Ze wilden hun veestapel uitbreiden na de afschaffing van het melkquotum in 2015 en investeerden in nieuwe stallen en meer dieren. Als ze te laat waren om voor de peildatum van 2 juli 2015 hun stal vol te hebben met extra dieren, dan mochten ze die niet meer aanvoeren. de uitbreiding van hun stal werd daardoor automatisch waardeloos.
De peildatum is een onderdeel van het onder voormalig staatssecretaris Van Dam (Landbouw) opgestelde fosfaatreductieplan dat de veestapel met 160.000 koeien moest verkleinen.
De regeling is "een ramp voor boeren die in 2015 net een nieuwe stal hadden gebouwd of nog aan het bouwen waren", vertelt melkveehouder Alexander Vugts in deStentor. Hij maakt deel uit van actiegroep Innovatief uit de Knel die de brief heeft opgesteld. Tot aan het gerechtshof toe procedeerden de door de nieuwe regelingen in de knel gekomen boeren tegen de fosfaatregeling. Vugts zelf investeerde 7 ton in een dier- en milieuvriendelijke stal voor 150 koeien, maar mag maar 92 koeien melken. Hij vreest een faillissement. Minister van Landbouw Carola Schouten weigerde een regeling voor de 800 knelgevallen te treffen.
In de open brief pleiten de boeren-in-de-knel, gesteund door een tiental prominenten, waaronder Bennie Jolink ("we hebben Bennie Jolink gevraagd te ondertekenen omdat hij altijd veel met boeren heeft en we het wel leuk vonden") voor zoveel mogelijk reuring rond hun geval. Volgens hen zijn er alternatieven om onder het fosfaatplafond te blijven, zoals het saneren van varkensbedrijven en het verlagen van het fosfaatgehalte in veevoer. Dan kunnen de - ook jonge én biologische - boeren toch door.
Melkveehouders wanhopig!
U kijkt wellicht ook naar het programma van Yvon Jaspers ‘Onze boerderij’. Daarmee maakt u kennis met de andere kant van boer zijn, mooie beelden maar ook tragiek.
Met deze brief vragen wij uw aandacht voor de nood in de melkveehouderij, de zgn. knelgevallen. Dit zijn 800 gezinsbedrijven, die door het beleid van de overheid geen kant meer uit kunnen en eind 2018 dreigen failliet te gaan.
Wat hebben deze 800 boeren dan fout gedaan vraagt u zich af? Het antwoord is eenvoudig: niets
Het zijn stuk voor stuk gezinnen die door keihard werken en sparen afgelopen jaren een moderne stal hebben gebouwd voor hun koeien. Ze willen ook in de toekomst uw melk, yoghurt of kaas blijven produceren. In veel gevallen staat een jonge boer als volgende generatie klaar en daarom hebben ze geïnvesteerd in duurzaamheid en diervriendelijkheid. Ze hebben een stal gerealiseerd met volop koecomfort zoals heerlijke zachte ligbedden, koeborstels, ruime loopgangen, ammoniak-arme vloeren en vaak zonne-energie op het dak.
De overheid heeft de vergunningen voor de stallen afgegeven en de bouw gestimuleerd o.a. met fiscale faciliteiten. De investeringen van vaak meer dan 1 miljoen euro per bedrijf werden ook door de minister gezien als maatschappelijk verantwoord. De bedrijven voldoen allen aan de wet grondgebonden melkveehouderij.
Diezelfde overheid zegt plotsklaps op 2 juli 2015 : STOP, u mag de stal maar half benutten. Voor de vergelijking, u heeft een huis gebouwd en er komt iemand aan de voordeur met een brief dat u de helft van het huis leeg moet laten staan.
De ramp is voor deze gezinsbedrijven niet te over zien. Ze kunnen de kosten met een half lege stal niet meer terugverdienen, lijden elke dag verlies en zijn compleet ontredderd en vertwijfeld. Een bankroet is wat in veel gevallen resteert. Hun levenswerk gaat in rook op. Generaties gefokte gezonde koeien moeten naar het slachthuis. Dit leidt ook op het persoonlijke vlak tot risicovolle situaties.
Dat terwijl ze het landschap prachtig aankleden met hun weidende koeien. Ook extra taken zoals zorg, kinderopvang, educatie, verkoop van boerderijproducten en natuuronderhoud nemen ze vaak op zich. Ze vormen een belangrijke factor voor de leefbaarheid en de economie van het platteland en zijn het hart van een innovatieve wereldwijd geprezen melkveehouderij.
Waarom heeft minister Carola Schouten dan zo hard ingegrepen?
Als reden wordt het behoud van het Nederlandse milieu aangevoerd. Er zijn teveel koeien zegt de overheid. Sinds 1983 is het aantal koeien gekrompen van 2,3 miljoen naar 1,7 miljoen in 2018. Echter in de ogen van de overheid nog steeds te veel. De fosfaten in de mest van deze koeien komen door de zeer strenge mestnormen nog maar mondjesmaat op het land. Zelfs minder fosfaat dan het gewas jaarlijks uit de grond onttrekt. Het teveel aan mest gaat naar akkerbouwgebieden, o.a. Noord-Frankrijk waar de grond zo verschraald is dat deze schreeuwt om mest. Een deel van de mest wordt gebruikt voor het produceren van groene stroom.
De vergunde stallen logischerwijs volledig gebruiken heeft dan ook geen impact op het milieu. Nederland produceert inmiddels 6 miljoen kg fosfaat minder dan het zgn. fosfaatplafond ingesteld door de EU in 2002!! Door verduurzaming en innovatie is de uitstoot van broeikasgassen met bijna 50% verminderd. Feiten en resultaten die hun weerga niet kennen bij andere sectoren in Nederland.
Toch blijven de boeren de kop van jut, ook de jonge boeren en de biologische boeren moeten eraan geloven.
En dat terwijl de minister voldoende beleidsruimte heeft om knelgevallen te helpen. Een voorbeeld is het maken van afspraken met de veevoederindustrie over een laag fosfaatgehalte in het voer. Daardoor komt er minder fosfaat in de mest. Een andere oplossingen is een warme sanering van varkensboeren die willen stoppen. Met deze ‘ruimte‘ kunnen alle knelgevallen worden geholpen. Collega melkveehouders hoeven niet extra in te leveren en het is maatschappelijk verantwoord.
Vindt u bovenstaande behandeling van boeren en hun gezinnen onrechtvaardig en oneerlijk? Doe er iets aan. Reageer massaal, bijvoorbeeld via sociale media zoals ons eigen facebookpagina @Innovatiefuitdeknel of het andere geluid van @Liefdevoordeboer.
Wij roepen minister Schouten op om op korte termijn met betrokkenen in gesprek te gaan. Houd jonge boeren overeind en werk aan een goed transitiemodel. Als gezinsbedrijven moeten stoppen werkt dit schaalvergroting en de komst van megastallen in de hand.
Prof. mr. Willem Bruil, bijzonder hoogleraar agrarisch recht
Bennie Jolink, frontzanger Normaal
Annie Schreijer-Pierik, EU-parlementariër o.a. voor milieubeheer
Geesje Rotgers, onderzoeksjournalist van het jaar in 2014
Sieta van Keimpema, voorzitter Dutch Dairymen Board (DDB)
Hennie Verhoeven, drs. beleidsgerichte milieukunde
Jan Cees Vogelaar, voorzitter Mesdag-fonds
Fons Braks, ondernemer en broer wijlen minister Gerrit Braks
Harmen Endendijk, melkveehouder en columnist
Sjaak Sprangers, voorzitter Stichting Duinboeren
Innovatief uit de Knel
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Er zou sprake zijn van 200 technisch falliette bedrijven en 150 zouden volgen. Een onderbouwing van de aantallen kom ik niet tegen in het BB-artikel.
Technisch failliet is feitelijk een doorstart van (een deel) van de onderneming maar dan zonder hinderlijke schulden of boetes, kennelijk legaal maar uiterst discutabel.
Een voorbeeld van een boete zou kunnen zijn dat er toch teveel koeien waren in de nieuwe stal en dat er nu een torenhoge fosfaat boete op de mat gaat vallen, een georganiseerde doorstart is dan een uitkomst en bedrijven die nog geld van de boer tegoed hebben en de overheid kunnen fluiten naar hun centen. Of een doorstart overigens zo eenvoudig is waag ik te betwijfelen, bijv. omdat er van de fosfaatrechten 10% afgeroomd word? en omdat een fosfaatreferentie (grondgebonden groei) niet overdraagbaar is op een derde.
Sommige boeren hadden er wellicht verstandig aan gedaan niet met hun "adviseur" in zee te gaan.
Zoals gewoonlijk is de "brave boer" en zijn andere "brave" mensen weer de klos.
Het zou zo mooi zijn als we een overheid hadden die beleid kon maken. Logisch, simpel rechtvaardig beleid met een visie.
Wij moeten het doen met houtje touwtje, knip en plak, dweilen met de kraan open.
Zet land centraal in landbouw. Geef grond rechten en stuur daar op.
Kun je uitleggen wat je bedoelt Hendrik?
" De overheid bedoelde echter: krimp het bestand een beetje door te verdwijnen en ruimte te willen maken voor de echte ondernemers." Ach kom op Dick!
Ook ik gaf Frans Aarts een duimpje voor zijn #20. En toch snap ik boeren en boerinnen als Agnes Lensing - van de Ven. De boerenbestuurders en hun grootste melkfabriek hebben er een bende van gemaakt door heel andere signalen af te geven dan aan de orde hadden moeten zijn.
Dat uitgerekend de broer van Braks tekent als 'de broer van' is inderdaad een gotspe. Braks reguleerde en was de eerste die deed wat moest na de overproductie waar het GLB-garantiebeleid voor had gezorgd. Daarna heeft de overheid boeren vnl. in het gelid proberen te pesten door te zeggen 'als je dit doet, dan mag je door' (een luchtwasser op je stal, dat soort zaken). De overheid bedoelde echter: krimp het bestand een beetje door te verdwijnen en ruimte te willen maken voor de echte ondernemers. Maar ja, hoe voorkom je dat veel te veel boeren denken ondernemer te zijn?
Antwoord van de overheid: dat laten we aan de markt en wij maken regels die het kaderen.
En dat is absurd als je dit snapt: boeren willen hun bedrijf in de familielijn doorgeven en hun leningen die nog in het bedrijf zitten, terug kunnen verdienen. Daarom willen ze groeien. In veel meer gevallen dan het land nog kan toestaan.
Die dodelijk mix van sociologische, ecologische (er is geen ruimte meer voor groei in Nederland conform ons beleid) en financiële aspecten zorgt voor de puinhoop die is ontstaan. Maak je borst maar nat voor het boerenactivisme, misschien wel de boerenfurie, die nog gaat komen. Met Jaspers op TV, kan het nog spannend worden om naar te kijken ook.