De Nijmeegse hoogleraar Roos Vonk versleet vleeseters ooit gretig voor hufterig en asociaal. Daar werd ze voor berispt door haar universiteit omdat ze niet had gekeken of het onderzoek waar ze zich op baseerde wel klopte. Dat deed het van geen kanten en dat had ze kunnen weten, toonde op Foodlog Jan van Rongen aan.

Niet zo kwaad
In 2010 zei Vonk al dat ze het allemaal niet zo kwaad bedoelde en dat zelfs vleeseters in het diepst van hun wezen geen hufters zijn. De situatie maakt hen hufters omdat ze niet weten hoe dieren gehouden worden. Daarom zijn het geen asociale hufters maar gedragen ze zich alleen maar zo, leek ze te willen zeggen.

Op Facebook zie ik soms dat veganisten en vegetariërs hard oordelen over vleeseters. Omdat ik weet dat dat averechts werkt, geef ik hun munitie voor een meer sympathieke, positieve benadering
Later volgden niettemin nog aanvullende controversiële uitspraken, onder meer over de vergelijking tussen dierhouderij en concentratiekampen. De onbewuste hufter is dus een soort kampbeul. Ook die uitspraak kwam haar op een correctie door het bestuur van haar universiteit te staan.

In de Volkskrant van dit weekend maakte Roos Vonk bekend dat ze helemaal van standpunt is veranderd. Ze heeft meer empathie met vleeseters gekregen en wil niet meer katten naar mensen die nog vlees eten.

Vonk: "Als iemand zegt dat hij nog maar vijf dagen per week vlees eet, zal ik nu zeggen: ‘Wat goed, waarom wil je dat, wat eet je dan als alternatief en heb je dit al geprobeerd?’ Vroeger zou ik misschien zijn ingegaan op die vijf dagen vlees eten en waarom dat te veel is. Ik geef soms lezingen en schrijf artikelen voor een heel andere doelgroep: vegetariërs en veganisten. Dat zou ik voorheen nooit hebben gedaan, omdat zij al diervriendelijk eten. Op Facebook zie ik soms dat veganisten en vegetariërs hard oordelen over vleeseters. Omdat ik weet dat dat averechts werkt, geef ik hun munitie voor een meer sympathieke, positieve benadering. Je bereikt meer als je naast iemand gaat staan en meekijkt in de wereld van die persoon dan als je aan de overkant gaat staan en zegt: je moet hier komen, dit is beter."

Haar woorden doen denken aan de discussie die Huib Stam onlangs op gang bracht: breng wat jij goed vindt niet zo superieur vanuit jouw morele bubbel, want zo werkt het niet.

Aandacht
In 2011 legde Vonk in een video (zie hieronder) uit hoe menselijke gebreken werken. Ze heeft het onder meer over "zelfbedrog en zelfoverschatting, ego's en empathie, seks en liefde, afgunst en bewondering, tijdnood en geldnood, mens en dier, coaching en navelstaren, bluf en plagiaat, macht en groepsgedrag, betweters en dwarsliggers."

Vonk lijkt opgeschoven van betweterige zelfoverschatting naar verleidende en naar liefde snakkende coach. Haar doel blijft uiteraard gelijk: iedereen van het vlees.

Vonk lijdt domweg aan het menselijke gebrek dat aandacht willen heet. Dat weet ze zelf natuurlijk heel erg goed. Nederland staat dus iets te wachten met Vonk in de rol van zoete weg-van-vlees verleidster.

Dit artikel afdrukken