1 min
'Waarom is het eten van een bespoten appel geen probleem?' Dat legt toxicoloog Aalt Bast uit in een internet-college van de Universiteit van Nederland, het kanaal waar "de beste wetenschappers van Nederland gratis college geven".
Vol vuur betoogt Bast dat onze voeding veiliger is dan ooit. Sneed zijn oma vroeger nog een stukje van de komkommer om te proeven of die niet bitter smaakte - en dus 'niet goed' was, inmiddels weten we veel meer over de natuurlijke gifstoffen die in ons eten voorkomen en kunnen we die zelfs ten goede benutten. Planten maken toxines, gifstoffen, aan om zich te beschermen tegen vraat en ziekten. In grote hoeveelheden zijn die stoffen weliswaar giftig, maar in kleine beetjes kunnen ze ons eigen 'endogenische' systeem zodanig opjutten dat ze gezondheidsbevorderende effecten kunnen hebben.
Van alle gifstoffen die met ons eten binnen krijgen, is 99,99% natuurlijk, zegt Bast. En maar 0,01% door mensen toegevoegd. Dat is waarom we die bespoten appel prima kunnen eten.
Waarom gaat het dan toch mis? Dat komt doordat we niet met risico's kunnen omgaan en heel veel wantrouwen, legt Bast vervolgens uit. We schrikken van relatieve risico's, terwijl het in de praktijk bijvoorbeeld niet meer betekent dan dat in plaats van 5 op de honderd mensen, voortaan 6 mensen ziek worden van 'iets'. Zoals vlees eten, of 20 uur per week televisie kijken.
Opvoeden moeten we, zegt Bast. Ons voedsel is veiliger dan ooit, daar ziet bijvoorbeeld de NVWA op toe. Dus eet maar gewoon die bespoten appel. Dat is nog altijd beter dan geen appel.
Eindelijk is Bast een keer in zijn volle kracht opgenomen. Hij is vermoedelijk de leukste toxicoloog van ons land. Tijdens de eerste editie van het SDU/Foodlog Voedselveiligheidscongres pleitte hij voor dit soort opvoeding.
Dit artikel afdrukken
Van alle gifstoffen die met ons eten binnen krijgen, is 99,99% natuurlijk, zegt Bast. En maar 0,01% door mensen toegevoegd. Dat is waarom we die bespoten appel prima kunnen eten.
Waarom gaat het dan toch mis? Dat komt doordat we niet met risico's kunnen omgaan en heel veel wantrouwen, legt Bast vervolgens uit. We schrikken van relatieve risico's, terwijl het in de praktijk bijvoorbeeld niet meer betekent dan dat in plaats van 5 op de honderd mensen, voortaan 6 mensen ziek worden van 'iets'. Zoals vlees eten, of 20 uur per week televisie kijken.
Opvoeden moeten we, zegt Bast. Ons voedsel is veiliger dan ooit, daar ziet bijvoorbeeld de NVWA op toe. Dus eet maar gewoon die bespoten appel. Dat is nog altijd beter dan geen appel.
Eindelijk is Bast een keer in zijn volle kracht opgenomen. Hij is vermoedelijk de leukste toxicoloog van ons land. Tijdens de eerste editie van het SDU/Foodlog Voedselveiligheidscongres pleitte hij voor dit soort opvoeding.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
'Van alle gifstoffen die we met ons eten binnen krijgen, is 99,99% natuurlijk, zegt Bast. En maar 0,01% door mensen toegevoegd. Dat is waarom we die bespoten appel prima kunnen eten.' Ik vraag me bij deze uitspraak het volgende af: 1) zijn daar gegevens over? 2) wat zijn eigenlijk gifstoffen? 3) zijn synthetische gifstoffen (die moedertje natuur nooit kan maken, tenzij je flink gaat klussen met GMO-achtige technieken, of crispr-cas) wel te vergelijken met iets anders? 4) krijgen wij 100% gifstoffen (met die ene 0,01% die synthetisch is) via het voedsel binnen? 5) botulisme-toxine en flavotoxine zijn zo'n beetje de dodelijkste natuurlijke gifstoffen, maar krijgen wij die dan ook binnen? Maw, wat is het 'gifprofiel' wat wij binnen krijgen? Zomaar wat vragen.
Reactie #38 met werkende links.
Joep #34, dank voor de info. Tevens een voorbeeld van een ‘gifvrije techniek’ (#37). Joep, volgens mij ben je het vast met me eens dat zowel veredeling, als teeltwijze, als de voortschrijding van de mineralogische uitputting van belang zijn voor de uiteindelijke voedingswaarde van producten. Het belang van mineralen (in de geologische definitie) voor de bodemvruchtbaarheid is voor velen nog een witte vlek. Over de resulterende mineralogische uitputting gaf ik een presentatie op de Bio-Beurs afgelopen januari. Sheet 15 t/m 20 laten resultaten zien als mineralen (geologische definitie) in de vorm van steenmeel weer worden aangevuld. Sheet 15, 16, 17 geven gemiddelden over seizoen 2013 t/m 2016 bij 6 boeren waarvan sommigen met meerdere percelen deelnamen.
Sheet 29 illustreert de resultaten van een zesjarig Duits onderzoek. Zelfs bij een overmaat aan kali uit kunstmest haalt het gewas kali uit de bodemmineralen. Meer wetenschappelijke publicaties over dit onderwerp op onze site.
In het boek Minerals for the Genetic Code wordt de functie van ca 60 elementen voor het menselijk lichaam beschreven. Geen enkele biologische of gangbare agrariër kan hier rekening mee houden. Dat hoeft ook niet zolang de bodem die maar levert. Uitputting is het gevolg als de mineralen (geologische definitie) deze >60 mineralen (volgens de gangbare definitie in de landbouw) niet meer kunnen leveren. Het juiste steenmeel in de gegeven situatie opbrengen is een goede gifvrije techniek (#37).
#40, Bert. https moet worden http, dus de s eraf; verder moet er geen spatie tussen url= en de http-code, noch tussen de blokhaken [ en ]. Als het bericht geplaatst is kan je al controleren of de link werkt, anders kan je hem via 'reactie bewerken' nog bijstellen. Succes.
#Redactie. Doe ik iets verkeerd omdat de links in #38 niet werken?
"Gif kun je rustig eten"
"Van alle gifstoffen die met ons eten binnen krijgen, is 99,99% natuurlijk, zegt Bast.
En maar 0,01% door mensen toegevoegd."
Zou meneer Bast vroeger soms bij Vim gewerkt hebben?
Hoe staat het eigenlijk met het Frans van die grappige dean Bast van de nieuwe
UM-Brightlands Campus in Venray?
"Plus inquiétant, l’étude révèle que certains fruits dépassent les limites maximales de pesticides autorisés en Europe. C’est le cas de 6,6 % des échantillons de cerises, 4,8 % pour les mangues et les papayes et 4,4 % pour les oranges."