2 min
De Noordzee is uitermate geschikt voor de teelt van zeewieren. Nederlanders en Belgen verdringen zich om zeewier te gaan verbouwen, vooral de commercieel interessante - want voor menselijke consumptie geschikte - soorten die nu nog voor veel geld uit Azië komen. Mmmm, zeewierpesto!
De Stichting Noordzeeboerderij liet afgelopen november samen met de Rijksrederij twee modules van ieder 1.000 meter zeewierlijn te water, zo'n 15 kilometer uit de kust van Scheveningen. Zeewier bedoeld voor consumptie, wel te verstaan. Ondanks alle winterstormen lagen de teeltmodules nog veilig op hun plek. Vorig weekend werd de eerste oogst succesvol binnengehaald.
De Universiteit van Wageningen gaat de kwaliteit van het vers geoogste wier onderzoeken. De eerste indruk van de kwaliteit is op het oog goed. Zelfs dermate goed dat commerciële exploitatie van zeewier vermoedelijk al binnen drie jaar rendabel kan zijn, aldus Koen van Swam van Stichting Noordzeeboerderij in het AD. En dat terwijl de Stichting zich pas twee jaar geleden voor de eerste proeven vestigde in Scheveningen-Haven. Nederlandse eerste zeewierboerderij, opgericht in 2013, ligt in Zeeland.
Haagse zeewierpesto
Na de Zeeuwse zeewierkroepoek kunnen we wellicht binnen niet al te lange tijd ook Haagse pesto van zeewier op ons bord verwachten. "We naderen steeds meer het moment waarop we voor de consumptie van zeewier niet langer afhankelijk zijn van landen in Azië, die nu nog wereldwijd hofleverancier zijn. Dat is pure winst, want er is vanuit de voedingsmiddelenindustrie, de horeca en ook supermarkten een groeiende vraag naar hoogwaardig zeewier. Je kunt er niet alleen voedsel voor dieren van maken, maar bijvoorbeeld voor menselijke consumptie ook heerlijke pesto", zegt Van Swam.
Belgen
Ondertussen zitten onze zuiderburen ook niet stil. Het consortium SeaConomy onderzocht de economische haalbaarheid van zeewier in de Noordzee. Deze week presenteerden ze de resultaten: het (Belgische deel) van de Noordzee is uitermate geschikt voor de kweek van diverse soorten zeewieren, op een economisch rendabele manier. Het gaat dan onder meer om Atlantische wakame, suikerwier, blaaswier, zee-eik, zee-sla, dulse, nori en Iers mos. Die komen al voor in Vlaamse wateren en staan bijvoorbeeld bij de Belgische 'zeewierkok' Donald Deschagt al jaren op het menu.
Tijd voor een ambitieus innovatieproject om het gebruik van zeewieren op grote schaal als grondstof in de toekomst mogelijk te maken, vinden de initiatiefnemers van Seaconomy. Want ook in Vlaanderen neemt de interesse bij kandidaat-afnemers sterk toe. Zo zouden op korte termijn, rond 2025, lokale zeewieren gekweekt kunnen worden in het Belgische deel van de Noordzee. Deze kunnen dan als additief gebruikt worden in voedingsproducten en voeders. Supermarktketen Colruyt, die deel uitmaakt van het consortium, denkt aan onder meer brood en chocolade met zeewieradditieven. Als kweek op grote schaal mogelijk wordt dan kunnen de wieren na raffinage ook in biomaterialen toegepast kunnen worden. Bijvoorbeeld kleding, bekleding en verpakkingen van zeewier worden dan denkbaar als vervangers van wol, katoen, leer en plastic.
Zeeboerderij Value@Sea in Nieuwpoort startte recent een proefproject met zeewier. De kweek zou daar plaats kunnen vinden, maar ook rond bijvoorbeeld windmolenparken verder op zee. De Belgische staatssecretaris voor de Noordzee Philippe De Backer voorziet in ieder geval in zijn nieuwe Marien Ruimtelijk Plan al meerdere zones voor aquacultuur.
Dit artikel afdrukken
Vandaag eerste oogstdag op Proefboerderij Scheveningen! 15 km varen naar het mooie #Noordzeewier @noordzeeboer @WUR @RIBActie #seaweedimpact #madeinholland pic.twitter.com/tqSwVESgAN
— Noordzeeboerderij (@noordzeeboer) 4 mei 2018
De Universiteit van Wageningen gaat de kwaliteit van het vers geoogste wier onderzoeken. De eerste indruk van de kwaliteit is op het oog goed. Zelfs dermate goed dat commerciële exploitatie van zeewier vermoedelijk al binnen drie jaar rendabel kan zijn, aldus Koen van Swam van Stichting Noordzeeboerderij in het AD. En dat terwijl de Stichting zich pas twee jaar geleden voor de eerste proeven vestigde in Scheveningen-Haven. Nederlandse eerste zeewierboerderij, opgericht in 2013, ligt in Zeeland.
Haagse zeewierpesto
Na de Zeeuwse zeewierkroepoek kunnen we wellicht binnen niet al te lange tijd ook Haagse pesto van zeewier op ons bord verwachten. "We naderen steeds meer het moment waarop we voor de consumptie van zeewier niet langer afhankelijk zijn van landen in Azië, die nu nog wereldwijd hofleverancier zijn. Dat is pure winst, want er is vanuit de voedingsmiddelenindustrie, de horeca en ook supermarkten een groeiende vraag naar hoogwaardig zeewier. Je kunt er niet alleen voedsel voor dieren van maken, maar bijvoorbeeld voor menselijke consumptie ook heerlijke pesto", zegt Van Swam.
Belgen
Ondertussen zitten onze zuiderburen ook niet stil. Het consortium SeaConomy onderzocht de economische haalbaarheid van zeewier in de Noordzee. Deze week presenteerden ze de resultaten: het (Belgische deel) van de Noordzee is uitermate geschikt voor de kweek van diverse soorten zeewieren, op een economisch rendabele manier. Het gaat dan onder meer om Atlantische wakame, suikerwier, blaaswier, zee-eik, zee-sla, dulse, nori en Iers mos. Die komen al voor in Vlaamse wateren en staan bijvoorbeeld bij de Belgische 'zeewierkok' Donald Deschagt al jaren op het menu.
Tijd voor een ambitieus innovatieproject om het gebruik van zeewieren op grote schaal als grondstof in de toekomst mogelijk te maken, vinden de initiatiefnemers van Seaconomy. Want ook in Vlaanderen neemt de interesse bij kandidaat-afnemers sterk toe. Zo zouden op korte termijn, rond 2025, lokale zeewieren gekweekt kunnen worden in het Belgische deel van de Noordzee. Deze kunnen dan als additief gebruikt worden in voedingsproducten en voeders. Supermarktketen Colruyt, die deel uitmaakt van het consortium, denkt aan onder meer brood en chocolade met zeewieradditieven. Als kweek op grote schaal mogelijk wordt dan kunnen de wieren na raffinage ook in biomaterialen toegepast kunnen worden. Bijvoorbeeld kleding, bekleding en verpakkingen van zeewier worden dan denkbaar als vervangers van wol, katoen, leer en plastic.
Zeeboerderij Value@Sea in Nieuwpoort startte recent een proefproject met zeewier. De kweek zou daar plaats kunnen vinden, maar ook rond bijvoorbeeld windmolenparken verder op zee. De Belgische staatssecretaris voor de Noordzee Philippe De Backer voorziet in ieder geval in zijn nieuwe Marien Ruimtelijk Plan al meerdere zones voor aquacultuur.
Het consortium #SeaConomy (@sioenindustries, POM, @colruytgroup, PURES en Lambers-Seghers) gaf in aanwezigheid van minister @JokeSchauvliege uitleg over het economisch potentieel van zeewier. Persbericht: https://t.co/CwkammzQpK pic.twitter.com/loe0whvPqX
— POM West-Vlaanderen (@POMWVL) 8 mei 2018
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
En ik vergeet deze nog: 4000 hectare geeft biogas (naast eiwit en waardevolle stoffen voor farma) voor 20.000 huishoudens. Ik ben bang dat onze huidige aardolieverslaving sowieso behandeld moet worden.
Ellen #13, die meervoudige cascadatie is niet hardop dromen, maar realiteit. Met de opmerking erbij dat je de koolwaterstoffen maar een keer kunt gebruiken (hydrocolloiden of biogas). Bedenk ook dat al onze lekken (fosfaat, stikstof, kali en alle micronutrienten) in zee komen. Dus zit er een behoorlijk overschot hiervan in zee, of het is gebruikt op andere wijze (meer leven in zee?). Hoe dan ook kunnen we proberen hetgeen nu nog uitspoelt in te zetten in deze teelten. Bestrijden of bemesten is niet mogelijk.
Probleem is soms dat een nulmeting ontbreekt. Dan kun je na 5 jaar ineens in de situatie belanden dat de aanwezigheid van de kleine stern (die voor de start van de teelt er helemaal niet zat) reden is om de activiteiten te beperken.
Wat verstorend zou kunnen werken is te regelmatig bezoek aan de velden. Niet nodig voor een winterteelt (oktober erin, april eruit), maar wel voor sommige zomerteelten. Die kunnen zo hard groeien dat wekelijks oogsten noodzaak wordt om afslag te voorkomen.
Je vragen zijn relevant en in lijn met wat - bijvoorbeeld - Rijkswaterstaat wil weten. Maar ook de natuurorganisaties. Tot nog toe zonder negatief resultaat.
Het lijkt bijna te mooi om waar te zijn, de ontwikkeling van zeewier met talloze toepassingen. In het verleden konden we bij schaarste nog een heel continent ontginnen (Noord Amerika) en nu we denken dat we onze grenzen qua landbouwgrond bereikt te hebben, blijkt er misschien nog een hele oceaan te 'ontginnen'. Ondanks de opmerking over kunststof touwtjes ben ik wel nieuwsgierig naar de verdere kansen en bedreigingen van zeewier. Kunnen we uiteindelijk zonder aardolie? Hoeveel hectares zijn hiervoor nodig? Welke zeedieren leven van zeewier? Zijn er gewasbeschermingsmiddelen/methodes voor nodig? Welke invloed heeft grootschalige productie van zeewier op het ecosyteem? Zijn er internationale afspraken over het 'ontginnen' van stukken zee? Etc.
Beste Mark #10, dat is het nu juist... We kunnen het ons inmiddels niet meer permitteren om zo te werk te gaan zoals jij en de gangbare economie voorstaan en zullen voor zover mogelijk met de kennis van nu en doorlopend monitorend en openstaand voor kritiek nieuwe wegen in moeten slaan. Dat betekent oa dat overheden hun subsidiebeleid hier op aan moeten passen en wegen moeten vinden om sneller bij te kunnen sturen zonder dat de ondernemers zelf maar vooral het milieu en medemens hier direct of op de korte, middellange en lange termijn de dupe van worden. Maar diezelfde ondernemers zullen net als ieder ander mens veel meer bij zichzelf te rade moeten gaan wat hen drijft en of ze er alles aan doen om de LCA milieueffecten van hun activiteiten in kaart te brengen of althans hier de absolute bereidheid toe te tonen. Verder juich ik de initiatieven mbt zeewierteelten enorm toe.
Wouter #10. Dat is zeker goed om te weten, maar hoogst twijfelachtig of het waarde heeft in deze draad. Dat is precies wat ik bedoel. Zeewierteelt staat in de kinderschoenen en Foodlog opent er een draad over. Is de eerste vraag dan deze?
In 1956 ontstond voor het eerst serieus zicht op de inzet van kernenergie. Is dan 'Maar let wel op de samenstelling van het beton waarin we de resten opslaan' relevant?
Nogmaals hij heeft gelijk. En er zal te zijner tijd naar gekeken moeten worden, zo dat niet al is gedaan. Maar de relevantie van de vraag is er voor mij in dit stadium domweg niet.