'Rendement'
“Eerst geboortebeperking, dan vaccineren, dan honger bestrijden, dan de rest”, zegt VVD-er Wybren van Haga in De Telegraaf. Het is een kwestie van rendement, zegt de uitgesproken ondernemer. Voor elke dollar die je uitgeeft aan het toegankelijk maken van anticonceptie krijg je $120 terug, zo becijferde denktank Copenhagen Consensus. Voor programma’s die zorgen dat vrouwen langer naar school kunnen, is dat maar $5.
Onderzoeksjournalist Linda Polman vindt de €10 miljoen-maatregel van de VVD en D66 ronduit 'kiezersbedrog'. “Ons geld gaat naar landen waarvan wij denken dat ze migranten kunnen tegenhouden – in dit geval dus door middel van geboortebeperking”, aldus Polman. “Maar geboortebeperking is een fantasie.” Volgens Polman zullen er complete staatsbestellen vernieuwd moeten, waardoor bijvoorbeeld mensen op een oudedagsvoorziening kunnen terugvallen in plaats van op hun kinderen. Dat zijn langdurige, culturele veranderingen waarbij de Nederlandse €10 miljoen geen enkele zode aan de dijk zet.
"Onderwijs en gezondheidszorg gaan niet ten koste van anticonceptie," reageert D66-Kamerlid Achraf Bouali vandaag in het AD. En ook minister Sigrid Kaag van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking veroordeelde de opstelling van Haga. "Mensenlevens mogen nooit in termen van rendement beschreven worden," zei ze in het NPO1-programma Spraakmakers.
Niet minder kinderen, maar meer welvaart
De beroemde Zweedse statisticus Hans Rosling legde het begin deze eeuw al uit. Als we onze welvaart beter verspreiden, stabiliseert het aantal mensen op aarde. De bevolkingsgroei in Afrika neemt pas af als ook daar overal voldoende welvaart is ontstaan en mensen afzien van extra kinderen; het is een demografische wet dat welvaartsgroei automatisch minder geboortes met zich meebrengt. Volgens Rosling remt ook betere zorg - en daardoor lagere kindersterfte - de drang naar het krijgen van kinderen als werkkracht en oudedagsvoorziening.
Het is daarom de vraag hoe effectief extra subsidie voor anticonceptie is. Volgens demografen is niet geboortebeperking in arme gebieden het probleem, maar is het de uitdaging daar welvaart te laten ontstaan. Arme mensen blijven kinderen maken zolang ze geen andere mogelijkheden hebben om zich goedkope arbeidskrachten te verschaffen en hun oudedag veilig te stellen.
Prima artikel in de @volkskrant van @RobVreeken over het belang van toegang tot anticonceptie in Afrika. Namens de VVD heb ik een amendement ingediend om hier €10 miljoen extra aan te besteden. Goed dat het onderwerp nu weer besproken wordt! @UNFPA @RutgersNL @VVD pic.twitter.com/mXB0U8jQ8M
— Wybren van Haga (@WybrenvanHaga) November 29, 2018
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Helder artikel. Dit is min of meer common sense onder deskundigen, maar toch iets te simpel. Zie het succesverhaal over Bangla Desh in het artikel in de Groene.
Het kan allemaal zonder dwang, dat is het mooie.
Debatvervuilers als Van Haga kunnen we maar beter negeren.
In de serie De Voedselzaak besteedt De Volkskrant, in reactie op het voorstel van VVD-er Haga, aandacht aan de groei van de wereldbevolking en de mogelijke manieren om daar invloed op uit te oefenen.
De conclusie: De beste anticonceptiemiddelen, leert de geschiedenis, zijn goede gezondheidszorg, voedselzekerheid, onderwijs, gelijkheid van mannen en vrouwen en economische voorspoed. Wie zich zorgen maakt over de bevolkingsgroei in Afrika, zou zich vooral daar druk over moeten maken.
Jan Peter, om iets te noemen: het in #67 gelinkte artikel uit de Groene vertelt het succesverhaal van Bangladesh:
- opleiding en aanstelling van vrouwelijke gezondheidswerkers die elk gezin bezoeken om voor te lichten over family planning en om anti-conceptiemiddelen achter te laten. Die middelen worden nu massaal gebruikt.
- meer vaccinatie en anti-diarree programma's om de kindersterfte teug te dringen en zo de prikkel om voor de zekerheid meer kinderen te krijgen voor de oudedagsvoorziening weg te nemen.
- lagere drempels voor meisjes om naar school te gaan.
Van 1975 tot 2017 daalde het aantal kinderen per vrouw van 6,3 naar 2,1; het cijfer dat vaak wordt genoemd als reproductiecijfer voor een stabiele bevolkingsomvang.
En passant is hiermee bovendien nog een vooroordeel ontkracht: dat de islam geen geboortebeperking zou toestaan. Ook Iran heeft dat aangetoond.
Als je je realiseert hoeveel jeugd er al is en hoeveel jeugd er nog bij gaat komen....maar goed laten we ook wat voor de volwassenen doen. Doen dus. Wat kunnen wij concreet doen? Waar hebben we zin in om te doen? Ik spreek je later weer :-)
Dat moet absoluut, Jan Peter, maar er moet nog veel meer gebeuren. Want als je je alleen op de jeugd richt, gaat het lang duren en doe je intussen niets voor de volwassenen.
Er is niet 1 magic bullet, maar er zijn veel bullets tegelijk nodig.