1 min
Ovenfrites, ovenkroketten en ja, nu zelfs oven-oliebollen! Of, zoals Koopmans ze noemt: oviebollen. Ik testte ze op oudjaarsdag.
In het verrassingspakket dat onze accountant traditiegetrouw persoonlijk samenstelt, zaten dit jaar alle benodigdheden om oliebollen-in-de-oven te bakken. Een muffinblik, Koopmans-mix, krenten, rozijnen, flesje olie en poedersuiker. De doos ging - met een lichte zucht - mee naar Frankrijk waar we oud en nieuw zouden vieren en we onze Franse vrienden zouden laten proeven van onze traditie in een nieuwe uitvoering.
Zucht? Ja, want ik ben niet zo van de oliebollen en al helemaal niet van het frituren.
We brachten de jaarwisseling door met Franse vrienden. Toch wel leuk om dan de typisch Nederlandse oudejaarslekkernij te presenteren. Dus waagde ik me aan het oviebollen-avontuur. Het maken bleek een fluitje van een cent. Koopmans stopt in het doosje de benodigde gist en een bakmix. Even mixen, rozijnen en krenten erbij, half uur laten rijzen, in een muffinblik doen, theelepeltje olie per 'bol' erover druppen en hup, de oven in schuiven. Et voiĺà, 12 fraaie oviebollen waren het resultaat.
De consistentie was goed, de korst redelijk knapperig, de vulling lekker 'sappig'. Ze smaakten prima, naar ... een uitstekende oliebol. Bijkomende voordelen: geen spoortje frituurwalm in huis, en beduidend minder vet. Per 100 gram bereide oviebol zit er 4,1 gram vet in.
Is die 4,1 gram vet veel of weinig? Een onderzoekje dat zomaar in de mailbox plofte, gaf het antwoord. Data-onderzoeker Ward Weistra zocht grondig uit welke oliebollen het best in de smaak vallen bij Nederlanders. Hij gebruikte daarvoor de data van de 4 laatste AD-oliebollentest die vorig jaar - na een boel gedoe - zijn dernière beleefde. Weistra komt tot een eenduidige conclusie: "Verrassend genoeg bleek dat de vettere oliebol steevast bovenaan de lijst eindigde. Blijkbaar wil de consument dat de oliebol zijn naam eer aandoet en pas in het nieuwe jaar gezonder aan doen."
Weistra maakte een histogram van het vetpercentage in de AD-oliebollen (de grafische weergave van de frequentieverdeling):
Dat laat zien dat de vettere oliebollen beter scoren (meer naar rechts in de grafiek voorkomen). Sowieso bevatten de traditionele oliebollen tussen de 3% en 18% vet, en ligt het gemiddelde tussen de 10-13%. De 4,1% van de oviebol bevindt zich dus daadwerkelijk aan de magerste kant. Deed het afbreuk aan de 'echte oliebol-ervaring'? Niet bij ons; we vonden ze zelfs lekker en waren aangenaam verrast. Ze zijn allemaal opgegaan, zonder enig schuldgevoel. Ik nomineer de Koopmans Oviebol dan ook graag alvast als de beste oliebol voor volgende jaarwisseling.
Zucht? Ja, want ik ben niet zo van de oliebollen en al helemaal niet van het frituren.
We brachten de jaarwisseling door met Franse vrienden. Toch wel leuk om dan de typisch Nederlandse oudejaarslekkernij te presenteren. Dus waagde ik me aan het oviebollen-avontuur. Het maken bleek een fluitje van een cent. Koopmans stopt in het doosje de benodigde gist en een bakmix. Even mixen, rozijnen en krenten erbij, half uur laten rijzen, in een muffinblik doen, theelepeltje olie per 'bol' erover druppen en hup, de oven in schuiven. Et voiĺà, 12 fraaie oviebollen waren het resultaat.
De consistentie was goed, de korst redelijk knapperig, de vulling lekker 'sappig'. Ze smaakten prima, naar ... een uitstekende oliebol. Bijkomende voordelen: geen spoortje frituurwalm in huis, en beduidend minder vet. Per 100 gram bereide oviebol zit er 4,1 gram vet in.
Is die 4,1 gram vet veel of weinig? Een onderzoekje dat zomaar in de mailbox plofte, gaf het antwoord. Data-onderzoeker Ward Weistra zocht grondig uit welke oliebollen het best in de smaak vallen bij Nederlanders. Hij gebruikte daarvoor de data van de 4 laatste AD-oliebollentest die vorig jaar - na een boel gedoe - zijn dernière beleefde. Weistra komt tot een eenduidige conclusie: "Verrassend genoeg bleek dat de vettere oliebol steevast bovenaan de lijst eindigde. Blijkbaar wil de consument dat de oliebol zijn naam eer aandoet en pas in het nieuwe jaar gezonder aan doen."
Weistra maakte een histogram van het vetpercentage in de AD-oliebollen (de grafische weergave van de frequentieverdeling):
Dat laat zien dat de vettere oliebollen beter scoren (meer naar rechts in de grafiek voorkomen). Sowieso bevatten de traditionele oliebollen tussen de 3% en 18% vet, en ligt het gemiddelde tussen de 10-13%. De 4,1% van de oviebol bevindt zich dus daadwerkelijk aan de magerste kant. Deed het afbreuk aan de 'echte oliebol-ervaring'? Niet bij ons; we vonden ze zelfs lekker en waren aangenaam verrast. Ze zijn allemaal opgegaan, zonder enig schuldgevoel. Ik nomineer de Koopmans Oviebol dan ook graag alvast als de beste oliebol voor volgende jaarwisseling.
Fotocredits: 'Oviebollen, het resultaat', FL Media, en 'Histogram fat%', Ward Weistra
Dit artikel afdrukken
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Koude vetbollen ? Bah..
In een magnetron ? Was da ? Komt er niet in.
Nee, koude vetbollen kopen we alleen voor de koolmezen, die hier jaarlijks hun nestkasjes bevolken.
Als we ze eten, wat sporadisch gebeurt, dan maken we ze zelf.
Herinner me nog heel lang geleden dat mijn moeder boos riep "Deur achter je dicht !", want in de keuken stond een emmer met een theedoek er op, vol rijzend beslag, dat door een koude windvlaag inzonk..
Ze bakte een schaal voor, die ze warm serveerde. Met gewone suiker waar we de 'reuzels' in doopten en hete koffie.
Ze werden/worden hier nog wel 'smoutebollen' of 'reuzels' genoemd en gebakken in hete reuzel.
Reuzel en smout zijn synoniemen.
(In die lang vervlogen tijd stond er op de Grote Markt in Brugge een oud frietkot op wagenwielen, waar ze de lekkerste frieten (buiten die we zelf maken...) ooit verkochten: gebakken in paardenvet.
Heel bijzonder van smaak. )
#4 Klopt, het triggerde mij ook een wat vreemd woord in relatie tot olie..
Ik ben nooit een fan geweest van oliebollen en at vroeger meestal alleen van die door mijn moeder gemaakte appelflappen (gepaneerde en gefrituurde appelschijven).
Voor mijn echtgenoot koop ik nu alleen de oliebollen (met krenten en rozijnen) waar de muziekvereniging mee langs de deuren gaat, die ze de laatste jaren regelen via de warme bakker (in plaats van dat ze die zelf nog maken).
Olie/Oviebol is naar mijn smaak net zoiets als een plak droog brood. Wat gewelde rozijnen en/of krenten er door. Of gember, ananas, blauwe bessen. Geeft wat zest.
Los van de culinaire kwaliteiten, wat een vieze naam.
#2, Cécile, dat kan wel wezen, maar ik ga het toch heus niet nog een keer proberen, geef mij maar het echte spul ;-)