Student bedrijfskunde en agribusiness te Leeuwarden, vraagt om hulp. Hij moet de toekomst voorspellen. ‘We hebben in onze opleiding de opdracht om een krant te maken zoals die over 25 jaar zal verschijnen’, schrijft hij. ‘Wat denkt u dat er in die tijd te lezen valt over voedsel?’

Ik heb hem, zonder lang na te denken, geantwoord. Het zou kunnen dat hij nu denkt dat ik niet goed bij mijn hoofd ben. Ik zal straks zeggen wat ik hem schreef. Maar hier, hij leest het vanzelf, doe ik er alvast nog een schepje bovenop. In zijn krant verschijnt, voorspel ik, een bericht over werkloosheid onder zielkundigen. Ze hebben niets meer te doen. Niemand in therapie. Aan de volksziekte ‘verveling’, hoeft geen mens meer te worden behandeld. Mensen weten niet eens meer hoe dat moest; zich vervelen.

Dat was in 2018 wel anders. Toen vonden veel mensen het op enig moment in de winter zo vervelend in Nederland, vlak land met verre horizonnen, dat de helft van de bevolking in auto’s naar de bergen trok. Tegen betaling liet men zich een berg op hijsen om er weer af te glijden.
Hoe vervelend, de hele dag ijs eten omdat genieten nu eenmaal moet. Dat gaat voorbij. Wat een vooruitzicht, dat er dagen komen zonder
En dan opnieuw, omhoog en weer naar beneden en nog een keer en nog een keer. Eventjes wat anders, heette dat in 2018.

Maar wat schreef ik de student? Dit: ‘Mijnheer. In 2043 zal uw krant berichten dat het rantsoen bakharing (bokking) wordt verhoogd naar twee stuks per week per persoon. Iedereen in Nederland is arm geworden en gelukkig. Voedsel is geen onderwerp van oeverloze gesprekken meer, de mensen eten bonen met uien, pap van haver en rogge en ieder krijgt een hoeveelheid toebedeeld. Voedsel is niet schaars maar moet zo eerlijk mogelijk verdeeld worden.

Mensen werken hooguit twee dagen in de week voor anderen en de rest van de tijd zijn ze kleine boer of tuinder. Elke winter krijgen huishoudens van de regering een braadkip en in de zomer een soepkip om te stoven. Fanta is failliet en Drenthe is de dichtst bevolkte provincie van Nederland. Kortom: in 2043 zijn betere tijden aangebroken.’

Wie dit een somber vooruitzicht vindt heeft over deze drie woorden heen gelezen: ‘Iedereen is gelukkig.’

Wat een enorm verschil met het heden. Niet iedereen is het zich elk uur van de dag bewust. Maar fabrikanten van levensmiddelen doordringen ons ervan dat we wel degelijk doodongelukkig zijn. En zie; ze hebben er iets voor te koop. Unilever. Groot in ijs. De onderneming ziet ons graag elke dag Ola eten. Maar elke dag ijs eten doet een mens kwaad, zegt de dokter. Hoe eenvoudig is het leven. Dan eet je gewoon niet elke dag ijs. Had je gedacht. Unilever zet vanaf begin maart dit jaar, halve literbekers met nieuw ijs in het vriesmeubel van kruideniers. ‘Een grote barrière voor consumenten om vaker ijs te kopen, is het aantal calorieën.’ Dat zegt mevrouw de brandmanager Health & Wellness Ice Cream van Unilever Nederland. Het nieuwe ijs, Breyers Delights, oorspronkelijk een Amerikaans ijsmerk dat is opgekocht, bevat minder calorieën. Zodat we er elke dag ‘schuldvrij’ enorm van kunnen genieten. Zo ziet Unilever dat (bekijk de Amerikaanse website Breyers.com). Maar hoe vervelend, de hele dag ijs eten omdat genieten nu eenmaal moet. Dat gaat voorbij. Wat een vooruitzicht, dat er dagen komen zonder.
Dit artikel afdrukken