Onder consumenten heerst twijfel over de onschuld van kunstmatige zoetstoffen. Wetenschappelijk onderzoek is niet eensluidend en onoverzichtelijk vanwege de grote hoeveelheid stofjes die als suikervervangers worden gebruikt.
Suikervervangers zijn te verdelen in twee groepen. Er is een groep synthetisch zoetstoffen, acesulfame K, aspartaam, cyclamaat, sacharine, neotaam, advantaam en sucralose, en een groep natuurlijke zoetstoffen, waaronder thaumatine, steviol glucosiden, neohesperidin dihydrochalcone, glycyrrhizine, stevia en suikeralcoholen. Alle zijn (zeer) vele malen zoeter dan suiker en leveren weinig calorieën. Ze worden in verschillende combinaties gebruikt in een grote hoeveelheid producten.
Eén van de vragen is of deze chemische preparaten wel goed verteerd worden en niet in schadelijke bijproducten afbreken. Dat kan kwalijke gevolgen voor de darmflora hebben.
Die vraag staat centraal in een nieuw onderzoek door een team onder leiding van Ángel Gil, hoogleraar biochemie aan de universiteit van Granada, Spanje.
De uitkomst: “Elke zoetstof die goedgekeurd is door de Europese Unie is veilig en de invloed op het microbioom is verwaarloosbaar zolang de dagelijkse inname onder de ADI (Aanvaardbare Dagelijkse Inname) blijft."
De Europese voedselveiligheid autoriteit EFSA test regelmatig veelgebruikte zoetstoffen, zoals aspartaam. Steevast is de conclusie dat indien de dagelijks toegestane hoeveelheid niet overschreden wordt er geen gevaar is. Wel is bekend dat sacharine en sucralose de darmflora en daarmee de glucosetolerantie beïnvloeden. Maar dat effect is zeer klein bij lage doses.
Gil eindigt op een inmiddels bekende slotnoot: we hebben te weinig gegevens want er is te weinig goed opgezet en grondig onderzoek gedaan naar de gevolgen van zoetstoffen voor het microbioom op de lange duur.
Dit artikel afdrukken
Eén van de vragen is of deze chemische preparaten wel goed verteerd worden en niet in schadelijke bijproducten afbreken. Dat kan kwalijke gevolgen voor de darmflora hebben.
Die vraag staat centraal in een nieuw onderzoek door een team onder leiding van Ángel Gil, hoogleraar biochemie aan de universiteit van Granada, Spanje.
De uitkomst: “Elke zoetstof die goedgekeurd is door de Europese Unie is veilig en de invloed op het microbioom is verwaarloosbaar zolang de dagelijkse inname onder de ADI (Aanvaardbare Dagelijkse Inname) blijft."
De Europese voedselveiligheid autoriteit EFSA test regelmatig veelgebruikte zoetstoffen, zoals aspartaam. Steevast is de conclusie dat indien de dagelijks toegestane hoeveelheid niet overschreden wordt er geen gevaar is. Wel is bekend dat sacharine en sucralose de darmflora en daarmee de glucosetolerantie beïnvloeden. Maar dat effect is zeer klein bij lage doses.
Gil eindigt op een inmiddels bekende slotnoot: we hebben te weinig gegevens want er is te weinig goed opgezet en grondig onderzoek gedaan naar de gevolgen van zoetstoffen voor het microbioom op de lange duur.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Eigen ervaring zegt mij genoeg. Vier ingrepen waren bij mij nodig om veelheid aan aanzetten tot nog niet kwaadaardige wildgroei te verwijderen. #4 Meeste was nog in opmerkelijk pril stadium, wat ik toeschrijf aan nog minimale inname van - vooral synthetische - hulpstoffen.
Oordeel "brandschoon" bij de hercontrole na vijf jaar bleek totaal niet te passen bij de extreme genetische gevoeligheid van mijn familie. Mijn directe familieleden waren inmiddels allemaal van de kankers bezweken. Na de nieuwe hercontrole binnen een jaar was het oordeel opnieuw "brandschoon" en de sommatie "wij willen u hier de eerste vijf jaar niet meer terugzien!"
Deze uitkomst heeft mij gesterkt in de overtuiging dat de genetische aanleg vooral de chemie betreft. Dat de meeste kankers en ook moderne ziekten en aandoeningen in de darmflora te herkennen zijn, is ook zo'n aanwijzing dat veel via de lijn van het voedsel ontstaat.
Aanvankelijk bleek vooral dat longen niet ingesmeerd moeten worden met - met name synthetische - chemie. Vrijwel zeker geldt dat ook voor de darmen en mogelijk ook de huid.
Veelzeggend is dat dokter Meinsma zich na tien jaar terugtrok uit de kankerbestrijding, nadat de hulpstoffen de absurde afzonderlijke goedkeuring hadden gekregen van een ruime Kamermeerderheid na de behandeling van de Volksgezondheidsnota 1966. Een mantra in het parlement waren de goedkeuring van de hulpstoffen en dat ze onmisbaar zouden zijn voor de voedselvoorziening. Saillant detail is dat gelijktijdig de ombouw plaatsvond van de kolenwinning door de Staatsmijnen tot de huidige chemiegigant DSM. En nu een Europees marktleider in synthetische hulpstoffen.
#3: maar hoe verschilt dat van stoffen die in onze voeding worden gecombineerd die geen E-nummer hebben ? Neem bijv het bakken van aardappel in olie waardoor je de beroemde acrylamides krijgt. Of interacties tussen voeding en medicatie of recreatieve drugs.
We hebben tegenwoordig een veel meer divers eetpatroon dan een paar generaties geleden, met o.a. raar tropisch fruit, allerlei soorten olie, stevia blaadjes, en vele soorten kruiden en specerijen. Ook worden natuurlijke producten uit elkaar getrokken in losse bestanddelen, en dan weer gecombineerd in nieuwe vorm. Daar zijn ook oneindig veel interacties mogelijk, en die worden ook niet vooraf uitgezocht.
Inderdaad, het kan gevaarlijke situaties opleveren. Maar wat is de oplossing ?
Ik denk zelf dat je risico niet kunt vermijden. Dus voor de toelating laat je zoveel mogelijk testen doen (bepaling ADI), en na de toelating blijf je scherp op interacties, en doe je eventueel hernieuwde tests als je problemen constateert.
Het is een Russische roulette: het is onbestaanbaar om de effecten van stapelingen en interacties te kennen! Op zich levensgevaarlijk, #Olivier van der Wal #2
Meest illustrerend is de interactie tussen de conserveermiddelen in meest gebruikte bak- en braadmiddelen met die in voorbewerkte vlees- en visproducten, die extra nadelige effecten kan hebben. Zie: E201 NATRIUMSORBAAT Veelgebruikt chemisch conserveermiddel dat mogelijk een interactie aangaat met nitraten en geboorteafwijkingen veroorzaakt.
Op duidende beschrijvingen van wetenschappers volgt geen enkele reactie of vervolg!
#1: Zolang de ADI op juiste manier is vastgesteld lijkt het me niet juist om te spreken over "fundamentele fout".
Hoe zou je het anders willen doen ?
Fundamentele fout in systeem van E-nummer is juist per toevoeging per dag als de ADI (Aanvaardbare Dagelijkse Inname), terwijl de gemiddelde consument inmiddels dagelijks minstens een scala van 10 tot 20 E-nummers zal nuttigen.
Sinds het alarm van dokter Meinsma met zijn "Roken is levensgevaarlijk GEWORDEN!" na vaststellen van de toen schrikbarende stijging tot 9.200 kankergevallen in 1958 steeg dat aantal in 2018 tot zo'n 116.000. In aantal het twaalfvoudige en naar inwoners ruim het achtvoudige.
Geen expert durft het almachtige verdienmodel van de E-nummers te duiden laat staan echt ter discussie te stellen.