Onder de shockerende kop gaat het inmiddels gebruikelijke verhaal van de circulaire biobased economy schuil.
Lezenswaardig zijn echter de aandacht die Fresco heeft voor de tech-aversie onder jongere generaties en haar pleidooi voor een clearing house voor meningen en feiten dat net als het IPCC - het Klimaatpanel van de Verenigde Naties - de autoriteit op het gebied van wetenschap over voeding en voedselproductie moet worden.
Helaas vergat Vrij Nederland te vragen naar een haalbaarheidsanalyse rond de nieuwe biologische wereld die in het verschiet ligt.
Mogelijk leidt de nieuwe biobased economy en de versnelling van innovaties tot een nog verdergaande exploitatie van het aardoppervlak en natuurlijke leven dan de bestaande economie.
Kan de resterende natuur die versnelling en groei van het (her)gebruik van plantaardige grondstoffen aan? In het interview herhaalt Fresco haar pleidooi voor wat zij ziet als de beperkende factor voor de biobased economy: het versnellen van de fotosynthese door verderstrekkende optimalisatie van gewassen voor menselijke doeleinden. Dat moet resulteren in meer (her)bruikbare biomassa.
Fresco lijkt te denken aan het enzym Rubisco dat voor een optimalisatie van groei zorgt. De volgende vraag die zich echter stelt is of de benodigde nutriënten die biomassa laten groeien, in voldoende beschikbare mate beschikbaar kunnen worden gemaakt voor de zich snel ontwikkelende vraag als de welvaart en het aantal mensen dat daarin meedeelt verder stijgt.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Je mag het vast niet zeggen, maar ik ben van mening dat er te veel mensen zijn. Het mag (moet) wel wat minder.
Fresco is een slimme vrouw. Maar volgens mij heeft ze al een tijdje in de gaten gekregen dat al het voorgaande van plankgas een doodlopende weg is en dat ze eigenlijk wanhopig een Tom Poes verzin een List-uitspraak probeert. Eigenlijk zijn het achterhoedegevechten van een verloren strijd.
Rijkelt #1, duim wat mij betreft. Ik denk dat het taboe langzaam wegebt. Het besef groeit dat ons aantal een belangrijke variabele is om de aarde bewoonbaar en mooi te houden. Maar vooral ook: minder risicovol te maken. Vergaande exploitatie van natuurlijke processen, zal - ik kan het me in ieder geval niet anders voorstelen - steeds nieuwe verrassingen van autonome ontwikkelingen met zich meebrengen.
Of de reductie van het aantal mensen in Wageningen al wordt gehanteerd als variabele is me onduidelijk. Misschien durft Fresco het nog niet hardop te zeggen.
Ik kan het niet laten: die heel belangrijke keuze (minder mensen) leidt tot andere waarheden in dat heel wijze instituut dat naast het IPCC moet komen te staan. Wie andere maatschappelijke keuzen maakt, kiest immers andere toepassingen. Daar mag de discussie ook wel eens wat vaker over gaan. Wetenschap en politiek zijn niet los te zien, al blijft het vallen van stenen natuurlijk iets waar politiek niets over te zeggen heeft.
Onze belangrijkste uitdaging, waar we tot op heden geen antwoord op hebben weten te formuleren, luidt: hoe laat je mensen zelf kiezen voor een leven zonder nageslacht?
'Hoe laat je mensen zelf kiezen voor een leven zonder nageslacht?' Het zou al helpen als nageslacht niet noodzakelijk meer is als oudedagsvoorziening. Dus: goede sociale voorzieningen en onderwijs voor meisjes/vrouwen, zodat ze beter in staat zijn eigen keuzes te maken.
Carolien, dat is een bekend statement en oerend waar. Niek Koning kan er alles over vertellen (en doet dat ook in het linkje).
Dat leidt meteen tot twee punten:
- daar is een andere politieke economie voor nodig (zegt Niek; dat heeft meteen implicaties voor het waarheidspanel omdat de inzet van technologie een vorm van kiezen is)
- is het voldoende gegeven de wereld zoals we die willen? (ook daar speelt meteen weer die politieke vraag: wat willen en weten we wel wat we kunnen willen, cq. wat de implicaties van keuzen zijn?)
Het moge duidelijk zijn: ik zie een groot aantal politieke vragen die veel te gemakkelijk weg worden gepoetst.