De kwaliteit van drink- en grondwater staat in toenemende mate onder druk door de hoeveelheid medicijnen die mens - en dier - uitplassen of gewoon door de wc spoelen. Dat blijkt onvoorziene gevolgen te hebben voor het waterleven.
De kwaliteit van het Nederlandse drinkwater is van absolute topklasse, dat is internationaal erkend en al decennia geen nieuws.
Via het riool in het drinkwater
Een toenemende zorg voor de waterbedrijven is de hoeveelheid medicijnen die via het riool in het grondwater en in het drinkwater terecht komt. Onderzoeker Charlotte Bekker van het UMC Utrecht deed voor haar dissertatie navraag bij 41 apotheken in Nederland. Haar conclusie: er wordt in Nederland per jaar voor €40 miljoen medicijnen weggegooid. Lang niet al die medicijnen worden teruggebracht naar de apotheek, patiënten gooien ze ook zelf weg of spoelen ze door de wc. Naast de medicijnresten die na passage door het menselijk lichaam in het riool terecht komen, is die medicijnverspilling een extra bron van milieuschade.
Het Rijks Instituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) heeft vorige maand de informatie over resten van geneesmiddelen op zijn website geupdate. Resten van medicijnen worden ook nog eens door rivieren vanuit het buitenland aangevoerd. De restanten van veterinaire geneesmiddelen komen via het (gras)land in het grondwater. Het RIVM voorziet een toename van medicijnresten in het rioolwater door de "vergrijzing en medicalisering van de samenleving."
Het uitfilteren van medicijnresten is een hoogst technische aangelegenheid. Het RIVM vat het aldus samen voor de goede verstaander: “Goede resultaten zijn bereikt met geavanceerde oxidatietechnieken (bijvoorbeeld UV ultraviolet /ozon, UV/H2O2), adsorptie aan poederkool of een korrelreactor, het nieuw ontwikkelde 1-STEP-filter, nanofiltratie en reverse osmosis (membraanfiltratie).” De NRC beschreef vrijdag de proefopstelling bij het rioolwaterzuiveringscomplex in het Brabantse Aarle-Rixtel. Daar onderzoekt het waterschap die twee eerstgenoemde technologieën om het water van medicijnresten te ontdoen. Het doel is om 80% van de medicijnresten uit het water te verwijderen.
Dat kost geld, en gelukkig is dat er ook. Het kabinet heeft in het regeerakkoord €175 miljoen toegezegd voor 'Natuur en waterkwaliteit'. De eerste 50 miljoen zou al dit jaar worden besteed, schrijft de NRC, maar dat is niet gelukt. Voor de pilot in Aarle-Rixtel is €400.000 beschikbaar gesteld, en daarmee komen de uitgaven dit jaar op circa €6 miljoen. In verhouding tot de 140.000 kilo aan medicijnresten in het water dat de 341 rioolwaterzuiveringsinstallaties van Nederland passeert, een schijntje.
Afwijkingen in het waterleven
Om te verhoeden dat er milieuschade ontstaat, is het beter aan de voorkant te voorkomen dat de medicijnen door de plee gaan. Medicijnresten hebben namelijk onbekende effecten. Eerder schreef Foodlog over de kwalijke uitwerking van hormonen in het water op de vruchtbaarheid van vissen, dat een wereldwijd probleem begint te worden. Het RIVM noemt weefselschade bij vissen (door geringe concentraties pijnstillers) en gedragsverandering bij watervlooien (door restanten van antipsychotica), maar benadrukt dat de concentraties zo klein zijn dat er geen schade optreedt voor de volksgezondheid. Vorige maand verscheen in Nature Communications een artikel waarin Australische onderzoekers vaststelden dat farmaceutische stoffen in het water via waterinsecten ook hoger in de voedselketen belanden. Forellen zouden op die manier dagelijks de helft van een humane dosis aan antidepressiva kunnen binnenkrijgen. Maar de gevolgen van deze chronische blootstelling zijn - voor vissen - vooralsnog onbekend.
‘Breng mij terug’
Misschien moeten we dus maar beginnen met een hele simpele oplossing dicht bij huis: een sticker die de medicijngebruiker aanspoort tot het retourneren van ongebruikte medicijnen. De Vereniging Innovatieve Geneesmiddelen vindt de ‘Breng mij terug’-sticker op pillendoosjes alvast een goed idee.
Dit artikel afdrukken
Via het riool in het drinkwater
Een toenemende zorg voor de waterbedrijven is de hoeveelheid medicijnen die via het riool in het grondwater en in het drinkwater terecht komt. Onderzoeker Charlotte Bekker van het UMC Utrecht deed voor haar dissertatie navraag bij 41 apotheken in Nederland. Haar conclusie: er wordt in Nederland per jaar voor €40 miljoen medicijnen weggegooid. Lang niet al die medicijnen worden teruggebracht naar de apotheek, patiënten gooien ze ook zelf weg of spoelen ze door de wc. Naast de medicijnresten die na passage door het menselijk lichaam in het riool terecht komen, is die medicijnverspilling een extra bron van milieuschade.
Het Rijks Instituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) heeft vorige maand de informatie over resten van geneesmiddelen op zijn website geupdate. Resten van medicijnen worden ook nog eens door rivieren vanuit het buitenland aangevoerd. De restanten van veterinaire geneesmiddelen komen via het (gras)land in het grondwater. Het RIVM voorziet een toename van medicijnresten in het rioolwater door de "vergrijzing en medicalisering van de samenleving."
Het uitfilteren van medicijnresten is een hoogst technische aangelegenheid. Het RIVM vat het aldus samen voor de goede verstaander: “Goede resultaten zijn bereikt met geavanceerde oxidatietechnieken (bijvoorbeeld UV ultraviolet /ozon, UV/H2O2), adsorptie aan poederkool of een korrelreactor, het nieuw ontwikkelde 1-STEP-filter, nanofiltratie en reverse osmosis (membraanfiltratie).” De NRC beschreef vrijdag de proefopstelling bij het rioolwaterzuiveringscomplex in het Brabantse Aarle-Rixtel. Daar onderzoekt het waterschap die twee eerstgenoemde technologieën om het water van medicijnresten te ontdoen. Het doel is om 80% van de medicijnresten uit het water te verwijderen.
Dat kost geld, en gelukkig is dat er ook. Het kabinet heeft in het regeerakkoord €175 miljoen toegezegd voor 'Natuur en waterkwaliteit'. De eerste 50 miljoen zou al dit jaar worden besteed, schrijft de NRC, maar dat is niet gelukt. Voor de pilot in Aarle-Rixtel is €400.000 beschikbaar gesteld, en daarmee komen de uitgaven dit jaar op circa €6 miljoen. In verhouding tot de 140.000 kilo aan medicijnresten in het water dat de 341 rioolwaterzuiveringsinstallaties van Nederland passeert, een schijntje.
Afwijkingen in het waterleven
Om te verhoeden dat er milieuschade ontstaat, is het beter aan de voorkant te voorkomen dat de medicijnen door de plee gaan. Medicijnresten hebben namelijk onbekende effecten. Eerder schreef Foodlog over de kwalijke uitwerking van hormonen in het water op de vruchtbaarheid van vissen, dat een wereldwijd probleem begint te worden. Het RIVM noemt weefselschade bij vissen (door geringe concentraties pijnstillers) en gedragsverandering bij watervlooien (door restanten van antipsychotica), maar benadrukt dat de concentraties zo klein zijn dat er geen schade optreedt voor de volksgezondheid. Vorige maand verscheen in Nature Communications een artikel waarin Australische onderzoekers vaststelden dat farmaceutische stoffen in het water via waterinsecten ook hoger in de voedselketen belanden. Forellen zouden op die manier dagelijks de helft van een humane dosis aan antidepressiva kunnen binnenkrijgen. Maar de gevolgen van deze chronische blootstelling zijn - voor vissen - vooralsnog onbekend.
‘Breng mij terug’
Misschien moeten we dus maar beginnen met een hele simpele oplossing dicht bij huis: een sticker die de medicijngebruiker aanspoort tot het retourneren van ongebruikte medicijnen. De Vereniging Innovatieve Geneesmiddelen vindt de ‘Breng mij terug’-sticker op pillendoosjes alvast een goed idee.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Zo eenvoudig is het niet, ik ken niemand die pillen in de WC wegspoelt.
Wel ken ik hééél veel familieleden en anderen die medicijnen gebruiken en gewoon in de WC plassen, terwijl het bekend is dat het lichaam veel restanten van medicijnen via de urine uitscheidt. In ieder geval hormonen. Maar ook het vee en huisdieren plassen er buiten lustig op los ook als zij medicijnen gebruiken.
Ronduit opvallend is toch dat op de website van RIVM staat dat bij de registratie van een humaan geneesmiddel de eventuele milieu-effecten niet meegenomen mogen worden in de beoordeling....
Joep ga door, dus????
Arnold #13, bedoel je niet meer plassen?
Drinkwaterwingebieden ver gescheiden houden van rioolwaterzuiveringen. In ieder geval veel minder of kleinere hoeveelheden medicijnen voorschrijven en snel weer afbouwen in plaats van stilzwijgend door blijven slikken. Waarschuwing op verpakking: "nooit in het toilet werpen". Net als batterijen een veilige afvalbak bij de supermarkten. Overigens weet ik niet in welke mate naast medicijnen en pesticiden in het drinkwater endocrineverstoorders als bisphenol A, PFOA, PFOS, phenoxyethanol, alkylphenols en phtalates ons bereiken.
Wat medicijnen betreft heb zelf ervaren wat mij bij een gebroken rib werd voorgeschreven. Bij thuiskomst zag ik pas wat het was, sterke pijnstillers, hoestremmers en maagbeschermers. Had in rust geen pijn en heb ze dezelfde dag nog bij de apotheek teruggebracht, net op tijd voor mijn eigen risico. Zo gemakkelijk worden teveel medicijnen voorgeschreven tijdens een consult van een paar minuten.
Joep ik bedoelde eigenlijk, Wat kan inhoudelijke gezonde voeding betekenen in het fenomeen ziek en zeer.
Als we gezonder worden neemt de medicatie verstrekking (inname) ook af.
Weet je ik heb een wetenschappelijk rapport dat stelt na veel tekst, " 85% ons overkomt aan ziek en zeer voedsel gerelateerd is. Zij stellen de onbalans van de voedingstoffen in ons voedsel zijn de oorzaak dat onze organen niet optimaal functioneren en de kwalen te weeg brengen".
De problemen worden veroorzaakt door de wijze waarop de sector met de ecologie omgaat en onze kennis partijen zien hetgeen we constateren als oorzaak en acteren daarop (business).
Maar hetgeen we constateren aan ziek en zeer is niet de oorzaak maar een gevolg en de oplossing ligt op een heel ander vlak. Of ben ik te cryptisch.