Dat zegt agronoom Henk Breman. Armoede in Afrika is de belangrijkste reden waarom Europa zijn veiligheidsbudget verhoogt ten koste van het landbouwbudget. Kan het ook anders? Jazeker, door Afrika een beetje kunstmest en marktbescherming te gunnen.
Henk Breman is op Foodlog inmiddels een veel besproken man. Vaak ook reageerde hij. In de serie die Café Weltschmerz maakt over Afrika interviewde ik hem over landbouw. We spraken over wie hij is - een natuurman. Waarom hij niettemin een fel voorstander is van het gebruik van kunstmest in Afrika, maar ook waarom er in onze contreien wel wat minder kunstmest mag worden gebruikt.
Breman schreef ooit een niet mis te verstane kritiek op de agroecologische idealen die oud VN-rapporteur voor het recht op voedsel Olivier de Schutter in Afrika probeert te verwezenlijken. In het gesprek legt Breman in scherpe woorden uit waarom.
Aan het slot van het gesprek gaat het over overbevolking en waarom we daar niets aan kunnen doen. Ik wil er niet veel meer over vertellen. Het is een gesprek om naar te luisteren in vervolg op het interview dat hier reeds verscheen met Niek Koning over Afrika. Koning legde uit dat Afrika meer bescherming van zijn markten verdient en importrestricties moet kunnen toestaan. Breman steunt die visie.
Een beetje kunstmest en meer marktbescherming en we hoeven minder bang te zijn dat Afrikanen massaal de Middellandse Zee oversteken.
Toegevoegd (zaterdag 16 juni 8:15 uur):
Deze week speelde in het Middellandse Zeegebied de affaire rond het reddingsschip Aquarius van Artsen zonder Grenzen. Het schip wilde op de oversteek van Noord-Afrika naar de kust van Italië uit zee opgepikte sub-Sahara Afrikanen aan land brengen. De nieuwe populistische regering van Italië weigerde hen op te nemen. President Macron voer moralistisch uit tegen Rome, maar bleek boter op zijn hoofd te hebben. Oxfam Novib onthulde dat zijn land diezelfde vluchtelingen terugstuurt naar Italië zodra ze in Frankrijk komen. Macron ligt inmiddels zowel van rechts (een artikel van de rechtse filosofe Chantal Delsol) als van links (een analyse van de linkse meningen binnen La République en Marche, de partij van Macron, en de Parti Socialiste) onder vuur. Uiteindelijk verklaarde de Spaanse stad Valencia zich bereid de vluchtingen aan land te helpen; ze zullen morgen in Spanje aankomen.
Dit geval draait om 629 mensen (de Aquarius kan er slechts 500 huisvesten). Nog vele gevallen zullen volgen, schrijft de Franse pers. In Frankrijk haalt de zaak nog steeds de voorpagina's en radio- en TV-uitzendingen. Knack laat vanmorgen weten dat de Italiaanse regering naast Artsen zonder Grenzen nog twee NGO's de toegang tot Italiaanse havens wil gaan weigeren.
In Le Figaro verscheen een achtergrondartikel dat de affaire Aquarius analyseert als een bedreiging voor de Europese eenheid. De EU liet Italië (dat in het Zuiden dicht bij Afrika ligt) met het immigrantenprobleem zitten. Inmiddels is het een probleem waar we niet meer uitkomen als miljoenen mensen toestromen. Over die toekomst heeft Henk Breman het als oorzaak van nog grotere vraagstukken waar de EU in de komende jaren voor kan komen te staan als Afrika zijn landbouwvraagstuk niet oplost. Hopelijk ziet de lezer door dit interview hoe relevant agronomisch correct denken is om de vrede en eenheid in Europa te bewaren. In de pers wordt die link niet gelegd, terwijl het probleem schrijnend groot en evident is. Slechts de gevolgen, maar niet oorzaak, worden besproken.
Dit artikel afdrukken
Breman schreef ooit een niet mis te verstane kritiek op de agroecologische idealen die oud VN-rapporteur voor het recht op voedsel Olivier de Schutter in Afrika probeert te verwezenlijken. In het gesprek legt Breman in scherpe woorden uit waarom.
Aan het slot van het gesprek gaat het over overbevolking en waarom we daar niets aan kunnen doen. Ik wil er niet veel meer over vertellen. Het is een gesprek om naar te luisteren in vervolg op het interview dat hier reeds verscheen met Niek Koning over Afrika. Koning legde uit dat Afrika meer bescherming van zijn markten verdient en importrestricties moet kunnen toestaan. Breman steunt die visie.
Een beetje kunstmest en meer marktbescherming en we hoeven minder bang te zijn dat Afrikanen massaal de Middellandse Zee oversteken.
Toegevoegd (zaterdag 16 juni 8:15 uur):
Deze week speelde in het Middellandse Zeegebied de affaire rond het reddingsschip Aquarius van Artsen zonder Grenzen. Het schip wilde op de oversteek van Noord-Afrika naar de kust van Italië uit zee opgepikte sub-Sahara Afrikanen aan land brengen. De nieuwe populistische regering van Italië weigerde hen op te nemen. President Macron voer moralistisch uit tegen Rome, maar bleek boter op zijn hoofd te hebben. Oxfam Novib onthulde dat zijn land diezelfde vluchtelingen terugstuurt naar Italië zodra ze in Frankrijk komen. Macron ligt inmiddels zowel van rechts (een artikel van de rechtse filosofe Chantal Delsol) als van links (een analyse van de linkse meningen binnen La République en Marche, de partij van Macron, en de Parti Socialiste) onder vuur. Uiteindelijk verklaarde de Spaanse stad Valencia zich bereid de vluchtingen aan land te helpen; ze zullen morgen in Spanje aankomen.
Dit geval draait om 629 mensen (de Aquarius kan er slechts 500 huisvesten). Nog vele gevallen zullen volgen, schrijft de Franse pers. In Frankrijk haalt de zaak nog steeds de voorpagina's en radio- en TV-uitzendingen. Knack laat vanmorgen weten dat de Italiaanse regering naast Artsen zonder Grenzen nog twee NGO's de toegang tot Italiaanse havens wil gaan weigeren.
In Le Figaro verscheen een achtergrondartikel dat de affaire Aquarius analyseert als een bedreiging voor de Europese eenheid. De EU liet Italië (dat in het Zuiden dicht bij Afrika ligt) met het immigrantenprobleem zitten. Inmiddels is het een probleem waar we niet meer uitkomen als miljoenen mensen toestromen. Over die toekomst heeft Henk Breman het als oorzaak van nog grotere vraagstukken waar de EU in de komende jaren voor kan komen te staan als Afrika zijn landbouwvraagstuk niet oplost. Hopelijk ziet de lezer door dit interview hoe relevant agronomisch correct denken is om de vrede en eenheid in Europa te bewaren. In de pers wordt die link niet gelegd, terwijl het probleem schrijnend groot en evident is. Slechts de gevolgen, maar niet oorzaak, worden besproken.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
"Wat roep je nou over je af, Henk?" dacht ik, toen ik de kop las. Hij durft wel. Maar hij heeft ook het grootste gelijk.
Op minuut 27:25 (met een aanloop iets daarvoor) doet Breman nog een opmerkelijke uitspraak: wat meer CO2 uitstoot is goed nieuws in termen van voedselzekerheid.
Vermoedelijk ook zo'n schurende waarheid van het type waar we in alle talen een spreekwoord voor het hebben: 'het is kiezen of delen'/'you can't have your cake and eat it'/'on ne peut pas avoir le beurre et l'argent du beurre'. Maar wij willen het wél allemaal tegelijk.
Mooi interview heren. Buitenhofwaardig. De setting heeft er zelfs wel iets van weg.
Volkomen eens met Henk's analyse. Waar ik nu bang voor ben is dat we binnen de kortste keren weer in een welles-nietes discussie belanden rond de productie van bio/agroecologie/permacultuur/agroforestry wat dies meer zij. Het zou ons sieren wanneer we de circulaire uitgangspunten zoals Henk hier poneert voor waar aannemen. Van daaruit is het nog steeds enorm zinvol om de biologische principes te willen uitvoeren omdat het ons veel kennis verschaft. Want ook Henk zal erkennen dat we eigenlijk nog geen fl*kker weten van de bodem en de cycli daarin. Anders gezegd: binnen de wetmatigheden van de fysica ("gij zult aanvullen wat gij gebruikt") zijn er nog legio onderzoeksrichtingen en hiaten in kennis die we met gangbare productie nooit zouden onderzoeken.
Prachtig interview, glashelder.
Genoeg is Beter, maar Genoeg is wel Nodig. Prachtig interview in lijn met het 25 jaar jubileum van de NAV 2 weken geleden, de door Jaap Korteweg opgerichte Akkerbouwvakbond, waar Niek Koning sprak. De woorden waarmee ik begin, waren die van de huidige voorzitter Teun de Jong t.o.v. de zaal in aanwezigheid van Carola Schouten. Omdat ook Afrika aan bod kwam in het verhaal van Niek Koning, die de intellectuele basis schreef voor de NAV en juist dit verhaal van Breman een nog beter perspectief op veel zaken legt.