Vorig jaar zei EU-voorzitter Claude Juncker al dat een Slovaak recht heeft op dezelfde visstick als wij. Hij doelde op 'dual quality', een product dat dezelfde naam en verpakking heeft maar onder de motorkap toch anders is samengesteld. Hij zette zijn Commissaris Timmermans aan het werk om dat verschil te laten verdwijnen.
Eurocommissaris Frans Timmermans lanceerde vorige week de New Deal for Consumers. Volgens de nieuwe regelgeving mogen voedselfabrikanten straks in de EU geen levensmiddelen meer aanbieden die verschillende landen dezelfde verpakking hebben, maar een andere, kwalitatief mindere, samenstelling. Denk aan palmolie in plaats van duurdere kokosolie of meer paneer en minder vis in de vissticks.
Die commerciële praktijk heet 'dual quality' en is door een aantal Oost-Europese EU-lidstaten al aan de kaak gesteld. Met succes, getuigde de uitspraak van Juncker en de regelgeving van zijn Commissaris Timmermans. "Eindelijk krijgen de consumentenautoriteiten tanden om bedriegers aan te pakken", zegt Eurocommissaris Vera Jourová op FoodNavigator.
Beren op de weg
Zowel FoodDrinkEurope, de lobby van Europese levensmiddelenfabrikanten, Eurocommerce, de retailkoepel als Europese consumentenorganisaties zien nog wel wat beren op de weg rondom Timmermans' New Deal. De levensmiddelenfabrikanten zeggen dat de Europese Commissie 'het paard achter de wagen spant' door niet te wachten op de onderzoeksresultaten van het Joint Research Centre. Bovendien zeggen voedselfabrikanten dat de verschillen ook een weerslag zijn van nationale smaakvoorkeuren: "Nederlanders houden van zoete mayonaise en Belgen kiezen juist voor een zure variant", schrijft de NOS. Eurocommerce wijst er op dat retailers vaak op een lokale distributeur zijn aangewezen en niet over de grens mogen inkopen. Consumentenorganisaties vragen zich af hoe praktisch een en ander zal uitpakken, of de opgelegde boetes voldoende afschrikwekkend zullen zijn en of de consument er uiteindelijk echt beter van zal worden. Een voorbeeld? "Wat staat er straks op een pizza - 'Deze pizza bevat analoogkaas, maar in Duitsland bevat ditzelfde product mozzarella en Edam'? En wat als de consument dat verschil netjes uitgelegd krijgt, maar er geen alternatief product te koop is, wat dan? Geen pizza kopen?" vraagt een regelgevingsexpert zich af.
Twee gevalletjes door elkaar
Het maken van dual quality is een praktijk die over de hele wereld voorkomt. Omdat Australische wijnmakers, bijvoorbeeld, weten dat Britten van een vettere Chardonnay houden dan wij, maken ze die net even voller van smaak zodat je de fles die je in Engeland koopt toch anders beleeft dan die van hier, ook al draagt die hetzelfde etiket. En natuurlijk kun je producten ook net een beetje aanpassen voor kleinere portemonnees. In zo'n geval zet je consumenten op de tweede rang, in het geval van die Australische wijn niet. Die twee gevalletjes kunnen wel door elkaar lopen. Zo kun een fabrikant een visstick meer paneel en minder vis meegeven, maar wel de kruiding voor een specifiek land op smaak brengen. De New Deal creëert een juridische werkelijkheid waarin een sinds decennia gegroeide praktijk opeens strafbaar wordt.
Dit artikel afdrukken
Die commerciële praktijk heet 'dual quality' en is door een aantal Oost-Europese EU-lidstaten al aan de kaak gesteld. Met succes, getuigde de uitspraak van Juncker en de regelgeving van zijn Commissaris Timmermans. "Eindelijk krijgen de consumentenautoriteiten tanden om bedriegers aan te pakken", zegt Eurocommissaris Vera Jourová op FoodNavigator.
De New Deal creëert een juridische werkelijkheid waarin een sinds decennia gegroeide praktijk opeens strafbaar wordtVolgens de nieuwe regelgeving maken bedrijven die een product in verschillende lidstaten verkopen als identiek, zich schuldig aan misleidende marketingpraktijken als er sprake is van verschillen in samenstelling "die de consument tot een aankoop bewegen die hij of zij anders niet zou doen". Constateert een nationale voedselautoriteit dat er sprake is van 'voedseldiscriminatie', dan kan een boete van 4% van de omzet opgelegd worden. Timmermans gaat zijn New Deal nu voorleggen aan het Europees Parlement en de Europese raad.
Beren op de weg
Zowel FoodDrinkEurope, de lobby van Europese levensmiddelenfabrikanten, Eurocommerce, de retailkoepel als Europese consumentenorganisaties zien nog wel wat beren op de weg rondom Timmermans' New Deal. De levensmiddelenfabrikanten zeggen dat de Europese Commissie 'het paard achter de wagen spant' door niet te wachten op de onderzoeksresultaten van het Joint Research Centre. Bovendien zeggen voedselfabrikanten dat de verschillen ook een weerslag zijn van nationale smaakvoorkeuren: "Nederlanders houden van zoete mayonaise en Belgen kiezen juist voor een zure variant", schrijft de NOS. Eurocommerce wijst er op dat retailers vaak op een lokale distributeur zijn aangewezen en niet over de grens mogen inkopen. Consumentenorganisaties vragen zich af hoe praktisch een en ander zal uitpakken, of de opgelegde boetes voldoende afschrikwekkend zullen zijn en of de consument er uiteindelijk echt beter van zal worden. Een voorbeeld? "Wat staat er straks op een pizza - 'Deze pizza bevat analoogkaas, maar in Duitsland bevat ditzelfde product mozzarella en Edam'? En wat als de consument dat verschil netjes uitgelegd krijgt, maar er geen alternatief product te koop is, wat dan? Geen pizza kopen?" vraagt een regelgevingsexpert zich af.
Twee gevalletjes door elkaar
Het maken van dual quality is een praktijk die over de hele wereld voorkomt. Omdat Australische wijnmakers, bijvoorbeeld, weten dat Britten van een vettere Chardonnay houden dan wij, maken ze die net even voller van smaak zodat je de fles die je in Engeland koopt toch anders beleeft dan die van hier, ook al draagt die hetzelfde etiket. En natuurlijk kun je producten ook net een beetje aanpassen voor kleinere portemonnees. In zo'n geval zet je consumenten op de tweede rang, in het geval van die Australische wijn niet. Die twee gevalletjes kunnen wel door elkaar lopen. Zo kun een fabrikant een visstick meer paneel en minder vis meegeven, maar wel de kruiding voor een specifiek land op smaak brengen. De New Deal creëert een juridische werkelijkheid waarin een sinds decennia gegroeide praktijk opeens strafbaar wordt.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
>> En natuurlijk kun je producten ook net een beetje aanpassen voor kleinere portemonnees. <<
Zoals (bijvoorbeeld) AH dat doet met AH Basic, AH huismerk en AH excellent? Maar in dat geval ziet de klant natuurlijk wel het verschil en koopt die bewust een bepaalde variant.
Dank Oost-Europa en EU,
Nu kunnen ook de producten van de A merken in NL weer naar het oude / oorspronkelijke kwaliteitsniveau, van voor de prijzenoorlog!
Mooi vakantie spel, vergelijk eens een paar bekende producten uit NL met de varianten op je bestemming (bijvoorbeeld Frankrijk)
Er zijn van die producten die je in Nederland gewend bent en bij gelegenheid in een ander land dan ook maar koopt. Maar pas op.
Neem nu Becel Gold (NL) en Becel Gold (D).
De Nederlandse versie bevat droge melkbestanddelen en kaliumsorbaat als conserveringsmiddel, terwijl de Duitse versie karnemelk bevat en vrij is van conserveringsmiddelen.
De Nederlandse versie heeft 70g/100g plantaardige oliën waarvan 6,8g/100g omega3, de Duitse versie heeft 80g/100g plantaardige oliën waarvan 9,4g/100g omega3.
De Duitse versie is geschikt als broodbeleg én bakken en braden.
De Nederlandse versie uitsluitend koud te gebruiken.
Grote verschillen voor een product dat er ogenschijnlijk hetzelfde uitziet.
Aardig idee hoor, daar niet van. Maar het is te hopen dat politicus Timmermans niet enkel de New Deal presenteert aan het Europees parlement, maar ook eens goed te rade gaat bij zijn controlerend ambtenaren. Op basis van die gesprekken levert hij natuurlijk naast de plannen ook een goed en doortimmerd plan voor de handhaving, inclusief het daarbij behorende budget. Daarbij gaan we toch niet uit van de goede diensten van consumentenorganisaties hè, dat zijn in mijn beleving geen wetshandhavers, ze signaleren slechts. En ze zijn er niet voor controlewerkzaamheden, een typische taak van de overheid. En die overheid gaat het hier een partij moeilijk mee krijgen..... Precies dezelfde mayonaise verkopen in Nederland als in Frankrijk? Oei, dat wordt bij een van de twee veel minder verkopen dan.
Dus wat wordt die New Deal? Wordt het een Deal of wordt het een pakketje dat over de schutting gegooid wordt van de NVWA? Arme ambtenaren, ze kunnen het werk nu al niet aan.
Scherp opgemerkt van Jos Hugense. Wie handhaaft? En omdat hij iets opmerkt over mayonaise nog even terug naar een wonderlijk bericht dat ook op Foodlog verscheen. In de Verenigde Staten is een mayonaise beroemd, Helleman's. Het merk is opgekocht door Unilever. Die brengt het op de Europese markt. Ook in Nederland. De echte? Nee receptuur aangepast aan Europese, of in elk geval Nederlandse consumenten. Nep? Discriminatie?