In de slagschaduw van de pijnlijke ontslaggolf bij Carrefour, opende Lidl het grootste filiaal van Vlaanderen en de 300e vestiging in België. Tot 2020 wil de discountsuper gemiddeld om de twee weken een supermarkt openen en 1.500 nieuwe personeelsleden werven. In 2017 groeide het marktaandeel van Lidl met 4 procentpunt (!) naar 8,6%.

Als je niet soepel kunt inspelen op het aantal klanten in de winkel heb je twee mogelijkheden: de wachtrij aan de kassa wordt langer, of er zit personeel met de duimen te draaien
Kunnen de bij Carrefour hun baan verliezende medewerkers van Carrefour dan straks bij Lidl terecht, vraagt De Standaard zich af. "Qua verloning en arbeidsvoorwaarden zullen de jobs vergelijkbaar zijn," zegt een vakbondswoordvoerder. "De werkwijze in de winkels is wel helemaal anders. Lidl vraagt van zijn personeel een grote polyvalentie. Medewerkers moeten bereid zijn om zowel achter de kassa te zitten als een vrachtwagen te lossen." Dat betekent dat Lidl-personeel "fysiek heel fit" moet zijn. Een evidente oplossing is het dus niet, overstappen naar Lidl; vooral niet voor al wat oudere medewerkers.

De verschillen tussen het krimpende Carrefour en de bloeiende Lidl-discounters hebben volgens de krant vooral te maken met de al langere bestaande verschuiving van de grote en logge hypermarkten met tienduizenden producten naar kleinere en slankere winkels met een beperkter aanbod. Maar ook de organisatie en bedrijfscultuur spelen een rol. "Dat iemand alleen maar de hele dag achter de kassa zit, is eigenlijk een anachronisme", zegt retailexpert Gino van Ossel. "Je kostenstructuur is dan veel hoger. Als je niet soepel kunt inspelen op het aantal klanten in de winkel heb je twee mogelijkheden: de wachtrij aan de kassa wordt langer, of er zit personeel met de duimen te draaien. Lidl is een jonge keten, die flexibele cultuur is er vanaf het begin ingebouwd. Bij Carrefour, en zijn voorganger GB, gold een heel andere bedrijfscultuur."
Dit artikel afdrukken