“Met name bij dierenwelzijn is het moeilijk om tot overeenstemming te komen omdat er sprake is van verschillende wereldbeelden met andere waardepatronen. Diegenen die beleid maken behoren vaak tot de 20% van de bevolking die zich als verantwoordelijk burger willen gedragen, maar het is belangrijk om ook te luisteren naar de mensen buiten je eigen bubble”, benadrukte Frits Spangenberg, oprichter van marktonderzoeksbureau Motivaction. “Om die andere 80% mee te krijgen, zul je andere verleidingstechnieken moeten gebruiken” volgens Spangenberg.
Dierendialoog
“Wij zijn bezig met een dierendialoog en zoeken in de dialoog naar de moraal die er onder zit. We werken dan met allerlei mensen. Mensen die deskundig zijn, maar ook met leken. Laten de mensen dromen en we toetsen daarna wat realistisch is en welke kritiek daarop gegeven wordt”, vertellen Franck Meijboom en Maite van Gerwen van Censas. Met hun bureau, verbonden aan de veterinaire faculteit van de Universiteit van Utrecht, willen ze de moeilijk verlopende discussies over dierenwelzijn begeleiden.
“Wetgeving op het terrein van dierenwelzijn loopt altijd achter. Op filmpjes zien burgers dingen die ze onverantwoord vinden, maar het kunnen situaties zijn die toch binnen wettelijke kaders plaatsvinden. Dan kunnen we als NVWA niet optreden”, merkt René Lesuis van de NVWA op. Afgelopen vrijdag presenteerde Animal Rights zo'n geval in de vorm van opnames uit 2 Nederlandse varkensstallen en de reacties die daar - ook op Foodlog - op volgden.
Animal Rights gaat bij haar stellingname duidelijk verder dan Wakker Dier en de Dierenbescherming: “Geen enkel instrumenteel gebruik van dieren is te rechtvaardigen. Wij buiten beesten uit” is het heldere antwoord van Erwin Vermeulen. Marijke de Jong van de Dierenbescherming verdedigt de strategie van haar organisatie omdat die erop gericht is om ook mensen buiten hun eigen ‘bubble’ mee te nemen: “Ook wij vinden de wetgeving volstrekt onvoldoende. Dus we proberen naast betere wetgeving ook via de markt (het sterrensysteem, toevoeging JdJ) dierenwelzijn te bevorderen. We willen ook realistisch zijn en barrières aanpakken. Anders dan supermarkten, die vinden dat zij wel genoeg doen”.
Het is duidelijk dat wereldbeelden over dierenwelzijn, zowel in Nederland, als in Europa sterk verschillend zijn. Dat betekent dat de kloof bij dierenwelzijn tussen wetgeving en opvattingen van veel bevolkingsgroepen komende jaren nog tot veel discussie zal leiden. Via de markt realiseren van dierenwelzijn zal niet eenvoudig zijn omdat de Nederlandse veehouderij vooral afhankelijk is van export en buitenlandse consumenten nog minder snel dan Nederlandse geneigd zijn om voor welzijn te betalen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik weet ook voor 100% zeker dat ik over 50 jaar geen vlees meer eet.
#1 Edwin.Idem dito hier. Dan ben ik (circulair) opgegeten....
Ondanks de moraal..... is wat me verder opvalt, dat velen het eigen straatje schoonvegen, zoals daar bijvoorbeeld het aanstaande nertsenverbod was. Het eigen Nederlandse straatje is schoon geveegd, zonder dat het de zich moreel hoog-verheven-voelenden zelf een cent kost. Prima. Maar als de ellende voor nertsen die nog steeds elders gehouden worden groter is, dan kan dat het geweten toch niet helemaal sussen. Dan is het een vorm van goedkope greenwashing van het eigen geweten, maar wellicht zondiger, omdat de totale ellende groter is. Zeg het maar....
Hoe dieren met elkaar omgaan is fase 1 rond dierwelzijn. Fase 2 is hoe mensen met dieren omgaan. We blijven voortdurend steken in fase 2 en gemakshalve slaan we fase 1 maar over. De doorsnee consumenten, burgers en kiezers hebben geen flauw idee hoe dieren met elkaar omgaan of kunnen omgaan. Dieren onder mekaar kunnen elkaar behoorlijke jennen, verwonden of zelfs doodmaken. Animal Rights heeft makkelijk praten door fase 1 in dierwelzijn over te slaan. Met een undercover filmpje mag Animal Rights het publiek wel eens laten zien hoe een zeug één van haar eigen biggen opvreet. Praten we dan wel verder.
Eerst maar eens gezamenlijk het feit onder ogen zien dat we met de huidige bevolkingsaantallen dieren(mest) niet kunnen missen in onze voedselketen. Animal Rights gelooft kennelijk in het waanidee van de herbivore transitie; het gaat erin als koek bij de onwetende dierenvrienden. Maar dan gaan we mettertijd mekaar nog de koppen inslaan om aan eten te komen, voorzie ik.
Dat gezegd hebbend ben ik een grote voorstander van het aanzienlijk verbeteren van onze houderijsystemen. Kost een cent, maar dan heb je wat.