Een nieuwe 'challenge' waaiert uit over Noord-Amerika: begraaf je onderbroek. Zijn ze daar helemaal van de pot gerukt? Nee, het is een simpele (en grappige) manier om de bodemgezondheid te testen, schrijft ModernFarmer.
Om te weten hoe het met je bodemgezondheid is gesteld, kun je natuurlijk een bodemanalyse laten uitvoeren. Maar er is ook een ludieke manier om zelf vast te stellen hoe vitaal je bodem is. Begraaf een 100% katoenen onderbroek in de grond, wacht twee maanden en graaf hem dan weer op. Dat begraven kan in principe overal, in je achtertuin, of in de moes-, school- of stadstuin, of gewoon ergens in de berm. Een gat van een centimeter of 10 à 15 diep voldoet al - vergeet niet de plek te markeren met een steen, stok of vlaggetje.
Een gezonde bodem bevat allerlei soorten (micro)organismen. Van bacteriën en schimmels tot regenwormen en insecten. Die zullen zich maar al te graag te goed doen aan het onverwachte hapje pure katoen. Na twee maanden in gezonde grond is er van je onderbroek niet veel meer over dan de elastische rand. Maar heb je te maken met 'dode' grond, door veelvuldig omploegen, kunstmest- of pesticidengebruik, dan kan de onderbroek gewoon de wasmachine en daarna de kast in.
Wie durft deze challenge aan? Je resultaten kun je posten op twitter, aldus ModernFarmer. Leuker nog: meld ze hier op Foodlog! We zijn benieuwd.
Op onderstaand filmpje is te zien hoe de challenge in z'n werk gaat.
FOTO UPDATE (10:15 uur, 18 juli): de onderbroek van Fransjan de Waard (zie reactie #4). Over de theezakjes-methode van Louise Vet (NIOO) die hij noemt, schreven we eerder al eens.
Ook over theezakjes als instrument voor klimaatonderzoek bevat ons archief een korte tekst die we schreven we naar aanleiding van een oproep tot burgerparticipatie aan wetenschap van de Universiteit van Utrecht.
Dit artikel afdrukken
Een gezonde bodem bevat allerlei soorten (micro)organismen. Van bacteriën en schimmels tot regenwormen en insecten. Die zullen zich maar al te graag te goed doen aan het onverwachte hapje pure katoen. Na twee maanden in gezonde grond is er van je onderbroek niet veel meer over dan de elastische rand. Maar heb je te maken met 'dode' grond, door veelvuldig omploegen, kunstmest- of pesticidengebruik, dan kan de onderbroek gewoon de wasmachine en daarna de kast in.
Wie durft deze challenge aan? Je resultaten kun je posten op twitter, aldus ModernFarmer. Leuker nog: meld ze hier op Foodlog! We zijn benieuwd.
Op onderstaand filmpje is te zien hoe de challenge in z'n werk gaat.
FOTO UPDATE (10:15 uur, 18 juli): de onderbroek van Fransjan de Waard (zie reactie #4). Over de theezakjes-methode van Louise Vet (NIOO) die hij noemt, schreven we eerder al eens.
Ook over theezakjes als instrument voor klimaatonderzoek bevat ons archief een korte tekst die we schreven we naar aanleiding van een oproep tot burgerparticipatie aan wetenschap van de Universiteit van Utrecht.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik doe mee! Woon op landbouwgrond (overwegend aardappelen) die een jaar of zes geleden gesaneerd zou zijn. Het eerste jaar kwam er nog wel eens spontaan een aardappelplant op in de tuin. Heb me wel eens afgevraagd wat dat saneren precies heeft voorgesteld. Ben benieuwd wat dit oplevert. Geen Twitter, maar zal hieronder verslag uitbrengen.
Van dat kunstmestgebruik, dat klopt niet. Zolang de bodem een beetje (biologisch) actief is zal de afbraak vd onderbroek met wat extra stikstof alleen maar sneller gaan.
@1 landbouwgrond saneren?
Leuke test!
Katoenen T-shirts in de composthoop werkt in ieder geval.
Maakt het uit of het een onderbroek van witte, zwarte of blauwe katoen is? Ze zijn alle drie 100% katoen !? Ik heb het vermoeden dat verf roet in het eten kan gooien. Begraaf hem in ieder geval tussen de planten waar het altijd vochtig is.
Hoi @Cecile, ik heb je net n foto gestuurd van n onderbroek die na n jaar of 2 is opgegraven uit het composttoilet dat tijdens de bouw van onze ecowijk in gebruik was. Hier heb ik m opgehangen :-).
Het is onbekend hoe of waarom hij daarin was terechtgekomen, maar er is prachtig op te zien hoe alle katoen echt tot op de draad verteerd is en de ragfijne synthetische vezel ragfijn door het microleven in al die tijd is genegeerd.
Maar het is nog veel leuker: het NIOO (van Louise vet) promoot n methodiek die inmiddels geaccepteerd is als heuse citizen science, nl. dmv. het begraven van een theezakje, met n protocolletje om t te monitoren. De Tea bag Index. Als onderzoeksproject wordt t oa. door steeds meer scholen opgepakt, zie Tea Time 4 Science.
"Theezakjes vertellen hoe het met de bodem gesteld is: hoe snel wordt de thee afgebroken? Om dat te onderzoeken worden twee soorten theezakjes begraven, namelijk groene thee en rooibosthee. Na twee tot drie maanden wordt gekeken in hoeverre het materiaal in de zakjes is afgebroken. Het is al duidelijk dat groene thee sneller afbreekt dan rooibosthee. Dit project kent vooral veel inbreng van scholen. Veel leerkrachten voeren het experiment uit tijdens hun les."
Lezers in t onderwijs? Pak t op, zou ik zeggen.
#4 Fransjan, hartelijk dank! De foto hangt in de update onderaan het artikel.