Dat moet, want we fietsen, joggen en wandelen er (met de hond!) te veel en te vaak. Luister naar de uitzending (vanaf minuut 4).
Als de #recreatiedruk in natuurgebieden met dit tempo door blijft groeien, komen de natuurdoelen in gevaar.
— Patrick Jansen (@PatrickAJansen) March 23, 2019
Dan kunnen natuurgebieden ongeschikt worden voor de soorten waarvoor ze zijn bedoeld.
Dat mocht ik vertellen in het journaal van @RTLnieuws.https://t.co/s5Lcz4hJoX pic.twitter.com/SexMVoz8a5
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
Rijdend van Apeldoorn naar Garderen over de N344 viel mij laatst op de eentonigheid van de bossen langs deze weg.
- Allemaal ongeveer de zelfde hoogte - en dus ouderdom -
- niet in rijtjes maar op ongeveer de zelfde afstand van elkaar,
- geen open plekken,
- geen oude reus.
Dit gemis aan variatie lijkt mij erger dan een paar wandelaars of fietsers op de paden. Als je die paden maar niet te dicht bij elkaar legt blijft er genoeg rust voor de fauna over.
En de nu veelvuldig gekapte sparrenbestanden maakten het bos donker en ondoordringbaar. Dat weerhield de mensen er ook van om de paden te verlaten.