Sanders vertrok, net als de rest van haar gezelschap. Ze hoefden niet af te rekenen. Einde verhaal. Maar mooi niet dus.
Eerst twitte Sanders zelf. Daarna gingen de sociale media los. Op Yelp, een restaurantbeoordelingssite, regende het negatieve beoordelingen. Voor het incident kon The Red Hen nog bogen op een gemiddelde rating van 5 sterren. Maar tegen het bombardement van negatieve reacties was geen kruid gewassen. Binnen een dag stonden er 15.000 beoordelingen op de site, waarvan 11.500 negatief. De Yelp-redactie werkt zich een slag in de rondte om de recensies die niets met het restaurant te maken hebben, maar alles met de rel - zowel positief als negatief - weg te werken.
En toen twitte Trump:
The Red Hen Restaurant should focus more on cleaning its filthy canopies, doors and windows (badly needs a paint job) rather than refusing to serve a fine person like Sarah Huckabee Sanders. I always had a rule, if a restaurant is dirty on the outside, it is dirty on the inside!
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) June 25, 2018
Dat leidde ook weer tot reacties. Hele praktische: een fundraiser voor $5.000, om te kunnen schilderen. Het doel was binnen 48 uur bereikt en overschreden. Ook in ethische zin: de initiatiefnemer voor een schilderbeurt kreeg te maken met bedreigingen en pesterij op de sociale media, laat hij in een verklaring weten.
Het zal je maar gebeuren, zo'n perschef die even iets moet eten en per ongeluk in jouw restaurant komt eten.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Het kan ook omgekeerd: in Rome (het was, denk ik, in 1987) at ik op een avond in een restaurant bij de Torre Argentina en keek verwonderd naar een ingekaderde eetlepel tegen de muur (tussen de tientallen hedendaagse kunstwerken die doorgaans in Romeinse restaurants hangen). Ik vroeg de 'cameriere' wat de betekenis was, en hij sprong in de houding en zei trots dat dit de lepel was waarmee president Sandro Pertini in het restaurant had gegeten.
De Volkskrant analyseert het geval nog verder: hoe in The Red Hen een nieuw burgeroorlogje begon.
Het restaurant staat in Lexington, een plaats met een rijke historie op dat gebied.
Een citaat uit het stuk: Lexington zelf kan het zelf bijna nog niet geloven. Hier dachten ze de stammenstrijd juist te hebben overwonnen. Het is een plaatsje waar de herinnering aan de vorige burgeroorlog nog voortleeft: er is een museum over de mythische zuidelijke generaal Thomas ‘Stonewall’ Jackson, er is een hotel vernoemd naar de zuidelijke opperbevelhebber Robert E. Lee, en er is een kapel waar Lee begraven ligt, met zijn paard voor de deur. In het bijna twee eeuwen oude Virginia Military Institute, een olijfkleurig bolwerk van zuidelijke tradities dat als een fort de toegangsweg tot het stadje bewaakt, salueren de cadetten nog altijd voor het standbeeld van Jackson, een generaal die aan de verkeerde kant van de geschiedenis stond.
Nog een mooie: de burgemeester van de stad Brussel werd in april 2016 uit een restaurant gegooid wegens zijn aanpak van de voetgangerszone in het centrum. in juni 2017 werd hij gedwongen tot ontslag.
#2 Dick. En dan te weten dat de Abe Lincoln zo ongeveer mede aan de basis stond van de Republikeinse partij. Hij was tevens de gekozen president van de Verenigde Staten. Met zijn keuze scheidden div. Staten zich af, de zuidelijke Staten, de Confederates. Dit resulteerde in een burgeroorlog (1861-1865). De Zuidelijken vochten tegen de overige vnl Noordelijke Staten, die de Union genoemd werden.
Juist de Democraten komen voort uit de traditie en entourage van Andrew Jackson, omstreeks 1830, die zelf als president nog slaven had.
Historisch gezien was zo ongeveer tussen 1860 en 1915 de Republikeinse Partij de vooruitstrevende partij en waren de Democraten dat niet. In aanvang hadden de Democraten ook veel steun in de Zuidelijke en verslagen staten. Ergens tot en met Dwight Eisenhower, toen deze president was tot ca 1960 waren er nog wel degelijk progressieve krachten aanwezig binnen de Republikeinen.
(Robert E. Lee, de legerleider van de Confederate States, zijn huis Arlington House lag aan de andere zijde van de Potomac bij Washington DC. Uit pesterij hebben de Amerikanen van de Union tal van hun dode soldaten in zijn tuin begraven tijdens de Burgeroorlog. Dat was het begin van Arlington Cementry, de nationale erebegraafplaats van de VS. Seen is, been there, evenals Gettysburg en Vicksburg. General Lee was, zoals beschreven in het Volkskrant artikel, een correcte beleefde mens. Als hij geen inwoner was geweest van zijn zuidelijke staat Virginia maar van het noordelijke Maryland bijv., dan had hij vanuit plichtsbesef aan de kant van de Union gevochten.
Oorlog was in die dagen ondanks het doden van elkaar en vnl. van lagere militairen er wel eentje met een bepaalde erecode en regels. Strijd was er vooral van militairen tegen militairen. Pas na WOI de komst van Lenin in Rusland en met WOII is dat grondig veranderd, met populistische volkse volksophitsers als landleider, welke zich bijv. Fuhrer lieten noemen. Zo waren er sinds WOI vele volkse ophitsers zoals bijv. ook Mussolini, Stalin, etc.. Eigenlijk tot op de dag van vandaag. En sinds die tijd worden meningen op alle vlak zonder remmingen bepaald door volkse ophitsers. Dus tot op de dag van vandaag in media, wetenschap, politiek, belangenbehartigingsorganisaties, geleerd van de propaganda-apparaten van uit framingsmethoden van de dictaturen uit de contreien van die landen, welke bestuurd werden door volkse volksophitsers. Ik mis derhalve distinctie en eruditie zoals we bijv. van een Churchill gewend waren.).
Trevor Noah: "Whatever happened to tolerance?"...