Zeven jaar al doet Egbert van der Velde veldonderzoek naar grutto’s. Vijf maanden achtereen is hij in het veld te vinden. "En als het klaar is, als ik naar huis kan, moet ik er echt van bijkomen. Dan ben ik de hele tijd met frustraties bezig geweest en dat moet dan even...., dat moet dan, zeg maar, even een plek krijgen.’’
"Ik kan het horen als grutto’s hun kuikens kwijt zijn. Ze huilen, ze zoeken, ze vliegen rond en slaan alarm als je in het land staat terwijl je ziet dat er niks te verdedigen valt. Ja, wat dan? Dan wil ik er weg.’’
Dat schrijft journalist Jantien de Boer voor de Leeuwarder Courant. Op de site is een video te vinden van een grutto-kuiken met afgemaaide tenen. Van der Velde vertelt dat boeren vogels wegmaaien omdat ze slechts in het gras geïnteresseerd zouden zijn, maar niet in 'natuurinclusieve' landbouw. Hoe hij zich daaronder voelt? vraagt De Boer. "Ik ben aan het radicaliseren en ik zie hetzelfde gebeuren bij collega’s. We vragen niet meer aan elkaar: hoe gaat het in jouw gebied en hoe komt dat? Nee, het gaat over frustraties: over te droge polders, misbruik van subsidies en boeren die structureel alles stukmaaien. Het gaat over dood, heel veel dood.’’
Leeuwarder Courant - Onderzoeker Egbert van der Velde: 'Weidevogelbeheer moet uit het hart komen'
"Ik kan het horen als grutto’s hun kuikens kwijt zijn. Ze huilen, ze zoeken, ze vliegen rond en slaan alarm als je in het land staat terwijl je ziet dat er niks te verdedigen valt. Ja, wat dan? Dan wil ik er weg.’’
Dat schrijft journalist Jantien de Boer voor de Leeuwarder Courant. Op de site is een video te vinden van een grutto-kuiken met afgemaaide tenen. Van der Velde vertelt dat boeren vogels wegmaaien omdat ze slechts in het gras geïnteresseerd zouden zijn, maar niet in 'natuurinclusieve' landbouw. Hoe hij zich daaronder voelt? vraagt De Boer. "Ik ben aan het radicaliseren en ik zie hetzelfde gebeuren bij collega’s. We vragen niet meer aan elkaar: hoe gaat het in jouw gebied en hoe komt dat? Nee, het gaat over frustraties: over te droge polders, misbruik van subsidies en boeren die structureel alles stukmaaien. Het gaat over dood, heel veel dood.’’
Vandaag staat er een ingezonden brief in de LC van de 77-jarige Catrinnus van der Velde uit Wommels. Hij ontkracht nogal wat van de uitspraken van zijn naamgenoot. Lezen kan je het via
facebook.
Gerlant, ik heb het hier al vaker betoogt. In mijn jeugd was het eiland Walcheren in het centrum 1 groot plas-dras gebied. In het voorjaar zag het letterlijk wit en bruin van de weidevogels. Duizenden en nog eens duizenden vogels. In de weilanden koeien en natuurlijke bemesting, in de zomer grote zwermen zwaluwen. Het gekwetter van grutto, kievit, tureluur, wulp, scholekster en nog veel meer. Mijn vader en ik stapten dan uit de oude Vauxhall tussen Meliskerke en Aagtekerke en we werden onmiddellijk belaagd door spectaculair vliegende kieviten. Prachtig vond ik dat. In de sloten barstte het van de kikkers en gele kwikstaarten en er boven kwinkelierden de veldleeuwerik en de graspieper.
In de zeventiger jaren werd de waterstand drastisch verlaagd, later werd het land gedraineerd, het weiland werd bouwland of intensief grasland, de koeien verdwenen de stal in. Insekten werden bestreden. Het is daar inmiddels zo dood als een pier. Alleen van de grutto hebben we sinds 1960 tweederde van het aantal broedparen in Nederland laten verdwijnen. Ik kan nog wel even doorgaan over goudplevieren of hoe recent het herstel van een heel klein stukje bij Westkapelle onmiddellijk de vogelrijkdom terugbracht. Of hoe de zuidkant van Schouwen Duiveland door een hogere waterstand plots een eldorado voor steltlopers is geworden, of hoe de stand van de scholekster sinds 1985 35% is afgenomen.
De laatste tijd hoor ik steeds meer vanuit boerenkring dat men vindt "dat ze overal de schuld van krijgen", blijkbaar LTO beleid om collectief die slachtofferrol aan te nemen. Wat is dat voor nonsens? Je ziet het ook weer in de reacties in je link. We hebben als maatschappij allemaal schuld dat we dit hebben laten gebeuren en ja, boeren waren in het verleden niet altijd even begripvol naar natuurbeschermers toe. Maar we wilden vooral een economie op basis van goedkoop voer, efficiency en meer welvaart. Als je midden op een flinke akker gaat staan en om je heen kijkt heb je weinig kennis nodig om te beseffen dat elke natuurlijke habitat daar vernietigd is.
Rekensommetjes met vossen zijn best aardig hoor en zullen net als ratten en autoverkeer best hun invloed hebben, maar de verandering van de inrichting van ons land, zowel in als buiten de stad, hebben de ruimte voor vogels goeddeels vernietigd. Rookgordijnen met vossen of bestrate tuintjes helpen niet tegen de werkelijkheid van 17 miljoen mensen in een heel klein land en daarbovenop de meest intensieve agrarische productie die er zo'n beetje bestaat. Je kunt het beestje beter bij de naam noemen, dan kunnen we met z'n allen misschien hier en daar nog een snippertje redden. Als we dat willen tenminste, want niet zelden hoor ik mensen die klaarblijkelijk andere gedachten hebben over wat hun toevallig in de weg zit, roofvogels afschieten voor duivensport bijvoorbeeld.
In dat kader bezien begrijp ik de gemoedstoestand van Egbert van de Velde heel goed. Ik ben blij dat er nog mensen zoals hij zijn die het volhouden. Ze verdienen allemaal een lintje. Maar ach, de boer zal dat op zijn John Deere 6250R met triple maaibalk wel sentimenteel gelul vinden. Het zij zo.
Ja hoor, Gerlant #1 : "hoe fataal drie koude dagen kunnen zijn voor het jonge grut"...
De oorzaak van die verdwenen tenen van dat gruttojong zeker: afgevroren??
Potdorie Gerlant!
Schei toch een keer uit met die excuuskolder!
Wanneer houdt die kapotmaai-waanzin eindelijk eens een keertje op?
Dick #3 : “Schei toch een keer uit met die excuuskolder! Wanneer houdt die kapotmaai-waanzin eindelijk eens een keertje op?”
De voor ingenomen cynische toon van je reactie(s) maakt dat ik eigenlijk al heel lang niet meer reageer, heel vaak zelfs foodlog niet meer lees. “Kapotmaai-waanzin” het is waanzin te denken dat ook maar iemand voor zijn plezier iets of iemand dood maait. Hoe je het ook went of keert, er zal gemaaid moeten worden en aangezien Dick niet komt helpen met de zeis zal de boer dat met de maaier doen en dan gaat er helaas wel eens wat mis. Dat gebeurde dus vroeger ook al.
Jos #2 “Maar ach, de boer zal dat op zijn John Deere 6250R met triple maaibalk wel sentimenteel gelul vinden. Het zij zo.”
Je reactie kan ik goed begrijpen, in meegaan tot die laatste zin. Ik heb dit voorjaar weer eens een paar dagen meegedraaid op boeren bedrijven. Ik zou er een heel verslag van kunnen maken wat er allemaal gebeurt om wild te redden en wat ik allemaal gezien heb in de praktijk en wat veranderd is ten opzichte van dertigjaar terug toen ik als jochie, met een knoop in de maag er achter kwam dat ik een haasje had geraakt. Het heeft geen zin, de meningen zijn al klaar.
Gras moet gemaaid worden. Biologisch, gangbaar. Intensief of extensief en daarbij valt wel eens een slachtoffer. Dat is de realiteit van de dag maar niet de oorzaak van een drastische teruggang van de weidevogelstand.
Gerlant, ik verwijt de individuele boer weinig. Dat voor zijn plezier te doen wel als allerlaatst.
Het is alleen onmiskenbaar dat onze huidige wijze van landbouw bedrijven structureel bijdraagt aan dit soort "incidenten" en de schrikbarende teruggang van onze weidevogels. Zie ook #2.
We kunnen niet langer meer ongestraft roofbouw blijven plegen op de natuur.
Uiteindelijk hebben we daar met al dat verlies aan biodiversiteit immers ook ons zelf mee.
Ook dit jaar weer minder uitgevlogen jongen. Inderdaad: om cynisch van te worden.
Terwijl de grutto, ons nationale icoon, voor 80% van zijn voortplanting van ons kikkerlandje afhankelijk is, en al jaren niet voor niets onze "Vliegende Panda" genoemd wordt.
En dat komt niet door een paar koude voorjaarsdagen.