Als de EU de positie van de boer gaat verbeteren, zal dat wel de voedselprijzen doen stijgen maar de boer nauwelijks helpen. Dat schrijven belangenbehartigers van verschillende Europese supermarktbedrijven aan de Europese Commissie.
De Ierse landbouwcommissaris Phil Hogan werkt aan plannen om 'oneerlijke handelspraktijken' aan te pakken. In april wil hij zijn plannen presenteren om boeren betere voorwaarden te kunnen laten bedingen bij hun afnemers. "De agrariërs delven bij onderhandelingen nu het onderspit, omdat supermarkten teveel marktmacht hebben, zo zei hij vorig jaar bij een toespraak in Dublin. De Ier wil onder meer te late betalingen en eenzijdige aanpassing van leveringscontracten aanpakken." schrijft het FD.
Maar volgens de retaillobby is de noodzaak van een EU-aanpak van oneerlijke handelspraktijken "niet bewezen", vervolgt de krant. Dat schreef de Nederlandse supermarktkoepel Centraal Bureau Levensmiddelenhandel al eerder in een brief aan Hogan. Volgens directeur Marc Jansen denkt Brussel de boeren "op een verkeerde manier" te helpen. "Daar waar ze om allerlei redenen subsidie verminderen, hebben ze nu het idee opgebracht om wetgeving te maken met betrekking tot handelsrelaties. Wij denken dat dit boeren niet gaat helpen aan een betere prijs", zegt het CBL. Reden? Boeren hebben niet met de supermarkten, maar met de (vaak grote) handelspartijen te maken. Supermarkten kopen zelden direct bij de boer in. "Wij vinden het prima dat boeren geholpen worden om een betere machtspositie te krijgen door samen te werken of prijsrisico's af te dekken. Maar waar wij een brief over hebben gestuurd aan de Europese Commissie is dat wij tegen die symboolwetgeving over handelsrelaties zijn", zegt Jansen. Wat moet dan wel? "Zet de consument centraal, en help de boer dat ook te doen." De handelshuizen hebben te maken met een niet dekkende prijsvorming voor aanleverende boeren omdat het aanbod de vraag overstijgt.
Volgens de Europese lobbyorganisatie Eurocommerce is het helemaal niet nodig om op EU-niveau in te grijpen. Van de 28 huidige EU-lidstaten hebben 22 al eigen beleid op dit vlak. Ook bestaat er al een - vrijwillig - Supply Chain Initiative (SCI), de gedragscode voor eerlijk zakendoen. Zowel Eurocommerce als het CBL wijzen er op dat Hogans voorstellen de boer geen betere prijzen gaat opleveren, maar de keten opzadelen met hogere administratielasten die uiteindelijk de rekening van de consument nog ietsje hoger maken.
De supermarkten moet nagegeven worden dat ze een praktisch punt hebben. Als het beleid dat Hogan voorstelt werkt, dan zouden varkensboeren die aan Vion en de telers die aan The Greenery leveren niet meer hoeven te klagen. De praktijk wijst al een jaar of tien anders uit.
Dit artikel afdrukken
Maar volgens de retaillobby is de noodzaak van een EU-aanpak van oneerlijke handelspraktijken "niet bewezen", vervolgt de krant. Dat schreef de Nederlandse supermarktkoepel Centraal Bureau Levensmiddelenhandel al eerder in een brief aan Hogan. Volgens directeur Marc Jansen denkt Brussel de boeren "op een verkeerde manier" te helpen. "Daar waar ze om allerlei redenen subsidie verminderen, hebben ze nu het idee opgebracht om wetgeving te maken met betrekking tot handelsrelaties. Wij denken dat dit boeren niet gaat helpen aan een betere prijs", zegt het CBL. Reden? Boeren hebben niet met de supermarkten, maar met de (vaak grote) handelspartijen te maken. Supermarkten kopen zelden direct bij de boer in. "Wij vinden het prima dat boeren geholpen worden om een betere machtspositie te krijgen door samen te werken of prijsrisico's af te dekken. Maar waar wij een brief over hebben gestuurd aan de Europese Commissie is dat wij tegen die symboolwetgeving over handelsrelaties zijn", zegt Jansen. Wat moet dan wel? "Zet de consument centraal, en help de boer dat ook te doen." De handelshuizen hebben te maken met een niet dekkende prijsvorming voor aanleverende boeren omdat het aanbod de vraag overstijgt.
Volgens de Europese lobbyorganisatie Eurocommerce is het helemaal niet nodig om op EU-niveau in te grijpen. Van de 28 huidige EU-lidstaten hebben 22 al eigen beleid op dit vlak. Ook bestaat er al een - vrijwillig - Supply Chain Initiative (SCI), de gedragscode voor eerlijk zakendoen. Zowel Eurocommerce als het CBL wijzen er op dat Hogans voorstellen de boer geen betere prijzen gaat opleveren, maar de keten opzadelen met hogere administratielasten die uiteindelijk de rekening van de consument nog ietsje hoger maken.
De supermarkten moet nagegeven worden dat ze een praktisch punt hebben. Als het beleid dat Hogan voorstelt werkt, dan zouden varkensboeren die aan Vion en de telers die aan The Greenery leveren niet meer hoeven te klagen. De praktijk wijst al een jaar of tien anders uit.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
In feite vraagt Europa of de retailers de subsidiebetalingen willen overnemen. Voor de boer verandert er dan weinig, dwz het wordt minder zelfs.
"Zet de consument centraal, en help de boer dat ook te doen", is met de macht van de retail wel een heel flauwe opmerking van de retail.
Jan Peter helemaal goed, middels een onderscheidend product met toegevoegde waarden voor de consument, is dat heel goed te organiseren. Nu nog (even) regelen. Op die wijze wordt de voedselproducent een volwaardige ketenpartner die problemen opgelost.
#1, precies en op een zodanig onbeholpen manier dat je je hoofd moet schudden.
Dat doet Frankrijk beter, zij het dat de verticale prijsbinding die daar door de overheid wordt opgelegd niet erg gelukkig gekozen is als begeleidend overgangsinstrument naar ketenvorming.
De consument en de handel hebben bepaalde wensen waaraan een product moet voldoen. Die leggen misschien niet eens zo ver uit elkaar. Het gaat om prijs, kwaliteit van het product én de productie (welzijn, duurzaamheid).
Breng dat samen en organiseer vanuit overtuiging en transparantie een samenwerking. Noem het voor mijn part een keten. Strak organiseren, sturen op kwaliteit en reductie van faalkosten en met een marge waarvoor iedereen aan het werk wil zijn. De eerste voorbeelden zijn er (Beter Leven Keurmerk varkensvlees voor AH door een vereniging van varkenshouders en Vion). Meer zijn er te maken. Coöperatieve structuren zijn er genoeg voorhanden in Nederland. Het is een kwestie van willen en uit de waan van de dagelijkse prijzenslag durven stappen. Dat geldt overigens voor elke schakel uit de keten.
Marc, de handel (als vertegenwoordiger/inkoper/belangenbehartiger van de consument) heeft dat al uitstekend georganiseerd. Maar zich ook zo geconcentreerd dat de producenten (als ze niet de 'balance of power' hebben) er niet best van af komen.
In 1974 werd de verticale prijsbinding (VPB) afgeschaft. Wordt ie in 2018 weer van kracht? Ik denk het niet. En ook de ketenvorming lijkt kansloos. Behalve als retail terugwaarts gaat integreren. Zijn ze niet erg goed in.
Blijft over Arnold's aanpak uit #2 : Voor zover ik de laatste 10 jaar ervaren heb, zijn de kansen voor onderscheidende producten met toegevoegde waarde voor de consument te midden van het grote geweld van Big Food, buitengewoon gering. Daarbij heb ik gezien, vrij ernstig overigens, dat er maar weinig producten zijn die aan dat criterium (onderscheidend+toegevoegde waarde) voldoen.
Of zijn we wild enthousiast over de driehoekige* cracker.
*Het voordeel van een driehoekig wiel boven een vierkant wiel is dat het één keer minder hobbelt.