In 15 jaar is het aantal akker- en weidevogels in Frankrijk met meer dan 30% afgenomen. En de laatste jaren lijkt de teruggang zelfs nog te versnellen. Dat schrijft Le Figaro.
Door heel Frankrijk trekken ze jaarlijks het bos in, de hei of het veld op. De vogeltellers, die op vaste plekken gaan kijken en luisteren welke vogels er voorkomen. Ze noteren zorgvuldig het gezang van leeuwerik, nachtegaal of koekoek, en pluizen het achtergrondkoor van zangvogels als puttertjes, geelgorzen, sijsjes maar ook kwartels en torenvalken uit elkaar.
Al die vogels, die met elkaar het geluidsdecor van het platteland vormen, blijken te verdwijnen. Niet over 20 of 50 jaar, nee, nú. Uit onderzoek door vogeltellers blijkt dat in 15 jaar een derde van de de akker- en weidevogels is verdwenen. Dat rapporteert het Muséum national d'histoire naturelle dat de vogeltellingen verzamelt die zowel amateurs als professionals jaarlijks aanleveren in het kader van het programma Stoc (Suivi temporel des oiseaux communs, in het Nederlands: 'Periodieke telling van algemeen voorkomende vogelsoorten'). Die vogeltelling vindt ieder jaar op dezelfde plek en rond dezelfde tijd plaats en richt zich op 4 grote vogelfamilies: de algemene vogels die overal voorkomen en de specialisten die zich op het boerenland, in de bossen of de steden ophouden.
Mert name neonicotinoïden
Volgens de onderzoekers moet de oorzaak van de teloorgang gezocht worden in het gebruik van pesticiden, met name neonicotinoïden. Die zorgen voor een enorme teruggang in het aantal insecten, waar vooral de jongen onder lijden. Maar ook de schaalvergroting van de landbouw speelt een rol waardoor de biodiversiteit afneemt en vogels minder gemakkelijk aan eten kunnen komen. Groenbemesting (en die niet doodspuiten maar onderploegen), overstappen naar biologische teelt en braakligging zijn volgens Jiguet manieren om het tij te keren. Maar wie gaat dat opbrengen als de hele agrarische sector zwaar onder druk staat door de economische vereisten?
"We moeten ons absoluut zorgen maken over de biodiversiteit", benadrukt Frédéric Jiguet. Niet alleen om akkers en velden 'levend' te houden, maar ook om haar sterke culturele dimensie. "Je wilt toch niet dromen van een gebied waar je alleen nog het gekras van een paar kraaien, het gekoer van duiven of het gekrijs van eksters hoort?"
Dit artikel afdrukken
Al die vogels, die met elkaar het geluidsdecor van het platteland vormen, blijken te verdwijnen. Niet over 20 of 50 jaar, nee, nú. Uit onderzoek door vogeltellers blijkt dat in 15 jaar een derde van de de akker- en weidevogels is verdwenen. Dat rapporteert het Muséum national d'histoire naturelle dat de vogeltellingen verzamelt die zowel amateurs als professionals jaarlijks aanleveren in het kader van het programma Stoc (Suivi temporel des oiseaux communs, in het Nederlands: 'Periodieke telling van algemeen voorkomende vogelsoorten'). Die vogeltelling vindt ieder jaar op dezelfde plek en rond dezelfde tijd plaats en richt zich op 4 grote vogelfamilies: de algemene vogels die overal voorkomen en de specialisten die zich op het boerenland, in de bossen of de steden ophouden.
In de grote graangebieden kan het voorjaar van 2018 wel eens een 'stille lente' worden""Sinds de jaren '90 zien we een constante afname van de vogels in landbouwgebieden", zegt Frédéric Jiguet, coördinator van het Stoc-programma. Uit al langer lopende tellingen in bijvoorbeeld Groot-Brittannië en Zweden doemt een vergelijkbaar droevig stemmend beeld op. "Van de leeuwerik, de grasmus en de ortolaan is in Frankrijk 1 op de 3 exemplaren verdwenen", aldus Jiguet. Voor de patrijs geldt dat zelfs voor 8 op de 10. Valt de teruggang in de steden of bossen minder op, op het platteland is sprake van een ronduit alarmerende situatie. "In de grote graangebieden kan het voorjaar van 2018 wel eens een 'stille lente' worden", zeggen de wetenschappers, verwijzend naar het boek van de Amerikaanse ecoloog Rachel Carson van 55 jaar geleden: Silent Spring.
Mert name neonicotinoïden
Volgens de onderzoekers moet de oorzaak van de teloorgang gezocht worden in het gebruik van pesticiden, met name neonicotinoïden. Die zorgen voor een enorme teruggang in het aantal insecten, waar vooral de jongen onder lijden. Maar ook de schaalvergroting van de landbouw speelt een rol waardoor de biodiversiteit afneemt en vogels minder gemakkelijk aan eten kunnen komen. Groenbemesting (en die niet doodspuiten maar onderploegen), overstappen naar biologische teelt en braakligging zijn volgens Jiguet manieren om het tij te keren. Maar wie gaat dat opbrengen als de hele agrarische sector zwaar onder druk staat door de economische vereisten?
"We moeten ons absoluut zorgen maken over de biodiversiteit", benadrukt Frédéric Jiguet. Niet alleen om akkers en velden 'levend' te houden, maar ook om haar sterke culturele dimensie. "Je wilt toch niet dromen van een gebied waar je alleen nog het gekras van een paar kraaien, het gekoer van duiven of het gekrijs van eksters hoort?"
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het zou kunnen helpen als eens goed uitgelegd wordt, waarom ecosystemen, biodiversiteit ed, belangrijk zijn.
In Frankrijk is het niet anders dan hoe het in Nederland is (CBS: weidevogels in Duikvlucht).
En natuurlijk is er alleen een correlatie (ik mag zeker niet suggereren dat er een causaal verband is) met een enorme (75%) afname van het aantal insecten. En dan nu de bottomline: Er wordt vervolgens in de pers vooral gemuggenzift over of die 75% insectensterkte wel klopt en dat het misschien een ander getal (maar dat is eigenlijk nooit lager dan 30%) moet zijn. Een correlatie aanwijzen met het gebruik van pesticiden is ook alleen maar links gelul, dat is nog lang niet bewezen. Populistisch correct is het dan ook om nog even te melden dat de biologische landbouw onrealistisch is en toch nooit de wereld kan voeden.
Zo, me dunkt dat ik hiermee de gebruikelijk reacties heb verwoord zodat we er dit keer geen lange draad over hoeven te maken. Verder met de oorverdovende stilte, business as usual.
In "nieuwe oogst" het ZLTO ledenblad heeft tot 2x toe een opinie gestaan van een LTO-portefeuillehoudster dat biodiversiteit allemaal leuk en aardig is maar er moet wel voor worden betaald???
Uitleggen, ergens op attenderen, verzoeken om gedragsverandering e.d. is dan geen oplossing meer lijkt mij. Men kiest de aanval. Het enige wat nog kan helpen zijn geboden en verboden i.v.m. grondgebruik en middelengebruik. (financiele) dwang dus anders loopt het fout.
Heb ik vroeger al gehoord, maar wilde het niet geloven/horen: "boeren verwennen is onze lieve heer straffen".
Waarom is die biodiversiteit dan zo belangrijk?
Ben je nou echt zo dom of doe je maar alsof Henric?