De Universiteit van Leiden blijkt ver te zijn gegaan in een poging om een website van een medewerker van het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK) op zwart te laten zetten. De taal richting het Hoogheemraadschap kreeg uiteindelijk zelfs een dwingende toon: “Ik ga er vanuit dat jullie het oplossen.” Dat blijkt uit nieuwe documenten in handen van NH Nieuws.
Die pogingen zijn te lezen op NH Nieuws. Ook ik schreef er eerder al uitgebreid over. De medewerker, Rik heet hij, ontdekte dat de verwerking van de ruwe data van metingen van de Universiteit van Leiden mogelijk niet sporen met de manier waarop die volgens EU-richtlijnen behoren te worden verwerkt. Riks berekeningen over het pesticidenniveau in het oppervlaktewater komen wat gunstiger uit voor boer en tuinder dan die van de universiteit. Om die reden wilde hij weten wat het verschil tussen zijn berekeningen en die van de Leiden kan verklaren.
Ik sprak afgelopen vrijdag met Mr. Ferre van de Nadort, de raadsman van Rik. Uit dat gesprek kwam iets heel merkwaardigs naar voren: Leiden en zijn werkgever hebben nooit op dat verschil in willen gaan.
De universiteit, zijn werkgever en de Waterschappen hebben Rik onder druk gezet. Foodlog beschikt over mails waarin het Directoraat Generaal Milieu en Internationaal van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu (thans Infrastructuur en Waterstaat) Rik uitnodigt zich in het openbaar te laten horen met zijn kritiek op de berekeningen van de Universiteit van Leiden. Niettemin is Rik geschorst, psychisch vernederd, werd zijn volledige mailverkeer door de baas gelezen en is aantoonbaar gepoogd juridische feitjes te vinden om hem te kunnen beschadigen. Dat allemaal omdat hij als cijferprofessional graag wilde weten waarom zijn berekeningen over het gifniveau in oppervlaktewater konden verschillen van de officiële cijfers. Die worden in Nederland geproduceerd door het Centrum voor Milieuwetenschappen (CML) van de Universiteit Leiden in samenwerking met ingenieursbureau Royal Haskoning. Volgens mijn informatie wilde Rik slechts weten wat het verschil tussen zijn berekeningen en die van de Universiteit van Leiden kan verklaren.
Leg die twee berekeningen nou eens in het openbaar naast elkaar. Daar leren we als samenleving van. Stop deze malle beschadigings- en schorsingsactie, want er zal alleen maar meer gekkigheid voor Leiden en de bazen van Rik naar buiten komen. Het gaat gewoon om de toepassing van een modelletje om het niveau van gifstoffen in het oppervlaktewater te berekenen op basis van ruwe meetdata. Waarom mogen we niet weten welke interpretatieverschillen daarover bestaan en wat die betekenen?
We bieden Foodlog aan voor een open discussie die iedereen kan volgen.
Dit artikel afdrukken
Ik sprak afgelopen vrijdag met Mr. Ferre van de Nadort, de raadsman van Rik. Uit dat gesprek kwam iets heel merkwaardigs naar voren: Leiden en zijn werkgever hebben nooit op dat verschil in willen gaan.
De universiteit, zijn werkgever en de Waterschappen hebben Rik onder druk gezet. Foodlog beschikt over mails waarin het Directoraat Generaal Milieu en Internationaal van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu (thans Infrastructuur en Waterstaat) Rik uitnodigt zich in het openbaar te laten horen met zijn kritiek op de berekeningen van de Universiteit van Leiden. Niettemin is Rik geschorst, psychisch vernederd, werd zijn volledige mailverkeer door de baas gelezen en is aantoonbaar gepoogd juridische feitjes te vinden om hem te kunnen beschadigen. Dat allemaal omdat hij als cijferprofessional graag wilde weten waarom zijn berekeningen over het gifniveau in oppervlaktewater konden verschillen van de officiële cijfers. Die worden in Nederland geproduceerd door het Centrum voor Milieuwetenschappen (CML) van de Universiteit Leiden in samenwerking met ingenieursbureau Royal Haskoning. Volgens mijn informatie wilde Rik slechts weten wat het verschil tussen zijn berekeningen en die van de Universiteit van Leiden kan verklaren.
Leg die twee berekeningen nou eens in het openbaar naast elkaar. Daar leren we als samenleving van. Stop deze malle beschadigings- en schorsingsactie, want er zal alleen maar meer gekkigheid voor Leiden en de bazen van Rik naar buiten komen. Het gaat gewoon om de toepassing van een modelletje om het niveau van gifstoffen in het oppervlaktewater te berekenen op basis van ruwe meetdata. Waarom mogen we niet weten welke interpretatieverschillen daarover bestaan en wat die betekenen?
We bieden Foodlog aan voor een open discussie die iedereen kan volgen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Helemaal mee eens, Dick. Schandalig, de houding van RUL en HHNK. 'Learning by comparison', niet aan hen besteed kennelijk.
Er is iets mis gegaan en het lijken wel Oost-Europese toestanden, maar niet is duidelijk wat.
Beste mensen er is niets nieuws aan de horizon. In 1998 was Jan Pronk minister van o.a. milieu en zijn er al verschillende deskundige rapporten, die hun niet welgewillig waren, verdonkeremaand.
Ook zijn er indertijd landelijk, blind geprikt, grond monsters genomen en onderzocht op bodem vervuiling om de sector in een bepaald daglicht te zetten. Die gegevens zouden gebruikt worden om beleid te rechtvaardigen. Wat schetste de verbazing de grootste bodemvervuiling vond men in de natuurgebieden. Zo erg als daar voedsel zou geproduceerd zijn die vernietigt moest worden. Wie heeft ooit gehoord over deze praktische gang van zaken? LTO wist er van en wat hebben ze er mee gedaan?
Toen werd al duidelijk dat er selectief, op bepaald beleid gerichte informatie, werd gezocht.
Wat zijn de verschillen tussen de ammoniak soap en dit verhaal? Of moet ik nog meer uitglijders van de al om geroemde systemen opnoemen?
Hoe lang gaat het nog duren dat we het inzicht krijgen dat er een totale systeem innovatie moet gaan plaats vinden, om van deze Russische praktijken af te komen?
#3 Het gaat (ook) om macht en zeggenschap over de ruimte die in gebruik en eigendom is bij een bepaalde groep. En om daar grip op te krijgen, zijn er schijnbaar en blijkbaar trucjes nodig. Welgevallige cijfers schuift men naar voren en onwelgevallige verdonkeremaant men, zij die daar belang bij hebben. Klokkenluiders tracht men de mond te snoeren.
Het gedrag vanuit de macht en autoriteit doet me denken aan kolonisten en imperialen, die zich de gebieden die oorspronkelijk van anderen waren zich trachten toe te eigenen met verkeerde en oneigenlijke motieven en argumenten. De hedendaagse elitebeslis- en beleidsburger gaat in dat opzicht net zo te keer als bijvoorbeeld ooit de Amerikanen tegen de Indianen, (of de Turken tegen de Armeniërs, etc...).
LTO weet er wel degelijk van. Het Mesdagfonds, waar Jan Cees Vogelaar een grote vinger in de pap heeft zal dat kunnen beamen (denk ik).
Even wat olie op Dick zijn vuurtje.
Hoe is het mogelijk, wat is er aan de hand, dat een discussie die gaat over de kern waarden waarop onze democratie gestoeld is zo weinig bijval krijgt? Als dit iets zegt over de wijze waarop we de belangrijkheid van onderwerpen rangschikken, krijgt en weer mijn vader zalige gelijk, de mensen krijgen de beleidsmakers en het beleid wat ze verdienen.
De manier waarop we met elkaar omgaan, hier een voorbeeld, zegt ook iets over wie we zijn. Als mensen zich hiervan willen distantiëren zal je nu wat moeten laten horen. Dick zegt dat in zijn afsluitende zin, laten we hem en Foodlog niet in de kou staan. Of is het echt zo slecht gesteld met ons, dan weten we het ook.
Als we niet eens zijn met de handelswijze van (elitaire organisaties) is dan nu niet het getij om actie te ondernemen en dit initiatief te ondersteunen?