Geen goed jaar
We zijn vandaag (2 augustus) precies 55 dagen achtereen aan het beregenen: 24 uur per dag, 7 dagen per week en met name op (poot-)aardappelen, valeriaan en uien. Een goed jaar wordt het niet meer, dat hoeft ook niet. Ik kies voor dit leven. Ik kies voor de vrijheid van ondernemerschap en voor pieken en dalen in mijn inkomen. Hopelijk kunnen we het volgend jaar enigszins compenseren, of in 2020. Dit is geen klaagzang, maar de realiteit.
Ik wil heel graag kijken naar hoe we in Nederland voedsel produceren. We doen mee met Veldleeuwerik, proberen gezamenlijk teelten te verduurzamen. We investeren in de bodem, die in ons gebied van oudsher arm is. We voeren compost aan, organische mest, verhakselen stro op het land, telen extra granen, investeren in drainage, telen groenbemesters en vanggewassen, alleen maar om die bodem weerbaar te maken.
Ik wil heel graag kijken naar hoe we in Nederland voedsel produceren en naar wat de markten gaan doen. Maar wij hebben er weinig aanWe hebben een gemengd bedrijf; naast de akkerbouwtak hebben we varkens (met een beter leven ster van de Dierenbescherming). De varkensmest rijden we uit over eigen land en als ik het financieel rond kon rekenen (we hebben weinig varkens) zou ik graag granen verbouwen die onze varkens kunnen eten. We proberen al jaren zoveel mogelijk circulair te werken.
Wat doen de markten?
Ik wil ook wel kijken wat de markten gaan doen. Maar wij hebben er weinig aan; we telen veelal op contract. Aangezien de prijs van biggen, vleesvarkens en voer fluctueert, is het prettig om een aantal vaste componenten in het inkomen te hebben. De contracten die er liggen, kennen vaste prijzen en/of hoeveelheden. Wanneer we niet kunnen leveren, blijven we in gebreke en betalen we een boete.
We verwachten in zeer beperkte mate te kunnen profiteren van oplevingen in de markten. Waarschijnlijk zijn de boetes hoger dan de extra opbrengsten. De tonnen vallen simpelweg tegen. Boven de 25 graden Celsius groeit een aardappel nauwelijks. Bij verschillende planten verbrandt het loof. De millimeters die vallen, natuurlijk of via beregening, zijn zo weer verdampt door de hoge temperaturen.
Nadenken over methodes die klimaatproof zijn, doe ik ook graagMilieuvriendelijk werken?
Nadenken over methodes die klimaatproof zijn, doe ik ook graag. We zijn van een traditioneel veenkoloniaal bouwplan met 3 gewassen naar een bouwplan met 6 gewassen gegaan. Dit doen we (opnieuw) voor de bodem, maar natuurlijk ook om het risico te spreiden; met klimaatverandering treden er veranderende en extremere weersomstandigheden op.
We beregenen elektrisch, wat een stuk duurzamer is dan met een dieselpomp. We zaaien bloemenranden, om (nuttige) insecten aan te trekken en de biodiversiteit in ons mooie gebied te bevorderen. Als jonge boer realiseer ik me ontzettend goed dat ik nu en in de toekomst afhankelijk ben van wat de bodem en haar omgeving mij kan geven.
Maar ik kan niets met mensen die vanuit Den Haag vertellen dat ik ‘fundamenteel’ moet nadenkenHeb ik geluk?
Wanneer ik boeren elders in het land spreek, realiseer ik me dat we mazzel hebben. Met de elektrische pomp en met het beschikbare water. Anderen hebben te maken met een beregeningsverbod, te zout water of hebben geen bron of haspel. Als akkerbouwer sorteer je (wanneer mogelijk) voor op droogte, als veehouder heb je soms nog minder mogelijkheden. Velen hebben begrijpelijke grote zorgen over ruwvoeropbrengsten en -gehalten.
Ik waardeer de oproep van LTO Nederland. Laten we kijken wat de mogelijkheden zijn, bijvoorbeeld rondom de assurantiebelasting van de Brede Weersverzekering of naar andere mogelijkheden om getroffen boeren ademruimte te geven. De droogte is overmacht, dus er zijn kortetermijnoplossingen nodig. Technische maatregelen en flexibiliteit in regelgeving, juist om ooit circulair te kunnen worden. Ik kan niets met mensen die vanuit Den Haag vertellen dat ik ‘fundamenteel’ moet nadenken.
Tjeerd, alsjeblieft, vertel me niet hoe te boeren.
Reactie @D66 op de oproep van @LTONederland #crisissteun: pas landbouwmethoden aan op klimaat #kringlooplandbouw (8.03 uur) https://t.co/ypNv3Fymjq #BNR
— Tjeerd de Groot (@TjeerdD66) August 1, 2018
Deze opinie verscheen gisteren op Boerenbusiness onder de titel 'De beste stuurlui staan aan wal'
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Een scherpe opinie van Iris Bouwers die we hier afdrukken om het te kunnen hebben over het gebruik van klimaatargumenten om het probleem van boeren op te lossen. Dat probleem geeft Iris treffend weer: denk niet dat we gek zijn en niets doen, maar zie er maar eens geld mee te verdienen.
Geld verdienen, dat is het probleem. Klimaatverandering is een gegeven met grillige effecten. Wie zich er als boer tegen wapent, heeft nog steeds geen zicht op geld.
Opinie? Een glashelder verhaal over de actuele situatie van een boerenbedrijf. Ik zou er veel meer willen lezen. De minister van landbouw kijkt er waarschijnlijk niet van op. Maar de Kamer kan er van leren, in elk geval de praatjesmakers daarzo.
Prima analyse, dat mag ook gezegd worden. Of de minister het begrijpt, gaan we eind deze maand zien. Dan komt haar visie in de vorm van een nota uit. Ook in dat opzicht is deze opinie/analyse heel relevant.
#1 Dick. Dat valt en viel me al jaren op. Dat weet je. Het geouwehoer van duurzaamheids-charlatants met een eigen verdienmodel ben ik dan ook eigenlijk spuugzat. (Als boer met een verliesmodel via klimaatschades).
Landbouw in Nederland vandaag de dag.... Het doet me denken aan WO1 met de frontsoldaten als kanonnenvoer, de stafofficieren en bevelhebbers 30 a 40 km veilig buiten schootsveld achter het front in een chateau nippend aan de champagne (in de Champagne) wikkend en wegend met legers schuivend, aanvallen inzettend en het thuisfront op de terrassen in Parijs, Berlijn, Londen wat via berichten vanuit de generaals en hun propagandamachines aan het lijntje gehouden wordt met gekeurde berichten over hoe het moet en hoe het gaat.
Tja...
Het werkelijke probleem is kennelijk dat niet voor een vrije markt geproduceerd word, maar voor een gecontroleerde markt. Oplevingen (kijk eens naar graan, aardappelen etc.) in de markt geven boeren met contracten geen extra opbrengsten. Boeren die contracten nodig hebben (van de bank), hebben dus feitelijk te weinig echt eigenvermogen om oplevingen in de vrije markt in toename van eigenvermogen om te kunnen zetten. Dat ligt dus niet aan de prijzen (want die zijn op de vrije markt soms meer dan uitstekend), maar aan een te groot bedrijf met teveel vreemd vermogen om "vrij" te zijn.
Met eigenvermogen bedoel ik niet het papieren eigenvermogen door grondwaarde hertaxaties.
Korte termijn "oplossingen" beiden op langere termijn geen soelaas.
Overigens minder fraai, er is een contract gesloten met een partij en als elders meer te krijgen is na aftrek van de boetes dan stappen we vrolijk over?