Dat zegt de 86-jarige oud-hoogleraar geologie en petrologie Olaf Schuiling uit de Bilt in het AD. Hij dingt mee in een prijsvraag die is uitgeschreven door de Britse luchtvaartmiljardair en duurzaamheidsgoeroe Richard Branson.
Al vele jaren denkt Schuiling een simpele oplossing te hebben: strooi het mineraal olivijn uit over akkers. Schuiling: "Ik heb het voordeel dat ik in mijn vak de hele tijd kijk: hoe gaat het eraan toe in de natuur? Het is duidelijk dat een hoop CO2 door verwering van gesteentes is weggenomen.’’
Schuiling ziet zijn bewijs in de uitbarstingen van vulkanen die jaarlijks 300 miljoen ton CO2 buiten de natuurlijke cyclus van planten en dieren in de atmosfeer blazen. "Als dat jaar op jaar in de atmosfeer was gebleven, zou er nu geen leven meer zijn. De aarde maakt dit onschadelijk door het mineraal olivijn. Zoals bij iedere verwering, haalt olivijn water en CO2 uit de lucht. Wat er uitkomt is een watersoort waar opgelost koolstofdioxide in zit. Dat komt via de rivieren in de zee. Daar slaat het neer als kalksteen. In bijvoorbeeld de Dolomieten of de kliffen van Dover zie je hoe de natuur CO2 veilig en duurzaam opbergt.’’
Schuiling hoopt met zijn deelname aan de prijsvraag $25 miljoen te winnen. Wat gaat hij daarmee doen? Schuiling: "Met een paar verstandige mensen de koppen bij elkaar steken: wat gaan we doen om het CO2-probleem te verminderen? Daarna moet er genoeg geld over zijn om af en toe een goede fles wijn te kopen.’’
AD - 86-jarige Biltenaar heeft oplossing voor het CO2-probleem en doet mee aan miljoenenprijsvraag
Al vele jaren denkt Schuiling een simpele oplossing te hebben: strooi het mineraal olivijn uit over akkers. Schuiling: "Ik heb het voordeel dat ik in mijn vak de hele tijd kijk: hoe gaat het eraan toe in de natuur? Het is duidelijk dat een hoop CO2 door verwering van gesteentes is weggenomen.’’
Schuiling ziet zijn bewijs in de uitbarstingen van vulkanen die jaarlijks 300 miljoen ton CO2 buiten de natuurlijke cyclus van planten en dieren in de atmosfeer blazen. "Als dat jaar op jaar in de atmosfeer was gebleven, zou er nu geen leven meer zijn. De aarde maakt dit onschadelijk door het mineraal olivijn. Zoals bij iedere verwering, haalt olivijn water en CO2 uit de lucht. Wat er uitkomt is een watersoort waar opgelost koolstofdioxide in zit. Dat komt via de rivieren in de zee. Daar slaat het neer als kalksteen. In bijvoorbeeld de Dolomieten of de kliffen van Dover zie je hoe de natuur CO2 veilig en duurzaam opbergt.’’
Schuiling hoopt met zijn deelname aan de prijsvraag $25 miljoen te winnen. Wat gaat hij daarmee doen? Schuiling: "Met een paar verstandige mensen de koppen bij elkaar steken: wat gaan we doen om het CO2-probleem te verminderen? Daarna moet er genoeg geld over zijn om af en toe een goede fles wijn te kopen.’’
Harry, ik probeer mensen een beetje warm te krijgen voor het idee dat kunstmest en steenmeel elkaar niet uitsluiten. Steenmeel is niets nieuws want de bodem is zelf voor het grootste deel steenmeel, truc van dag 3 tijdens de schepping. Ik denk dat steenmeel een van de sleutels is die we nodig hebben om verdergaande bodemdegradatie te stoppen.
Beetje meer holisme in de landbouw zou geen kwaad kunnen.
#20 dat is in principe wat we in natuurgebieden aan het doen zijn. Bodem oplappen met min of meer gebalanceerde silicaatmineralen. Ik verwacht dat de CO2 vastlegging ongeveer 10x trager gaat, capaciteit ongeveer 20% van die van olivijn. Maar liever traag dan een natuurgebied dat omvalt door olivijn. Maar we meten rare dingen in de bodem, kaliveldspaat die veel sneller reageert dan in de modellen wordt aangenomen, serpentijn die nauwelijks verweert. Rare effecten ook door bekalking. Ik gok met steenmeel ook op een aanzienlijk effect door opbouw en stabilisatie van organische stof. Dat effect kon wel eens belangrijker zijn dan de directe carbonaat vorming door olivijn.
Ik had ook beter moeten weten, de @-machine gaf geen Bergsma. Sorry!
Beetje hinken op twee gedachten met dat steenmeel. We waren nou net met kunstmest begonnen omdat het met steenmeel zo omslachtig, volumineus en langzaam was. Nu moeten we "natuurlijker" gaan werken - wat het ingewikkeld maakt om de juiste hoeveelheden en verhoudingen van nutrienten toe te dienen; minder CO2 gaan produceren - dus geen of veel minder fossiel gebruiken, maar dat wordt lastig gemaakt door gesteente te moeten vermalen en grotere tonnages te moeten verslepen, en er moet toch nog ergens weer stikstof vandaan komen, want dat zit niet in stenen. Dus eens zien of al die peulgewassen ook van meer nikkel en zo houden...
Ik lees trouwens net dit: Natuurgebieden verzuren. Huig komt aan het woord. Ik proef een synchroniciteit. Kan dat ontzuren niet gepaard gaan aan CO2-binding?
Huib Bergsma is technisch onmogelijk om soepel uit te spreken....
Ik ben zeer geïnteresseerd in olivijn als industrieel mineraal waarmee mooie routes te bedenken zijn waarmee CO2 kan worden vastgelegd (zoals Pol Knops nastreeft #15). Pure olivijn op het land ben ik mordicus tegen, als accessorisch mineraal in basalt is het OK.