Een bordje 'No Milk' bij deze melkveehouderij direct grenzend aan Amsterdam (hemelsbreed 1 kilometer van de ring A10). Daar zitten veel verhalen aan vast. In willekeurige volgorde

1. De 'publieke-ruimte-voertaal' in- en dus inmiddels ook rond Amsterdam is Engels.

2. Niet-Nederlands pratende migranten komen vaak van het platteland en weten verse, onbewerkte melk nog te waarderen. Noem het nostalgie, noem het kwaliteit waarderen. (Of het zijn deels misschien ook niet-Nederlands sprekende hipster foodies...? Is het bij hen ook kwaliteit waarderen of (ook) show off. "Yeah, we always buy milk at farms").

3. Directe verkoop vanaf de boerderij loont meestal niet. Te veel gedoe voor te weinig volume. Zelfs naast de hoofdstad, waar mensen dus random aankloppen met vraag naar melk.

4. Boerderijen rond grotere steden kunnen prima hun waar rechtstreeks aan consumenten verkopen. Kijk, er is zelfs meer vraag dan aanbod. Boeren moeten er alleen nog effe werk van maken. Deze lui zijn lui.

5. Normaal wordt hier melk verkocht, nu alleen even niet, want de boer is op vakantie. Zijn vaste medewerker (naast de melkrobot dan) is een niet-Nederlands sprekende medewerker. Die plaatste het bordje.

6. De boeren puberdochter is vegan. Onder het mom van "lieverd, ik denk dat we haar het beste gewoon ruimte kunnen geven", mocht ook dit bordje blijven staan van paps. Pubers praten Engels. 'Stop Milk' had madame trouwens eerst op het bordje gezet. Toen stopten mensen echter niet met drinken maar juist voor melk.

7, 8, 9... Vul aan die verhalen!! Of reageer op de punten waarvan je denkt dat ik het meen.

David Klingen produceert koffievervangers en ghee; hij plaatste deze gedachte afgelopen weekend op zijn Facebookpagina.
Dit artikel afdrukken