Jos Hugense, telg uit een Zeeuwse familie van vleesverwerkers en nu actief als producent van vleesvervangende ingrediënten, vond een foto van zijn opa die een varken slacht. Wij willen een duurzaam en fossielvrij leven. Nog maar zeventig geleden was die wereld er al.
Een foto van mijn grootvader die een paar jaar na de oorlog een varken slacht. Zijn enige gereedschap is een mes. Deze foto is interessant omdat de laarzen aan zijn voeten zo’n beetje de enig zichtbare fossiele brandstof is. Zelfs dat mes zal wel met de hand gesmeed zijn.
Een buitenlichtje boven het varken is een spoor van vooruitgang, maar mijn opa slachtte het varken waarschijnlijk buiten omdat het mooi weer is en in zijn werkplaats de lamp aan moest. Dat was in die tijd onnodige verspilling. Mijn opa had geen auto, hij heeft nooit in een vliegtuig gezeten.
Het varken was te voet of met paard en wagen opgehaald bij de boer. Grootgebracht was het dier met etensresten van de mens en gekookte aardappelen. Het vlees werd opgeslagen in de kelder; een koelkast of een vriezer was er niet en het vlees werd in het dorp verkocht.
Dit hele proces werd zonder enige vorm van fossiele energie volbracht, te voet en met de hand. Nog maar zeventig jaar geleden, het woord duurzaam was nog niet uitgevonden en reizen deed de man niet veel verder dan naar de Middelburgse markt. Iets om over na te denken.
Jos Hugense schreef deze tekst op zijn LinkedIn-pagina. De redactie van Foodlog vond de tekst te mooi om die geen breder publiek te gunnen.
Dit artikel afdrukken
Een buitenlichtje boven het varken is een spoor van vooruitgang, maar mijn opa slachtte het varken waarschijnlijk buiten omdat het mooi weer is en in zijn werkplaats de lamp aan moest. Dat was in die tijd onnodige verspilling. Mijn opa had geen auto, hij heeft nooit in een vliegtuig gezeten.
Het varken was te voet of met paard en wagen opgehaald bij de boer. Grootgebracht was het dier met etensresten van de mens en gekookte aardappelen. Het vlees werd opgeslagen in de kelder; een koelkast of een vriezer was er niet en het vlees werd in het dorp verkocht.
Dit hele proces werd zonder enige vorm van fossiele energie volbracht, te voet en met de hand. Nog maar zeventig jaar geleden, het woord duurzaam was nog niet uitgevonden en reizen deed de man niet veel verder dan naar de Middelburgse markt. Iets om over na te denken.
Jos Hugense schreef deze tekst op zijn LinkedIn-pagina. De redactie van Foodlog vond de tekst te mooi om die geen breder publiek te gunnen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Jamaar, zo kunnen we de wereld toch niet meer voeden? En moeten we als de Amish gaan leven, alles weer met de hand zonder technologie?
Ik ben The Time Ships van Baxter aan het lezen, vervolg van The Time Machine van HG Wells. Daarin hebben ze een manier gevonden om de zon te gebruiken als bron van praktisch oneindige energie. Daarvoor hebben ze een bol om de zon gebouwd waarin ze zijn gaan leven, zodat er geen energie verloren gaat. De aarde is daardoor altijd donker en praktisch dood. Maar in de hoogtechnologische samenleving hebben ze alles tot in de puntjes voor elkaar, de perfectie bereikt.
Dat is de huidige droom, de verwachting: we vinden zoveel moois uit, lossen alle strubbelingen op totdat we alles perfect voor elkaar hebben met techniek: nooit meer honger, geen eenzaamheid, geen oorlog of ziekte. Teruggaan is onacceptabele achteruitgang. De hemel is hoogtechnologisch.
Otto, het is terug naar Middelburg, maar niet naar de Middeleeuwen. Is zelfs zo'n klein stapje al te ver?
Ligt eraan waar we heen willen Dick, wat de toekomstvisie is van ons land, de wereld. Op zich is vanalles mogelijk, als we collectief besluiten dat we dat willen. Je noemt het een klein stapje, met een dubbele verkleining. Is het wel zo'n klein stapje? Het klinkt als een enorme stap. Om bijv zoveel slagers te hebben moeten we op z'n minst alle social media-experts en vrijetijdskundigen laten omscholen ;)
En Amish zijn geen middeleeuwsen, meer 19e eeuws. Zal niet heel ver van opa Hugenses manier van leven liggen. Amish zijn ook gelukkig zo niet gelukkiger dan wij, en leven gemiddeld net zo lang als non-Amish in de buurt. Lijkt me meer voldoening geven, zo'n leefstijl. Wat wil een mens nog meer dan dat?
ja wezenlijk veel is er niet veranderd in de varkenshouderij, de dieren krijgen nog steeds reststromen van de voedingsmiddelen industrie.. bestond die industrie eigenlijk 100 jaar geleden ook?? of ja er is wel een duidelijke verbetering er is veel minder grondstof nodig voor een kg vlees van 70 jaar geleden :-). Wel mooi die foto's van vroeger. Vroeger werd ook veel gemaakt met beperkte middelen en in de toekomst willen we daar ook weer naar toe dus er valt veel te leren daar.
Niet zo lang geleden zag ik dorpje in de Spaanse Pyreneeën een geit met de kop naar beneden aan een balkonnetje aan de straatkant hangen. Een bakje eronder om het bloed op te vangen dat uit de keel gulpte. De hond kreeg er ook een beetje van. Met enige afschuw liepen we er omheen. Later zagen we heel vaak home-made bloedworsten, bijna zwart, te drogen hangen, ook in andere dorpen. Op de markten werden de darmen verkocht zoals hier op de foto (ca. 1970). Ik kreeg de indruk dat de meest mensen daar toen betrokken waren bij kleinschalige voedselproductie in eigen omgeving en thuis.