijstaat in hun gang naar de 21e eeuw.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Uitstekend artikel. Artikelduimen, redactie?
Topstuk.
Ik zie een parallel met bepaalde groepen en bijvoorbeeld een bepaalde groep die ook vaak om 'rezspec' vraagt. Die houdt zich in volkswijken op. Iedereen bejegen ik in principe met een mate van (aanvangs)respect. Vervolgens kun je respect bijverdienen of gaat het er juist vanaf. Al naar gelang het eigen gedrag van de evt. te respecteren persoon.
Paulien Hogenkamp,
Prima artikel, spijker op de kop.
Prima artikel en een juiste constatering. Ik zie hetzelfde gebeuren met 'trots'. 'Boeren moeten hun TROTS laten zien!' hoor ik vaak. Daarmee verwachten ze trots terug te krijgen van... Ja van wie eigenlijk? Als de vraag om trots niet wordt beantwoord, dan slaat dat om in onvergelijktheid en daar zijn mensen allergisch voor. Trots werkt niet aanstekelijk en niet verbindend. Passie en enthousiasme wel! Passie en enthousiasme kun je zien en voelen bij mensen, daar wil je onderdeel van uitmaken. Trots houdt mensen op afstand. Ik zie dat boeren vaak aangeven dat ze trots zijn op de agrarische sector, maar je ziet geen passie of enthousiasme. Pas op het moment dat je specifieker en concreter bent over waar je dan zo'n passie voor hebt in de agrarische sector, dan zie je mensen opleven. Dat maakt je geloofwaardiger.
Ander voorbeeld. Ik mocht vorige week voor een Wageningse studentenvereniging spreken over het thema 'Stoer to be Boer'. Ze vroegen wat ik precies kon vertellen en ik zei dat ik vanuit m'n opleiding wel iets kon vertellen over beeldvorming. Toen ik hun uitnodiging zag bleek dat ze dat hadden vertaald als 'Robert gaat in op de vraag 'Hoe kunnen we trots zijn op hetgeen we doen?'. Dat vond ik raar, want moet ik hen dat gaan uitleggen?
Maar goed, blijkbaar leefde die vraag. Dus ik begon er m'n presentatie mee. 'Wie van jullie is er niet trots op hetgeen je doet?' Niemand stak z'n hand op. Het werd een mooie discussie over passie, de dingen doen waar je blij van wordt, en dát uitdragen. Mooi ook om te zien dat een andere spreker vertelde over 'Hoe trots ze is op de agrarische sector', en dat je dacht 'ja het zal wel'. Maar op het moment dat ze vertelde over haar kinderen, waar hun passie ligt en hoe zij het leven op de boerderij ervaren, maar ook waar de kinderen mee worstelen, toen zag en hoorde je de passie en hoe trots ze op haar kinderen is. En daarbij hoefde ze niet verder uit te leggen dat ze trots is op ze.
Ben het niet eens Pauline, als je nergens meer met gestrekt been tegenin mag gaan betekent dat je alle onwaarheden maar gewoon lekker over heen moet laten komen?
Onzin, onwaarheden ten alle tijden met echte waarheden bestreden en ja vaak wordt dat als gestrekt been gezien.
Is al jammer dat de groot winkelbedrijven gestopt zijn om tegengas te geven tegen geluiden uit een heel klein hoekje. Ze hebben nu de strategie om 't dan maar om te zetten in een stukje marketing met producten met extra marge.
Verder moet je uiteraard je eigen boodschap positief uitdragen en laten zien wat je doet.
Altijd optimistisch blijven, al valt dat met onze wispelturige overheid vaak niet mee.